Vikan - 15.08.1946, Qupperneq 14

14
VIKAN, nr. 33, 1946
338.
krossgáta
Vikunnar
Liárétt skýriiig:
1. skúta. — 6. röskur.
— 9. skemma. — 10.
gáfuð. —• 11. högg. —
13. lipurð. — 15. móð. —
17. fugl. — 18. gerjun.
— 20. sinnuleysingjann.
— 24. rótarhnúska. —
25. fóður. — 27. kýr. —
29. hak. — 31. bálar. —
32. sauð. — 33. bútað. —•
35. þukla. — 37. hávaði.
— 40. böl. — 41. ellegar.
— 43. náttból. — 46.hlut-
inn. — 48. saka. -—49.
þreytu. — 50. jarðar-
blettur. — 51. manns-
nafn. — 52. kryfja.
Það heppnaðist.
Eftir S. NIERICH.
að var listmálarinn í Henri, sem kom
honum til þess að taka upp dauða
refinn, sem hann hafði óvart ekið yfir.
Það var átakanleg sjón að sjá þetta fal-
lega dýr, þar sem það lá á grasinu á breiða
skógarstígnum, það sást ekki annað merki
um slysið en dálítið blóð við munninn.
Hann lagði það í aftursæti bílsins, og
nokkrum klukkustundum síðar var hann
að mála af miklum krafti heima í íbúðinni
sinni. En þar sem hann gat ekki notað all-
an tíma sinn til þess að mála og af refin-
um fór smám saman að leggja illan daun,
minnti kona hans hann hvasslega á þá
nauðsyn, að taka hræið í burtu. Henri
málaði sem óður væri, og brátt var óþarfi
að hafa fyrirmyndina. Snemma næsta
morgun fór hann með refinn í gráum þykk-
um pappír út í næsta lystigarð. En í því að
hann ætlaði að láta böggulinn hverfa í
blómabeð, kom eftirlitsmaðurinn hlaup-
andi og lét til sín taka. Hann hélt því fram,
að þessi lystigarður væri enginn sorphaug-
ur. Henri tók böggulinn, afsakaði sig og
fór beint í næstu áhaldaverzlun. Vopnaður
dálítilli skóflu labbaði hann út í annan
lystigarð og fór þar að moka á afviknum
stað.
„Eruð þér vitlaus, maður, ætlið þér að
skemma garðinn algjörlega?“ Reiður,
:gamall maður varV. æfur eftirlætisblóma-
be$ sitt og rak ri að hliðinu. Hann
gekk nú gramur heim með gráa pakkann
undir handleggnum. Það voru engin hugg-
unarorð, sem hann fékk þegar heim kom,
heldur hótanir um ýmislegt, ef hann kæmi
ekki bögglinum í burtu samdægurs. Henri
hélt aftur af stað. Nálægt stað, þar sem
verið var að reisa stórt hús, nam hann
staðar eins og aðrir forvitnir menn. Allt
í einu lét hann böggulinn renna ofan í
holu, sem hafði verið grafin. En þegar
þeir, sem nálægt stóðu tóku eftir því, lét
hann sem hann hefði misst böggulinn.
Hjálpfús verkamaður kom þar að. Ásamt
öðrum félaga sínum hætti hann lífi og
limnm til þess að ná í böggulinn, sem ef-
laust var dýrmætur — þrátt fyrir að eig-
andinn fullvissaði þá um að hann væri
einskis virði. Og nú stóð Henri þama aft-
ur með böggulinn undir handleggnum og
gretti -sig í framan af ólyktinni, sem lagði
úr honum. Hann fór upp í sporvagn og fór
að velta því fyrir sér, hvernig hann ætti
að skýra það fyrir Amöndu, hve gjörsam-
lega ómögulegt það væri að losna við bögg-
ulinn. Hún yrði áreiðanlega æfareið. En
hann ætlaði að lofa henni að reyna aftur
á morgun — ---.
„Nú, ertu kominn, það er ágætt. Matur-
inn er kominn á borðið!“
Andlit Amöndu var milt og vingjarn-
legt. Henri horfði undrandi á hana.
Lóðrétt slcýriiig:
1. smælki. — 2. aldinn. — 3. mett. — 4. spurt.
— 5. stúlkum. — 6. óstöðugra. — 7. ungan sel.
— 8. hvikular. — 12. skemmdir. — 14. rírnuðu.
.— 16. rírir. — 19. kaup. — 21. kraftur. — 22.
Lárétt: — 1. farmaður. — 6. vígöld. — 9. mæta.
— 10. lög. — 11. dólg. — 13. kirkja. — 15. glat-
aður. — 17. apa. — 18. ógna. — 20. rúmlöt. —
24. prýða. — 25. æðivel. — 27. lund. — 29. digru.
—- 31. semji. — 32. eðla. — 33. fátæki. — 35.
aldna. — 37. fetill. — 40. fúsa. — 41. orm. -—
43. raunsæin. — 46. ljósið. — 48. latt. — 49. mót.
ungmenni. — 23. sæmileg. — 26. ástundaði. —
28. rétt. — 29. óð. — 30. á. — 31. kæna. — 34.
lokar. — 36. ekki riýjar. — 38. á ógreitt. — 39.
ganga úr skorðum. — 42. kani. — 44. hreina. -
45. heiti. — 47. eytt.
8. dragandi. — 12. ótæti. — 14. rjóðleit. •— 16.
upplit. — 19. gaum. — 21. úrið. — 22. læralaus.
— 23. öðu. — 26. vefara. — 28. Njál. — 29. deyfi-
lyí- — 30. glas. — 31. ske. — 34. æfist. — 36. norð-
ur. — 38. innmat. — 39. leitir. — 42. muldu. — 44.
naum. — 45. ætti. — 47. ógn.
— 50. undu. — 51. fannir. — 52. umgirtur.
VII.
Svör við Veiztu -
á bls. 4:
1. I Ulm í Þýzkalandi.
2. Maud, dóttur Játvarðar
Englandskonungs.
3. Hippoerates f. 460, d. 378
f. Kr.
4. Kristmann Guðmundsson.
5. 1 Júgóslafíu og á Spáni.
6. 1930.
7. Sveinbjöm Egilsson.
8. Frelsi, jafnrétti og bræðralag.
9. 1524—1550.
10. Á Kirkjubæ á Síðu og Reyni-
stað í Skagafirði.
Skrítla.
Gárungamir segja, að eina
ástæðan fyrir því, að karlmaður-
inn sé bundinn einni konu sé sú,
að hann geti ekki þjónað tveimur
herrum í senn.
„Jæja, hvemig gekk það
með böggulinn?" spurði hún.
,,Já, Amanda, það------.“
Allt í einu virtist Henri
verða alveg ruglaður. Hann
teygði fram handleggina og
sagði ringlaður:
,,Já, en guð minn góður,
böggullinn! Ég hlýt að hafa
gleymt honum í sporvagnin-
um!“
SKRÍTLUM YND.
Ætlarðu enn að þræta? Pabbi minn skal vinna!
Lausn á 337. krossgátu Vikunnar.
Lóðrétt: — 1. feldur. — 2. ruggum. — 3. alda.
— 4. umla. — 5. rægða. — 6. vakrar. — 7. örk. —