Vikan


Vikan - 01.01.1948, Qupperneq 13

Vikan - 01.01.1948, Qupperneq 13
VIKAN, nr. 1, 1948 13 Galdranornin og Dóra litla. Barnasaga. Það var einu sinni fámennt þorp þar sem öllum hefði getað liðið vel, ef ekki hefði galdranom hafzt við í hól rétt utan við þorpið. Hóllinn var skógivaxinn. Galdranomin stríddi og kvaldi veslings þorpsbúana á ýmsan hátt. Svo mikil brögð vom að þessu að næstum óbærilegt var. Einn fagran sumarmorgun kom galdranomin gangandi, og stefndi á mjólkurbúið. En það lá í grennd við bústað hennar. — Kona mjólkursal- ans kom í þessari svipan með tvær mjólkurfötur. Hafði hún nýlokið við mjaltimar. Galdranomin mælti: Nú hefi ég galdrað mjólkina þina. Frá þessari stúndu skal öll þín mjólk vera súr þegar eftir mjöltun. Nornin hló ill- kvitnislega. „Bragðaðu á mjólkinni," sagði hún. Konan varð mjög óttaslegin. Hún bragðaði á mjólkinni. Hún var súr eins og edik. Mjólkin var ónothæf. Svínin vildu hana ekki hvað þá aðrir. Enginn af íbúum þorpsins gat lagt hana sér til munns. Konan varð mjög harmþrungin og bað galdranomina að gera þetta aldrei oftar. En nornin hló einungis og fór leiðar sinnar. Mjólkursalinn og kona hans voru í miklum vandræðum, því öll þeirra mjólk var ávaílt súr frá þessari stundu. Að nokkmm dögum liðnum vax veður mjög fagurt og hiti mikill. Um kvöldið fór borgarstjórinn, réttara sagt hreppstjórinn, út að viðra sig. Honum veitti ekki af þvi eftir ann- ir dagsins. Hann hafði margt á sinni könnu. Skyndilega mætti hann galdra- nominni. „Hí, hí,“ sagði hún. „Jæja, hreppstjórinn er úti að lyfta sér upp! En heimkoman verður ekki skemmti- leg. Húsið hefir tekið all miklum breytingum. Það verður vandkvæðum bundið að komast inn. Ég kom að hús- inu og galdraði það.“ Þetta var laukrétt. Þegar hrepp- stjórinn kom heim ætlaði hann vart að þekkja hús sitt. Á framhlið þess var múrað upp í dyr og glugga. Eld- húsdyrnar vom óbreyttar og glugg- amir á þeirri hlið hússins. Hreppstjórinn þrábað galdranom- ina að létta töfrunum af húsinu. En við það var ekki komandi. Hún hló sem fyrr. En það, sem þótti verst af öllum illverkum nornarinnar var það er hún eyðilagði öll leikföng bama í þorp- inu. Einn morguninn þegar börnin ætl- uðu að taka brúður sínar, mgguhesta, tréklossa, myndabækur og önnur leik- föng var allt brotið og bramlað, rifið og táið í sundur. Og það var ógem- ingur að gera við leikföngin. Þau vom eyðilögð. Bömin grétu, og foreldramir vora í vondu skapi. Og sama máli var að gegna með leikföng þau, sem vom í " * ft r Gleðilegt nýárl Þökk fyrir viðskiptin á liðna árinu. STEBBABUÐ. •»»>»»»»»»»»»»>»»»»»»»»»>»»>» Gleðilegt nýár! Ullarverksmiðjan Framtíðin. leikfangaverzlun þorpsins. Ekkert þeirra var nothæft. En þetta varð til þess að fólk bar saman ráð sín um það, hvemig losna mætti við álög þessi. Sendimenn vom sendir um land allt til þess að leita ráða hjá hinum vitmstu konum og körlum. Vom þau beðin að koma tii þorpsins og stökkva galdranominni á braut. Urðu ýmsir við áskomn þessari og komu til bæjarins i þessu augnamiði. En öll viðleitni þeirra varð árang- urslaus. Galdranomin bjó á sama stað og fór hvergi. I þorpinu átti heima litil telpa, að nafni Dóra. Hún var svo góð og vingjamleg að öllum þótti vænt um