Vikan - 10.08.1944, Side 7

VIKAN, nr. 32, 1944
7
Póstmannafélag íslands 25 ára.
j ár er Póstmannafélag Islands 25 ára.
1 Félagið var stofnað 26. marz 1919, og
voru það 11 starfsmenn pósthússins í
Reykjavík, sem gengust fyrir því. I fyrstu
stjórn félagsins voru kosnir Þorleifur
Jónsson, formaður, Ole P. Blöndal, gjald-
keri, og Páll Steingrímsson, ritari. Hann
gekk þó úr félaginu í ágúst sama ár, en
við ritarastörfum tók Teitur Kr. Þórðar-
son.
Eitt aðalstefnumál félagsins var frá
upphafi að beita sér fyrir bættum launa-
kjörum bréfbera og annara starfsmanna
pósthúsanna. ~
Annað mál, sem félagið hefir hrint í
framkvæmd, er Póstmannasjóður, en sá
sjóður er til styrktar póstmönnum af fé
því, er fæst fyrir sölu frímerkja af póstá-
vísunum. Hefir hann komið póstmönnum
að miklu gagni og margir notið styrks úr
honum til ferðalaga og annars.
Póstmannafélagið hefir einnig haldið
uppi allmikilli f élagsstarfsemi; skemmtan-
ir hafa verið haldnar fyrir félagsmenn, og
skemmtiferðir farnar. Auk þess hefir fé-
iagið komið sér upp bókasafni.
VIKAN vill minnast þessara tímamóta í
starfi einnar stéttar, sem mikið vinnur
fyrir almenning, og birtir hér myndir af
stjórn P. F. I. og bréfberum í Reykjavík.
— I mörg ár hafa bréfberarnir í Reykja-
vík verið félagar í Póstmannafélagi Is-
lands, og enda þó að þeir séu ekki skip-
aðir starfsmenn, er aðalatvinna þeirra
samt sem áður póststörf.
Engir af starfsmönnum pósthússins í
Reykjavík eru almenningi í bænum svo
kunnir sem bréfberarnir, enda eru þeir
daglegir gestir í f jölmörgum húsum víðs
vegar um bæinn í erindum stofnunarinn-
ar. Oft er beðið eftir komu þeirra með
Bréfberar í Reykjavík 1942.
Aftari röð, talið frá vinstri: Reynir Ármannsson, Xngvar Jónsson, Amlaugnr Ámason, Einar
Sturlaugsson, Gunnar Jóhannesson, Jón Sigurðsson. Fremri röð: Kristinn Ámason, Hallur
Kristjánsson, Magnús Guðbjömsson, Haraldur Sigurðsson, Bjami Þóroddsson.
Fyrsti íor-
maður P.F.I.
Þorleifur
Jónsson,
síðar póst-
meistari.
óþreyju. Oft vekur koma þeirra fögnuð og
ánægju, þó hitt komi líka fyrir, að hún
valdi sorg og vonbrigðum, allt eftir því
hvað bréfið, sem bréfberinn afhendir, hefir
inni að halda.
Starf bréfberanna er nokkuð sérstætt,
því auk þess sem þeir aðgreina póst, flytja
þeir hann heim til viðtakanda og er það
bréfberans aðalstarf. Bréfberinn hefir
þannig mikil persónuleg kynni af póst-
notendum og venjulega er fyrst kvartað
GARÐURINN.
Framhald af 4. síðu,
Hún hallaði sér að mér, feimnislega og
í hálfgerðum dvala. Ég tók utan um hana,
og er varir okkar mættust, fann ég, að ég
hafði loksins fundið þá hamingju, sem ég
hafði misst áður.
Ég er nú kvæntur Lucienne. Við búum
nú saman í gamla klaustrinu og höfum
gert gamla garðinn að sannkölluðum para-
dísargarði. Elsku konan mín hefir læknað
sár mín og endurgreitt mér hundraðfalt þá
lífshamingju, sem ég hélt, að ég hefði glat-
að. Jafnvel hin einkennilega hugmynd
hennar gerir mig ennþá hændari að henni.
Oft, er við höfum verið að ganga saman
undir eikartrjánum eða beykitrjánum á
tunglbjörtum kvöldum, og Lucienna farið
að tala um „líkama sinn, sem hún hefir
skilið eftir heima.“ Og þá finn ég, að ég
er að ganga um í andaheimum ásamt
yndislegasta andanum, þar til ég heyri
fagra rödd segja í hálfum hljóðum:
„Ertu ekki orðinn órólegur? Hann hefir
verið skilinn svo lengi einn eftir!“
Og þá verð ég einkennilega órólegur eitt
augnablik. Við förum aftur heim og ég tek
konu mína í fang mér og finn, að ég hefi
hitt aftur líkama hennar, eftir að hafa
reikað um garðinn með sálinni.
Og hugsýnin um þessa yndislegu veru
hefir orðið einskonar tákn, þokukennd,
þægileg, brosandi samlíking ...
Núverandi stjóm Póstmannafélag's Islands.
Hannes Bjömsson, formaður. Guðmundur Albertsson, ritari. Gunnar Jóhapnson, gjaldkeri.
við hann, ef mönnum finnst dráttur orð-
inn á, að póstsending hafi komið til skila.
Bréfberastarfið í Reykjavík er orðið
erfitt og umfangsmikið. Hefir það vaxið
geysilega hin síðari ár og liggja til þess
margar ástæður. Fólki hefir fjölgað mjög
í bænum og byggðin færzt ört út. Félög-
um hefir einnig fjölgað mjög og stofnun-
um, sem mikið þurfa að senda frá sér til
félaga sinna og viðskiptamanna. Þá hefir
blaðaútgáfa aukizt mjög og hvers konar
innheimta á sér nú stað gegnum póstinn,
svo bréfberinn er oft þungt blaðinn á ferð-
um sínum um bæinn. (Póstmannablaðið).