Vikan - 28.08.1947, Blaðsíða 15

VIKAN, nr. 35, 1947
15
til dæmis, 25 þúsund krónur eða
meira í Landsbankanum eða Útvegs-
bankanum í Reykjavík fái ekki vexti,
nema af einhverjum hluta upphæð-
arinnar, sé öll upphæðin í einni
sparisjóðsbók, en myndi fá vexti af
allri upphæðinni, væri hún í mörg-
um bókum, enda þótt allar bækurn-
ar væru á sama nafni? Og sé svo,
við hvaða hámark er þá miðað ?
Virðingarfyllst.
Dalamaður.
Svar: Bankarnir greiða 2% í vexti
af sparisjóðsfé, upp að 25 þús. krón-
um, og enga af því, sem þar er fram
yfir, heldur ekki, þó að því sé skipt
á fleiri en eina bók, ef bækurnar eru
á sama nafni.
Húsgögn
Klæðaskápar, ritvélaborð, kommóður,
forstofuskápar, saumakassar, spila-
borð, dagstofuhúsgögn, bókahillur.
Sendum gegn póstkröfu um land allt.
Hringbraut 56. Símar 3107 og 6593.
PÓSTURINN.
Framhald af bls. 2.
sóknir á skrifstofu nefndarinnar,
Skólavörðustíg 12. Gengi dönsku
krónunnar er 135,57 (100 danskar
krónur sama og 135,57 ísl. krónur).
Kæra Vika!
Ég er fastur kaupandi þinn og
langar nú (í fyrsta sinn) að biðja þig
að svara eftirfarandi i næsta pósti
þínum.
1. Hvaða vexti greiða bankarnir
af sparifé manna (hve mörg %)?
2. Er það rétt, að maður sem á,

Czechoslovakia
IMetal & Engineering
Works National Corporation
sem er samband tékkneskra vélaframleiðenda,
er framleiða einhverjar þær beztu vélar, sem
til eru á heimsmarkaðinum, geta afgreitt nú
þegar vélar og verkfæri hingað til lands. Þeir,
sem hafa í hyggju kaup á þeim, ættu sem fyrst
að tala við umboðið hér á landi, sem veitir allar
upplýsingar.
A Vélsmiðjan Sindri
Hverfisgötu 42.

Gagnfræðaskólinn í Reykjavík
Þeir, sem sótt hafa um inntöku í 1. bekk í
haust og fæddir eru 1932 eða fyrr, mega gera
ráð fyrir að komast í skólann. Einnig þeir, sem
fæddir eru 1933 og hafa í aðaleink. úr barna-
skóla 7,00 eða meir, en ekki þeir, sem lægri ein-
kunn hafa, þótt sótt hafi. Fleiri umsóknum
verður ekki tekið á móti.
Skólinn byrjar væntanlega um 20. sept.
Ingimar Jónsson.
hún svaraði undir eins áður en hann var
kominn til hennar:
„Ég vissi að þú mundir koma, Henri,
og ég veit að þú kemur til þess að taka
mig með þér og losa mig við Bertil. Hlust-
aðu nú rólegur á mig — ég vil ekkifara aft-
ur í rauða húsið , þó að mér þyki vænt um
það á vissan hátt og þó að mér þyki vænt
um þig; það getur aldrei gengið, því að út-
þráin lokkar mig í burtu, og af því að ég
elska þig á þann hátt. Er hægt að ásaka
mig fyrir það, að ég sem var svo ung, þeg-
ar ég kynntist þér gat ekki skilið muninn á
aðdáun og ást.“
,,En Elna hvers vegna einmitt Bertil. . ..
„Af því að ég elska hann — með öllum
hans göllum og löstum — elska hann af
því að ég get ekki annað, og hann á mig
og ég hann og ekkert getur aðskilið okkur.
Það, sem þér finnst hranalegt og ljótt,
finnst mér oft gott og indælt, og ég vil
ekki skipta á trúðvagni og rauða húsinu.
Hér finn ég frið í sálu minni — og hér
er maðurinn sem ég elska — skilurðu það,
Henri? Geta menn af þínu tagi skilið þá
hlið konunnar og lífsins?“
Henri skildi. Allt í einu snéri hahn við
og gekk aftur stíginn yfir mýrina, því
lengra sem hann fór, því hraðara gekk
hann, að lokum þaut hann áfram að staðn-
um þar sem hann hafði ýtt Bertil út af
stígnum. En þegar hann kom þangað, var
ekkert að sjá. Sefið bærðist í næturblæn-
um, en Henri gekk sljór í áttina að kránni.
Bertil sat í veitingastofunni og gortaði
af því að hann hefði dottið í mýrina og
komizt upp úr af eigin rammleik.
„Það var alveg eins og að einhver ýtti
mér út í!“ sagði hann.
Henri sem lengi hafði staðið í dyrunum
og látið feginstilfinninguna streyma um
sig allan, sagði við Klaus:
„Gefið veslings manninum heitt romm-
toddy, kuldinn hefur lamað hann!“
Við Bertil sagði hann:
„Hvers vegna farið þér ekki heim, eigið
þér ekki konu heima?“
Bertil kinkaði kolli ósköp venjulega,
en það brá fyrir einhverjum gæðaneista
í dökku augunum hans.
Og Henri gekk inn í hráslagalega lier-
bergið sitt og sagði upphátt við sjálfan
sig:
„Og ég sem hélt, að ég þekkti lífið!“