Vikan


Vikan - 06.03.1940, Blaðsíða 5

Vikan - 06.03.1940, Blaðsíða 5
VIKAN, nr. 10, 1940 5 Verkamaðurinn Ivanov æfir sig, ásamt konu sinni og þrem dætrum, í að skjóta í frítímum sínum. Þau geta einnig gert gagn í hernum, ef út í það fer. orðum um vináttu Rússa og Þjóðverja á fyrri árum. Þetta er mjög eðlilegt, þegar þess er gætt, að allur þorri þýzku herfor- ingjanna og hinna gömlu afturhaldssömu embættismanna hafa verið hlynntir þýzk- rússnesku bandalagi. Þegar fregnin um þetta barst til Parísar sló ótta miklum á frönsku stjórnina. Laval, sem þá var utan- ríkisráðherra Frakka, spurðist fyrir um það hjá Litvinov, hvað hæft væri í þeim fréttum, að þýzkir herforingjar hefðu í skálaræðum sínum talað um það að mynda þýzk-rússneskt hernaðarbandalag. Litvin- ov kvað fregnir þessar vera sannar og hann gaf Frökkum einnig til kynna, að möguleikar væru á slíku bandalagi. Þetta varð til þess, að Laval flýtti sér að semja við Rússa og 1935 undirritaði hann várnar- sáttmála Frakklands og Rússlands. Frakk- ar hafa þó tæplega gert sér vonir um veru- lega rússneska hernaðarhjálp, með fram af því að Pólland lá á milli Rússlands og Þýzkalands, en Pólverjum var jafn illa við Moskva og Berlín. Þrátt fyrir fransk-rúss- neska vamarsátt'málann uxu verzlunarvið- skipti Rússa og Þjóðverja stöðugt og sam- búð þeirra batnaði, enda þótt andstæðing- ar Stalins væru teknir af lífi hópum saman í Rússlandi og gefið það að sök, að þeir væru í bandalagi við Hitler. Milli rauða hersins rússneska og ríkis- hersins þýzka hefir frá 1919 verið bezta samvinna, sem aldrei hefir farið út um þúfur, þrátt fyrir f jandskapinn milli Hitl- ers og Stalins. Enski blaðamaðurinn frægi, Douglas Reed segir, að hann hafi með eigin augum séð hóp þýzkra hermanna koma til Berlínar frá hernaðarnámskeiði í Moskva eftir að Rússar voru orðnir bandamenn Frakka. Þrátt fyrir allt þetta hefir allur þorri manna trúað því, að á milli Rúss- lands og Þýzkalands væri óbrúanlegt djúp. Aðeins einn frægur stjórnmálamaður, blaðamaðurinn og rithöfundurinn Vernon Bartlett, hefir þráfaldlega varað stjórn sína við þeirri hættu, að Rússar gætu þá og þegar brugðizt og gert bandalag við Hitler. Það var ekki fyrr en eftir fall Lit- vinovs í vor, að menn almennt fóru að gera sér ljóst að eitthvað óvenjulegt myndi vera á seiði. Samninganefndir Breta og Frakka dvöldu í sumar mánuðum saman í Moskva og komu engu til leiðar. Og að lokum tilkynnti Stalin heiminum, að hann hefði komizt að samkomulagi við Ilitler fyrir milligöngu Franz von Papen, fyrrum sendiherra Þjóðverja í Vín. Afleiðing þessa samnings varð sú, að Rússar Qg Þjóðverjar skiptu Póllandi á milli sín. Þess vegna sögðu Vesturveldin Þjóðverjum stríð á hendur í haust. I skjóli hinnar þýzk-rúss- nesku vináttu hefir Stalin-stjórnin gert baltisku smáríkin að rússneskum lepprikj- um og ráðizt á Finnland. Stalin og vinir hans telja það auðsjáanlega þýðingar- meira að vinna lönd við Eystrasalt en að styðja jafn óraunhæfa ideologiu og ,,sam- fylkingarhreyfinguna undir forystukomm- únistaflokkanna á móti stríði og fasisma". Að vísu hefir yfir- stjórn 3. Internat- ionale lýst því yf- ir, að það teldi höfuðhlutverk sitt vera að berjast á móti stríði og naz- isma og landvinn- ingastefnu. „En Sovét-Rúss- land og 3. Inter- nationale eru hvort öðru algerlega ó- viðkomandi“, segja bæði Stalin og Hitler, og það er víst áreiðanlega satt. Utanríkispólitík Rússa er óháð al- þjóðlegum stefn- um og sjónarmið- um. Stalinstjórnin miðar að sjálf- sögðu stefnu sína við hagsmuni rússnesku ríkisheildarinnar, því Rússland er fyrst og fremst ríki þó þjóðskipulag þess sé annað en í hinurp Evrópuríkjunum. Stalin getur því með góðri samvizku sagt, að 3. Internationale sé sér óviðkomandi. Hann ber ekki ábyrgð fyrir öðrum en Rússum einum saman; þeim einum ber honum að standa reikn- ingsskap ráðmennsku sinnar. Að tryggja hagsmuni Rússa við Eystrasalt er frá sjónarmiði Stahns miklu þýðingarmeira en að heyja stríð fyrir ímynduðum hugsjón- um. Sem vanir stjórnmálamenn hljóta ráðherrarnir í Kreml að láta sér á sama standa, hvort sá sem þeir semja og verzla við heitir Hitler eða Chamberlain, ágóðinn er aðalatriðið í öllum slíkum samningum. 1 rauða hernum er mikið af kósökkum, alveg eins og á tím- um zarsins.

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.