Vikan - 15.04.1948, Síða 14

14
\
VTKAN, nr. 16, 1948
Eftis tuttugu ár —
Framhald á bls. 7.
Chalmers. „Ekki grunaði mig að þetta
stæði til.“
„Nei, við höfum líka farið leynt með
það,“ sagði Lorna brosandi. „Hann er enn-
þá við nám . .
„Hvað heitir hann?“ spurði Jeanne
vingjarnlega.
„Dermod Smith! Hugsið yður, hvað það
er undarlegt, imgfrú Chalmers, að faðir
hans er forstjóri fyrir nýja útibúinu. Der-
mod gat haldið áfram náminu af því að
faðir hans fékk þessa stöðu — annars
hefði hann orðið að hætta. Þetta var und-
arleg heppni.“
„Já, mjög undarleg,“ svaraði Jeanne og
brosti við.
„Já, ég óska yður til hamingju og viljið
þér svo biðja Dawson forstjóra að koma
inn til að gefa skýrslu um rekstur nýja
útibúsins."
Jeanne hafði af ásettu ráði leitt hjá
sér allt, sem viðkom nýja útibúinu; en hún
fór sama dag til Cheltenham, þegar hún
hafði farið yfir reikninga útibúsins.
Hún flutti inn í tvö hótelherbergi. Síðan
pantaði hún kvöldverð handa þremur.
Hún bjó sig vandlega fyrir kvöldverð-
inn og sat og beið í stofu sinni, þegar
Kristófer kom. Hann var kurteis en þurr
á manninn og alvarlegur. ,
„Þér hafið óskað þess að hitta mig, ung-
frú Chalmers,“ sagði hann hátíðlega.
„Já,“ svaraði Jeanne. „Ó, Kristófer,
hvernig hefir þér tekizt að láta þetta
blómgast svona á hálfu ári . . . ?“
„Þú bjóst þá ekki við þessu af mér,“
sagði hann háðslega. „Ég mátti vita það.
Þú lézt mig fá stöðuna eins og þú værir
að kasta beini fyrir hvolp. Þess vegna
tókst mér þetta! Ég hefi þrælað 14 tíma á
sólarhring. Þess vegna get ég launað þér
margfalt það sem þú kastaðir til mín.
Fyrirtækið tapar ekki á mér, jafnvel þótt
ég hafi elskað þig einu sinni.“
„Kristófer,“ sagði Jeanne biðjandi.
„Eigum við ekki að gleyma því sem liðið
er — og öllu stolti. Ég hefi hatað þig og
Rosalie — en nú geri ég það ekki lengur.
Lífið er svo stutt að maður hefir ekki efni
á að lifa því i hatri. Viltu spyrja Rósalie,
hvort við eigum ekki að vera vinkonur?“
„En . . .“ reyndi Kristófer að mótmæla,
en Jeanne greip fram í fyrir honum.
„Hringdu og spurðu, hvort við þrjú
getum borðað saman?“
Kristófer horfði alvarlegur á hana.
„Vissir þú ekki að Rosálie dó fyrir
tveimur árum í Shanghai . . . auk þess
hljóp hún frá mér þegar Dermod var enn-
þá í vöggu . . . ?“
Allt hringsnerist fyrir augum Jeanne.
Rödd Kristófers fannst henni koma úr
órafjarlægð.
420.
krossgáta
VikaoQar
16. fræðiritið. — 19. straumkast. — 21. sterkur.
— 24. óhreint vatn. — 26. tré. — 29. orkukvarða.
—- 31. eldiviðarílát. — 32. mjöll. — 34. prýði. —
36. hækka. — 38. fé. — 39. seinlát. — 40. hlaða.
— 41. ögrun. -— 42. munnjám. — 44. fugl. — 46.
hall. — 47. hermir. — 49. óstöðug. — 51. sneri.
— 53. eldsneyti. — 55. prik. — 57. mjög. -— 59.
verkfæri. — 61. matur. — 62. geitarungi. —
63. frændi. — 66. sk.st. (fom.). — 68. ónefndur.
Lárétt skýring:
1. göng. — 7. hrúgum.
— 14. fóma. —- 15. mót.
-— 17. klakahúð. — 18.
fjöldaheiti, þf. flt. ■— 20.
snið. — 22. not. — 23.
skarðs. — 25. elska. —
26. málmur. — 27. drykk-
ur. — 28. hjóla. — 30.
lærdómurinn. — 32. tónn.
•—■ 33. lofttegund. — 35.
hlýjan stað. — 36. galti.
