Menntamál - 01.08.1971, Side 34

Auk þessa eina tíma í viku eru í langflestum skól-
um starfræktir kórar, og í nokkrum einnig lúðra-
sveitir. Mikilvægur þáttur í tónlistaruppeldinu
er kynning æðri tónverka, og á undanförnum
árum hefur Sinfóníuhljómsveit íslands, sem stofn-
uð var 1950, haldið tónleika í samvinnu við
skólana með ýmsu sniði, svo sem með fjölskyldu-
tónleikum, skólatónleikum, }>ar sem börnin koma
í hljómleikasal, og einnig með heimsóknum
hljómsveitarinnar í skólana. Persónulega tel ég
síðast nefnda fyrirkomulagið árangursríkast. Út-
varpið hefui í mörg ár haft sérstakan barnamúsík-
tíma, og sjónvarpið liefur öðru hvoru í sínum
vinsælu barnatímum stutta fræðsluþætti um tón-
list.
Ég lield það sé óþarfi fyrir mig að telja hér
upp þá þætti, sem kennslan byggist á, því það er
sennilega svipað hjá okkur öllum, en eitt vanda-
mál hefur oft bagað starf okkar mjög. Vegna fá-
mennis okkar hefur reyn/.t mjög erfitt að fá
kennsluefni útgefið, og hafa kennarar oft þurft
að útbúa sín verkefni að mestu sjálfir og liver
fyrir sig. í dag stöndum við á tímamótum. Allt
skólakerfið er í endurskoðun. í ráði er að lengja
skólaskylduna, og allverulegar breytingar verða
einnig á námsefni. Hinn svonefndi grunnskóli er
framtíðin. Við gerum okkur vonir um, að með
rýmri stundaskrá verði ekki aðeins tónlistinni,
heldur og öllum lijtgreinum gert liærra undir
höfði en hingað til, í þeirri trú að „listin göfgi
manninn." Hvort þessar vonir rætist er ekkert
hægt að fullyrða um á þessu stigi málsins.
Ég vil að lokum lýsa ánægju minni yfir því,
að Söngkennarafélag íslands er nú orðið meðlim-
ur í Nordisk Musikpædagogisk Union, og við
þökkum þær hlýju viðtökur, 'er við höfum orðið
aðnjótandi hér.
■ 4---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------4
Ur Biskupasögum
Hann henti skemmtan að sögum og kvæðum og að
öllum strengleikum og hljóðfærum og að hygginna
manna ræðum og draumum og að öllu því, er góðra
manna skemmtan var, utan leikum, því að honum
þótti slíkt dvelja ónýtar sýslur vondra manna.
Þorláks saga helga
Herra Jón electus skyndir þegar ferðinni á fund
Özurar erkibyskups í Lund og kemur í borgina, þá er
herra erkibyskup var að aftansöng. Og er herra electus
kemur í kirkju, bíður liann með sínuni förunautum
þar lil er lokið er aftansönginum. Síðan byrjar hann
aftansöng með raust, og er erkibyskupinn heyrir hljóm
hans og rödd, þá lítur itann utar. Og er klerkar finna
það, segja þeir svo: ,,Hvað er nú, herra erkibyskup,
hví brjótið Jtér sjálfir þau lög, sem Jiér hafið sett?“
Herra erkibyskup hafði þau lög sett og það sínum
klerkum boðið, að engi þeirra skyldi utar líta um
tíðir nauðsynjalaust. „Satt segið Jtér,“ segir liann, „en
Jró er nti sök til, Jtví að Jtvílíka rödd Iteyrði eg aldrei
fyrr af nokkurs manns barka út ganga, og er Jjetta
heldur engilleg rödd en mannleg.“
Virðist og svo rnörgum mönnum, að liinn heilagi
Jón hafi allra manna verið bezt raddaður í þann tíma.
]óns saga helga.
Rikini var klerkur góður. Bæði diktaði hann vel og
vcrsaði, og svo gliiggur var hann í sönglist og minn-
ugur, að hann kunni utanbókar allan söng á tólf
mánuðum, bæði í dagtíðunt og óttusöngum, nteð ör-
uggri tónasetning og hljóðagrein.
Jóns saga lielga.
Eftir Þorláksmessu hófu visitatores sína visitationem,
fyrst um Sunnlendingafjórðung og Vestfirðingafjórð-
ung. Skoðaði síra Laurentius mjög að embættisgerð
þeirra presta, sem lítt voru lærðir og kunnandi, sem
rnargir prófuðust lítt lærðir, í miðil liverra var einn
prestur, er Eilífur hét, í Gufudal í Vestfirðingafjórð-
ungi. Hann prófuðu visilatores á messusöng og les, og
prófaðist svo til, að hann kunni nærri lítið í sér-
hverjum Jtessara hluta.... Tóku visitatores messu-
söng af Eilífi presti og allt prestlegt embætti, Jtar til
honum væri kennt eða hann næmi svo, að hann væri
embættisfær. Voru það og nokkrir prestar fleiri, að
Jteir af tóku messusöng íyrir kunnáttuleysi.
Laurentius saga,.
MENNTAMÁL
140