Vikan - 01.08.1940, Qupperneq 4

4
VIKAN, nr. 31, 1940
1 háloftsflug-vélinni, sem getur þó ekki
flogið nema upp í neðri háloftin, um 6
km. yfir sjávarflöt er séð fyrir þægind-
um farþeganna á allan hugsanlegan
hátt. 1 henni eru f jórir klefar, sem hver
tekur 6 menn og auk þess einn langur
klefi, með 9 hægindastólum, sem hægt
er að sofa í á nóttunum. 1 afturenda
vélarinnar eru snyrtiherbergi og klef-
ar fyrir flutning, og fremst eru vistar-
verur áhafnarinnar og stjómklefar.
bera á grundvallaratriði fluglistarinnar, stýrt flugvél. Allir, sem
g-era stýrt bíl, geta flogið. Lendingin, sem áður var erfiðasti og
hættulegasti hluti flugsins, fer nú fram af sjálfu sér. Flugmaður-
inn þarf ekki annað en að setjast inn í vélina, setja mótorinn af
stað , snúa einu handfangi, taka hemlana úr sambandi — og þá
er vélin komin af stað. Þegar vélin er komin á loft tekur hinn sjálf-
virki flugmaður við stjóminni og honum er óhætt að treysta.
Þegar flugmaðurinn ætlar að lenda snýr hann handfanginu, sem
setur sjálfvirku lendingarvélina í gang, þegar hann er 30 kíló-
metra frá flugvellinum. Því næst hallar hann sér aftur á bak í
sætinu, krossleggur fæturna og bíður eftir því að vélin nemi stað-
ar á jörðunni. — Næst á eftir örygginu er það hraðinn, sem flug-
félögin gera kröfu til og verksmiðjurnar leitast við að fullnægja
þeim kröfum. Frá Buffalo í ríkinu New York berast þau tíðindi,
að H. Lloyd Chijd, bezti reynsluflugmaður Curtiss-verksmiðjanna,
hafi náð 920 km. hraða á klukkustund. — Child flaug í Curtiss-
Hawk, 75 A-eltingaflugvél alveg upp í neðri háloftin. Svo flaug
Til hægri sést hversu
þægilegir svefnklefar
farþeganna eru í hálofts-
flugvélinni.
Böm þarfnast sömu umönnunar í loftinu og á jörðunni
er líka við því búin að rétta móðurinni hjálparhönd.
— en flugjómfrúin
hann niður á við. Hraðamælirinn sýndi 300 metra á sekúndu.
Hraðinn var svo mikill, að vísirinn á mælitækinu fór lengra en
tölumar sýndu og sérfræðingar álíta, að Child hafi sennilega
komizt upp í 960 km. hraða á klst. — Met í hraðflugi á Italinn
Francesco Agello. Það er 714 km. á klst., en var flogið í lág-
réttu flugi, svo að þetta er á engan hátt sambærilegt við það.
800—900 km. flughraði verður þó ekki almennur fyrst um
sinn, að áliti Igor Sikorsky, hins fræga rússnesk-ameríska flug-
vélasmiðs. „Þess er ekki að vænta, að hægt sé að auka flug-
hraðann í það óendanlega,“ segir hann. „Það em takmörk fyrir
því, hve miklum hraða flugvél getur náð og met Childs er
nálægt þessum takmörkum. Hraðatilraunir, sem við höfum gert,
með yfir 8 km. hraða á klst., sýna að loftið bókstaflega hnoð-
ast saman framan á vængina. Þegar vængirnir hætta að kljúfa
loftið eðlilega, nýtir flugvélin ekki orku sína að fullu. Þess
vegna verðum við að finna upp nýja orkugjafa, ef til vill með
hjálp rakettu-aðferðarinnar, til þess að geta náð 1000 km. hraða
á klukkustund eða meira.“
Ef til vill munu böm okkar byggja rakettuflugvélar, sem
fljúga yfir Atlantshafið á einum eða tveimur tímum. En að
áliti Sikorskys er ólíklegt, að slíkir framtíðardraumar rætist á
næstu áratugum eða jafnvel öldum. (Sjá bls. 13)