— 37. hróp. — 39. kvist-
ur. 40. borg á Norður-
löndum. — 42. land. —
43. veiki. — 45. munúð.
— 46. meiðast. — 48.
handlegg. — 50. sam-
hljóðar. — 51. báta. —
52. að við bættu. — 54. hólmi. — 55. forsögn. —
56. hirta. — 58. hagnýtir. -— 60. hitta. — 62.
heimtun. — 64. lindir. — 65. að borða. — 67.
heiti. — 69. svali. — 70. kviknaði. — 71. mjósari.
Lóðrótt skýring:
1. slag á höfuðið. — 2. rýja. — 3. kroppi. —
4. forsetning. — 5. sundrungarvottur. — 6.
þramma. — 8. svipuð. — 9. fjöldi. — 10. bjarg-
förin. — 11. harður. — 12. ótta. — 13. mið. —
Lausn á 419. krossgátu Vikunnar.
Lárétt: -— 1. halloka. — 7. sólskær. — 14. áma.
— 15. kálf. — 17. sótara. — 18. vaka. — 20.
flokk. — 22. ærin. — 23. æsing. — 25. Ara. —
26. Erp. — 27. R.ö. — 28. arf. — 30. slafi. —
32. gl. — 33. amt. — 35. arðmiði. — 36. blá. —
37. mna. — 39. blót. — 40. Landmannaleið. —
42., göng. — 43. rann. — 45. æsa. 46. sárreið.
— 48. dóm. — 50. ft. — 51. tígul. -— 62. rak. —
54. fá. — 55. láð. — 56. set. — 58. rokan. — 60.
yfir. — 62. ólgan. — 64. tæra. — 65. næðing. —
67. afar. — 69. nið. — 70. drangur. — 71. smá-
muni. 1
Lóðrétt: — 1. háværar. — 2. amasöm. — 3. laki.
— 4. OK. — 5. káf. — 6. alla. — 8. ósk. — 9. ló.
— 10. stæri. — 11. karp. — 12. æri. — 13. ranglát.
— 16. forsmánarlega. — 19. ana. — 21. kali.
— 24. grand. — 26. efi. — 29. framlág. — 31.
aðfarir. — 32. glóð. — 34. trana. — 36. blind. —
38. ung. — 39. ben. — 40. löst. — 41. laðar. —
42. gæflynd. —' 44. smánaði. — 46. sið. — 47.
rusl. — 49. ófarin. — 5l/tárin. — 53. kot. —
55. liða. — 57. tafs. — 59. kænu. — 61. fær. —
62. ógu. — 63. nam. — 66. ng. — 68. rá.
„Jeanne, komdu hingað góða mín og
fáðu þér sæti . .
Skömmu seinna sat hún í legubekknum,
hann bar vínstaup að vörum hennar og
brátt hljóp roði aftur í kinnar hennar.
„Vissir þú þetta ekki?“ spurði hann
síðar.
„Nei,“ svaraði Jeanne lágt. „Ég hafði
enga hugmynd um það.“
Hún leit á hann . . . og hann las leynd-
armál hennar úr augum hennar, sem voru
tárvot og ljómandi.
„Jeanne,“ hvíslaði hann, „þú elskar
mig . . .“
„Já,“ svaraði hún stillilega. „Það er
heimskulegt af mér . . . ég er veiklynd
og . . .
„Og dásamleg,“ bætti Kristófer við.
„Jeanne, við elskumst, en særum þó hvort
„annað og kveljum . . .“
Hann kyssti varir hennar . . . sem eng-
inn annar en hann hafði kysst. Og við
þennan koss gleymdust tuttugu árin, sem
Svör við „Veiztu —?“ á bls. 4:
1. 110,000 bifreiðar.
2. Pesos.
3. Wellington.
4. 9. apríl 1940.
5. 1872.
6. Nei.
7. Snowden (1100 m.).
8. Pershing.
9. „Alþakinn þunnum ís“, sbr. renna, „leggja",
t. d. fjörðinn rennir. (Stafsetningarorðabók
Halldórs Halldórssonar).
10. 1613.
hvílt höfðu eins og múrveggur á milli
þeirra. Hún fann unaðslega ró streyma um
sig alla eftir öll þessi ár, sem hún hafði
orðið að lifa án hans.
„Heimskinginn minn litli,“ sagði hann
blítt. „Það er að líða yfir þig í faðmi mín-
um. Þú hefir unnið of mikið upp á síðkast-
ið . . . þú ert orðin matarþurfi. Eigum
við að koma niður og borða?“
„Já, Kristófer," svaraði Jeanne eins og
hlýðið bam og stóð á fætur.