Vikan - 20.10.1995, Síða 8

ATORKUKONA
Töfrakrem-
in sem
amma Þu-
ríöar
kenndi
henni aö
gera. Þau
eru mark-
aössett
undir nafn-
inu Móa.
„Paö var þung
en dýrmæt
reynsla að
fylgjast meö
veikindum
dóttur minnar
og mér fannst
ég veröa aö
miðla öðrum
af þeirri
reynslu."
fengiö fjölmörg börn til okkar.
Þaö er svo mikil tilbreyting
fyrir þau frá sjúkrahúslífinu
að fá aö dvelja hjá okkur.
Aðstandendur þeirra þurfa
ekki síður á hvíld að halda."
Sumir gætu haldið að Þu-
ríður hefði fengið nóg af
sjúklingum eftir að hafa
fylgst með veikindum dóttur
sinnar og misst hana að lok-
um. Málið horfir hins vegar
öðru vísi við henni.
„Það var þung en dýrmæt
reynsla að fylgjast með veik-
indum dóttur minnar og mér
fannst ég verða að miðla
öðrum af þeirri neynslu.
Líkan af
kúluhúsinu.
Það gefur mér líka svo mikið
að sjá börnin dafna í sveit-
inni. Þegar eitt barnanna,
sem var hjá okkur í sveit, dó
upplifði ég sömu tilfinningar
og þegar Fjóla dó. Öll börn
skipta mig máli og ég hugsa
um þau rétt eins og þau
væru mín eigin.“
Sum þeirra barna sem
eiga við krabbamein að
stríða eru of veik til að geta
farið ein út á land. Því kvikn-
aði sú hugmynd að byggja
kúluhús á jörðinni með
tveimur einstaklingsíbúðum
svo fjölskyldur þeirra gætu
dvalið með þeim.
„Ég hef sótt um styrk frá
fyrirtæki Pauls Newman í
Bandaríkjunum til að geta
gert þann draum að veru-
leika en fyrirtæki hans styrkir
krabbameinssjúk börn. í fram-
tfðinni höfum við hugsað
okkur að vera með kýr, kind-
ur, hænsni, endur og hesta
til gagns og gamans fyrir
börnin.“
Undanfarin tvö ár hafa Þu-
ríður og Gunnar, í samvinnu
við Styrktarfélag krabba-
meinsjúkra barna, boðið til
fjölskyldhátíðar að Hvammi
II. Þá koma fjölskyldur barn-
anna saman og slá upp
tjöldum á engjunum. Ýmis-
legt er sér til gamans gert,
grillað, farið í skoðunarferð
um héraðið með rútum, farið
hestaferðir, kveiktur
varðeldur og sungið
saman fram á
Teikning Einars Þorsteins Asgeirssonar arkitckts af kúlu
húsinu. í því miöju veröur stór innigaröur þar sem börnin
geta leikið sér því sum þeirra eru of veik til aö fara út.
FYLGI ÞVÍ SEM
HJARTAÐ SEGIR MÉR
Þurlður hefur lært svæða
nudd. Hún hefur einnig mik-
inn áhuga á andlegum mál-
efnum. Hún hefur líka lokið
námi I heilun og hefur 3.
gráðu í reiki.
„Ég hóf að kynna mér reiki
fyrir þremur árum en þá hafði
ég lært að lifa með aðstæð-
um, sem skapast höfðu lífi
mínu, án þess að vinna úr
þeim. Reiki gengur
út á það að
nota innsæi
lokkarnir sveiflast fram og til
baka. Hún stendur upp og
fer að tygja sig til heimferðar.
Það er kominn tími til að
halda aftur í sveitina þar
sem allt leggst brátt í vetrar-
dvala. í vor fyllist bærinn
hins vegar af börnum um
leið og túnin þekjast vall-
humli. Galdrakonan í Hvammi
á eftir að hafa nóg fyrir stafni
í framtíðinni haldi hún áfram
að láta hjartað
ráða för.
kvöld. Hápunktur hátíðarinn-
ar er þegar litlar einkaflug-
vélar lenda á engjunum og
bjóöa öllum í útsýnisflug. Ár-
ið 1994 komu 70 manns en
árið á eftir 140.
sem við búum öll yfir en er-
um hætt að nota. Við eigum
að fara eftir því sem hjartað
segir okkur. Það er eina leið-
in til að vera sannur. Ég hef
alltaf verið trúuð og í fyrstu
fannst mér erfitt að átta mig á
því hvort það væri rétt af mér
að kynna mér reiki. Ég veit
aftur á móti núna að reiki er
kærleiksorka frá Guði. Ég trúi
á líf eftir dauðann og mér
finnst notalegt að vita af því
að dóttir mín bíði eftir mér
fyrir handan. Þegar ég spurð
að þvi hvað ég eigi mörg
börn finnst mér notalegt að
geta svarað því til að ég eigi
fjögur börn og þar af eitt eng-
labarn,“ segir Þuríður og
brosir.
„Eitt sinn, þegar ég var að
sjóða smyrsl, sagði yngsti
sonur minn við mig: „Mamma,
ef þú hefðir verið uppi í
gamla daga hefðirðu verið
brennd á báli.“ Ég spurði af
hverju og hann svaraði: „Af
því að galdrakonur voru
brenndar á báli.“
Þuríður hlær svo eyrna-