Vikan - 09.01.1947, Blaðsíða 2

PÓSTURINN
Kæra Vika!
Eftir hvern er úti kyrrt er allt og
hljótt og byrjar ekki eitt erindið
svona: Fuglinn hýr er fyrrum svaf?
Ljóðelsk.
Svar: Það er eftir Helga Hálf-
dánarson. 1 Vasasöngbókinni eru
þessi þrjú erindi:
TJti kyrrt er allt og hljótt,
ekki kvik á nokkru strái.
Vindar sofa sætt og rótt,
sjávaröldur kúra í dái.
Víður himinn, lögur, láð
ljóma sunnugeislum stráð.
Ungleg brosa grös á grund,
gróður prýðir laut og bala.
Blómleg skreyta birkilund
blöðin bræn í hliðum dala.
Fifill undir fögrum hól
faðminn breiðir móti sól.
Fuglinn hýr, er fyrrum svaf
fjarri byggð í skorum kletta,
vetrarblundi vakinn af,
víða þreytir flugið létta,
hátt í lofti hörpu slær,
heilsar vori röddin skær.
Kæra Vika!
Eru salamöndrur til hér á landi?
Getur þú lýst þeim eitthvað fyrir
mér ?
Patti.
Svar: Nei, þær eiga ekki heima
VIKAN, nr. 2, 1947
hér á landi. Þær eru af flokki frosk-
dýranna og er svofeld lýsing á þeim
I Dýrafræði Bjarna Sæmundssonar:
„Vatnasalamöndrur á Norðurlöndum
eru á stærð við eðlur og svipaðar
þeim í útliti, hafa flatt höfuð, sival-
an háls og bol, smáar fætur, með
klólausum tám og þunnan sundhala.
Húðin er ber, en hefir á sér vörtur,
er gefa frá sér slím, sem heldur
henni rakri, þegar þær eru á landi.
Salamöndrur þessar lifa á smádýr-
Framh. á bls. 15.
Orðsending frá íslendingasagnaútgáfunni:
Hinni nýju útgáfu Islendingasagna hefur þegar verið svo vel fagnað af íslenzkum bókamönnum, að auðséð er, að þeir
kunna að meta kosti hennar: vandaðan texta, smekklegan frágang, ódýrt verð, — en þó sérstaltlega, að hér eru allar þess-
ar sögur og þættir gefnar út í fyrsta sinn og það er látið fylgjast að, sem saman á. Þetta munu menn þó kunna að meta
enn betur, þegar nafnaskráin kemur í einu lagi, töfralykillinn að þessu safni.
Utgáfunni hafa þegar borizt mörg tilmæli og áskoranir mætra manna að láta hér ekki staðar numið. Eftir rækilega
athugun hefir nú verið afráðið að prenta á næstu árum þessa flokka fornrita með sama sniði:
I. Sturlunga sögu, Biskupa sögur (hinar eldri) og hina fornu Annála til 1430 — með sameiginlegri nafnaskrá. —
Sturlunga saga og Biskupasögur gerast samtímis, fjöldi sömu manna kemur þar við ýmsar sögur. Enginn getur
haft full not Sturlungu án Biskupa sagna. Má til dæmis nefna, að í Sturlungu er einungis prentaður síðari hluti
Hrafns sögu, en fyrri hlutinn í Biskupa sögum. Annálar verða þessum sögum samferða, aulc ýmsum fróðleik við
þær og taka við, þar sem þær hætta. Þarna fá íslendingar í einu lagi allar helztu heimildir um tímabilið frá 1100
—1430, hinar örlagaríkustu aldir sögu sinnar.
H. Sæmundar-Edda, Snorra-Edda, Fornaldar sögur allar og Þiðriks saga af Bern.
Alkunnugt er, að úr Sæmundar-Eddu eru algjörlega glötuð mörg hetjukvæði, sem eru einungis þekkt úr endursögn
Völsunga sögu. Þiðriks saga er alveg ókunn almenningi á Islandi, en fjallar um sama efni sem hetjukvæði Eddu. Því að-
eins að maður hafi þetta allt saman með sameiginlegri nafnaskrá, eiga menn greiðan aðgang að öllum höfuðheimildum um
goða- og hetjusögur Norðurlanda.
Vegna þess, að nú er í ráði að gefa Heimskringlu út í ódýrri útgáfu og Flateyjarbók, sem er nýprentuð, hefir inni
að halda þær Noregsk munga sögur, sem vantar í Heimskrin glu, mun varla verða hugsað til að gefa þær sögur út fyrst
um sinn. En hins vegar mun verða undirbúin útgáfa Riddarasagna, en þær hafa aldrei verið prentaðar nema á stangli,
em allar uppseldar og fágætar, margar hinna beztu óprentaðar, en eru mjög skemmtilegar og hafa löngum verið allra
sagna vinsælastar.
Kjörorð Islendingasagnaútgáfunnar eru:
Ekki brot, heldur heildir.
Saman í heild það, sem saman á.
ISLENDINGASAGNAðTGÁFAN. Pósthólf 73. Seyhjank.

Útgefandi: VTKAN H.F., Reykjavík. — Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Jón H. Guðmundsson, Tjarnargötu 4, sími 5004, pósthólf 365