Bjarmi - 01.03.1909, Blaðsíða 7

B J A R M I.
39
Einu ári áður en hann dó, sagði
hann við sálusorgara sinn, að hann
vissi, að hann ætti skamt eftir ólifað;
hann ætlaði nú að ráðstafa húsi sínu.
Fyrir teksta í Ifkræðu sína valdi hann
þessi orð: »Tefjið mig ekki! Drott-
inn hefir látið ferð mína hepnast;
leyhð mér að fara lieim til húsbónda
míns«. (1. Mós. 24, 56). Hann kvaðst
ekki vilja láta hera Iofsorð á sig við
jarðarförina, en greinilega og ákveðið
skyldi segja öllum þeim, er við yrðu
staddir, að liin farsælu æfikjör sín
hefði hann ekki álitið ávexti verð-
leika sinna, heldur einungis fótspor
hins lifandi guðs, er með náð sinni
helði gerl hann auðugan og ham-
ingjusaman.
Þessi andaði læknir er enn ein
sönnun þess, að framúrskarandi gáf-
ur og sönn og umfangsmikil, vísinda-
leg og læknisfræðisleg mentun er ekki
kristilegri trú til tálmunar.
(Eftir: »Baserles Christl. Volksbote«).
Drottinn heyrir bænir. l3egar lil-
lögurnar um bænavikuna 1909 voru
prentaðar í Lundúnum í fyrra vor,
var ætlast lil að kristnir menn um
allan lieim skyldu biðja um, 7. jan.
1909, að Drottinn léti harðstjórnina i
Tyrklandi linna. — En liann »sem
heyrir áður en vér tölum« lét bæn-
heyrsluna verða fyrri til. — Stjórn-
arbyltingin í Tyrklandi, sem ekki
kostaði neinar blóðsúthellingar, hefir
valdið alveg ótrúlegum hreytingum i
llestuin löndum Tyrkja. Kristnir
menn og Gyðingar, sem áður voru
ofsóttir og fyrirlitnir, njóta nú fullra
réttinda, og eru jafnvel sumstaðar
hafðir í hávegum. Kristniboðum er
nú frjálsl að halda ræður, hyggja
kirkjur og úthreiða kristilegar hækur
eftir þvi sem föng eru til, og þurfa
ekki framar að óttast, að atvinna eða
líf þeirra manna sé í veði sem að-
hyllast kristindóminn. Gyðingar í
Jerúsaíem grétu og sungu sorgarljóð
hvern laugardag fyrir utan múra
musterisins, en nú er þeim loks leyft
að koma innfyrir múrana. — Margt
virðist henda á það, að Gyðingar
eignist bráðlega aftur gamla landið
sitt, en þvi fylgja dýrleg fýrirheiti
fyrir alla kristnina.
Úr ýmsum áttum,
Erlcndiis.
Mikil vakning' gengur nú og hefir geng-
iö undanfarið yfir bæinn örillia í Kanada.
Tveir frægir predikar, Dr. Willbur Ghap-
man og Charlers M. Alexander,'sá sem
var meö Dr. Torrey, hafa haldið par sam-
komur. íbúar bæjarins eru nálega 6000.
Hundruð manna liafa lekið sinnaskiftum
og þar á meöal fjöldi hinna siðlausustu
karla og kvenna. Fregnin um þeita liefir
ilogið út um heiminn og mesti fjöldi tólks
streymir að úr öllum áttum tii, að sjá og
heyra. Svo mikil eftirsókn er þar eftir
gnðs orði, að allur bibliuforði bæjarins
var þrotinn 10 dögum eftir byrjun vakn-
ingarinnar og 500 testamenti seldust í
viðbót á 2 dögum.
Charlcs Alexander liatði unnið að
trúnaði i 15 ár og séð miklar vakningar,
en aldrei kvaðst liann liafa séð guðs börn
vinna eins kappsamlega að frelsun sáln-
anna eins og þar.
50,000 kr. atlar níaður einn ónefndur í
Stockhólmi að gcfa til húsbygginga K. F.
U. M. þar. Þar að auki atlar liann að
gefa 3000 kr. til að borga með skuldir
félagsina síðastl. ár. Hann lielir fylgt
starfsemi félagsins með athygli, en ekki
gefið því neinar stærri gjafir áður.
„Pílagfríinsföriii“ eftir John Bunýán cr
að sögn þýdd á 107 mál og málýskur. —
Ilið kristilega smáritafélag i Lundúnum
heflr selt 145 þúsund eintök af henni síð-