hana. Dóra gat ekki fellt sig við að nokkmm liði illa. Ef einhverjum leið ekki vel reyndi hún að hugga hann eða bæta úr því, sem ábótavant var. Hún vildi bæta úr hverju böli og leysa hvers manns vandræði. Dóra hafði um lengri tíma verið sjónar- og heymarvottur að tilraun- um manna við það að reka galdra- nomina af höndum sér og losna við galdra hennar, og óþægindi þau, er af þeim leiddi. Henni datt því í hug að fara til nomarinnar og tala um fyrir henni. Dóra var hrædd við nom- ina. En hún fór þrátt fyrir það. Er hún kom að bústað galdranom- arinnar stóð hún fyrir dyrum úti. Er hún sá Dóm mælti hún: „Hvert er erindi þitt?“ „Kæra galdranom," sagði Dóra. „Vilt þú ekki vera svo góð og hætta þessum göldmm. Þeir gera fólkinu, og börnunum engu síður, mikil óþægindi.“ Nornin sagði. „Svo þér virðist þetta ómaklegt. Nei. Fólkið á þetta skilið. Dettur þér í hug að mjólkursalinn og kona hans hafi nokkm sinni gefið fátæklingi einn einasta mjólkur- dropa? Eða álítur þú að hreppstjór- inn hafi boðið öðmm en efnamönnum til mannfagnaðar i húsi sínu ? Er þér ókunnugt um það hve bömin em ósið- leg? Veiztu það ekki að þau öskra fúkyrði á eftir fólki á götunum, hæð- ast að náunganum og stríða hvert öðru ? Það er þess vegna maklegt þó mjólkin sé súr, hús hreppstjórans meingallað og leikföngin eyðilögð." Dóra hugsaði sig um litla hríð, svo mælti hún: „En ef allir bættu ráð sitt og breyttu eins og þú vilt að þeir breyti? Ef mjólkursalinn gæfi mjólk, hreppstjórinn yrði gestrisinn við fá- tæklinga og bömin prúð ?“ „Þá hyrfu galdramir," svaraði nomin. „En það skeður nú aldrei,“ bætti hún við. „Æ, þú ert góð og elskuleg galdra- nom,“ hrópaði Dóra og þaut upp um hálsinn á gömlu konunni. Og þær settust, töluðu lengi saman og urðu beztu vinkonur. Morguninn eftir flýtti Dóra sér um allt þorpið, og sagði fólkinu frá því á hvem hátt hægt væri að losna við galdrana. Og fólkið lét sér þetta að kenningu verða. Mjólkursalinn og kona hans gáfu þegar í stað fátæk- lingum mikla mjólk. Hreppstjórinn efndi til mikillar veizlu, og bauð öll- um bæjarbúum, jafnt fátækum sem ríkum og þegar gestimir komu, komst húsið í sitt fyrra ástand. En ánægð- ust allra vom bömin. Þegar þau urðu þæg og góð festust leikföngin saman og urðu jafn góð sem áður. Það ríkti mikil gleði í þorpinu. En Dóra hljóp upp að bústað galdranomarinnar. En hús hennar var horfið og nomin einnig. Og þarna stóð indæl dís. Hún mælti: „Nú hafa íbúar þorpsins sagt skilið við mannvonzku sína. Ég er heilladís, og skal hjálpa þér þegar þér er þörf á því.“ Hún gaf Dóm góðar gjafir og kvaddi hana með mestu virktum. Að lokum mælti hún: „Ef allir íbúar þorpsins hefðu verið eins góðir og þú, Dóra min, þá mundi ég ekki hafa veitt þeim þá ráðningu er ég gerði. Og vonandi láta þeir hana sér að kenningu verða. Menn- imir eiga að búa saman í ást og ein- drægni." Gleðilegt nýár! Þökk fyrir viðskiptin á liðna árinu. Kaftækjaverzlunin Ljósafoss. *SSS««^®S^S’S^©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©© ♦»>»»»»»»»»»»»Z*»»»Z<»»»»»»»>»»T. ft r Gleðilegt nýárl Þökkum viðskiptin á liðna árinu. S. Árnason & Co. Verzlunin Brynja. •»»»»>»»»»»»»»»»»»»»>»»z*»>»»»

x

Vikan

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.