Vikan - 12.09.2000, Side 14

Texti: Steingerður Steinarsdóttir
Myndir: Gunnar Gunnarsson
Trúin á að dvergar búi í steinum og álffur sé í hverjum hól hefur
jafnan verið rík f íslendingum. Ástin á gróðri er hað sömuleiðis,
enda mikil gæfa fyrir fólk sem býr í jafnköldu landí að geta ræktað
upp garða og hafa gróður í kringum síg sem skýtur upp grænum
sprotum ögn fyrr en villigróðurinn sem vex óverndaður á heiðum
og melum. Það færist hins uegar í uöxt að fólk skreytí garða sína
með stórum steinum, stuðlahergi eða vegghleðslum sem efnivíð-
urinn í er fluttur úr íslenskri náttúru inn í béttbýlið. Erla Stefáns-
dónir sjáandi hekkir byggðir álfa og annarra vætta betur en nokk-
ur annar íslendingur og hún var spurð hvort flutningur af hessu
tagí gæti á einhuern hátt raskað heimilisró álfa eða dverga?
Lffssýnarskólínn
En eru þessar verur þá ekki
til?
„Jú, þær eru til í ákveðinni
vídd sem er allt önnur vídd en
sú sem við erum vön að skilja.
Rétt eins og við sjáum ekki
sólargeislana nema þeir fari í
gegnum regndropa fá venju-
leg augu ekki skynjað allar
víddir tilverunnar. Sumir sjá
n
Nei, það er lítil hætta á
því,“ svarar Erla og kím-
ir. „Ég hef aðeins séð á ein-
um stað stein í garði sem var
bústaður álfa. Þetta er svolít-
ið út í hött því híbýli álfa eru
í raun og veru ekki í steinum.
Steinninn er bara birtingar-
myndin. Húsið er utan við
eða neðan við steininn í
annarri vídd. Ég hef séð í
Hafnarfirði miklar vegg-
hleðslur en það er ekkert í
þeim, enda tæki það mörg ár
áður en verur færu að nema
þar land. Ég hef gaman af
þessari trú íslendinga því hún
vekur von urn að þeir sem
trúa virði náttúruna og fari
vel með hana.“
Telurþú þá aö í álfatrúnni sé
fólgin viss umhvetfisvernd?
„Tvímælalaust. Álfakortin
sem ég gerði fyrir Hafnar-
fjarðarbæ og ísafjarðarkaup-
stað voru gerð með það í huga
að fólk færi vel með náttúr-
una og virti hana. í þessu felst
trú á guð því ef við virðum
það sem hann hefur skapað
þykir okkur vænt unr hann.
Mér sýnast mennirnir ætla að
eyðileggja jörðina með alls
konar úrgangi og ógeði. Auð-
vitað eru álfar og aðrar verur
að mörgu leyti ævintýri, en er
það ekki það sem fegrar líf-
ið?“