Bjarmi - 01.11.1909, Blaðsíða 6

174
B .T A R M I
eins og letrið segir. Hliðturnarhir
standa enn, eins og þeir stóðu, í þá
daga, í allri sinni stærð og prýði,
sterkir eins og járn, prýddir báðum
meginn með nautum og drekum.
Nautin eru Iuraleg og kraltaleg með
reigðan hnakka, en drekarnir mjó-
slegnir og rennilegir svo mismunur-
inn er sýndur svo meistaralega.
Hvorltveggja til samans eru lífverðir,
sem sóma sér vel á hliðinu á milli
konungshallarinnar og musterisgyðj-
unnar. Veggirnir að hinum helga
vegi voru allir skreyttir með hala-
rófu af upphleyptum ljónamyndum
og hafa brol af þeim mynduin verið
flutt heim til Berh’nar. Ulan á þeim
er þunn smeiting, marglit og lilirnir
setlir sainan af svo mikilli íþrótt, að
ekki íinsl dæmi til á vorum títnum.
Nú veit enginn, hvernig það hefir
verið gert.
M u s l er i I s t a r s.
Austanvert við hliðið stendur musl-
erið á hóli einum. Það er lítið; en
af hólnum má sjá út yfir sléttuna,
þar sem borgin lá einu sinni. Mnst-
erið, er bygt úr sólþurkuðum stein-
um, liklega af því, að þar hafa menn
viljað byggja að sið forfeðranna, þó
að menn annars fylgdu hinum nýja
sið og bygðu úr brendum steinum.
Inn að sjálfum ))helgidóminum«
liggja garðar og berbergi lil beggja
hliða en í helgidóininum stóð lík-
neski gyðjunnar í veggskoti«. —
Svo stórkostlegar sem þessar rústir
af hinu öðru ríki Babýlonar eru, þá
eru tþær þó ekki nema einn þáttur-
inn í Iangri sögu. Þó að Babelsborg
Nebúkadnesars liggi mörgum fetum
fyrir neðan rústir síðari tíina, þá
liggur þó aftur fyrir neðan hana
hverl lagið af öðru af eldri bygging-
um, sem að líkindum hafa verið
bj'gðar jafnlöngu fyrir daga Nebú-
kadnesars eins og hann var uppi
fyrir vora daga.
Gröfturinn verður að sjálfsögðu
því erfiðari sem neðar dregur; en á
því er enginn vafi, að þjóðverjar
munu komast eins langt á veg í Ba-
býlon, eins og Ameríkumenn í Nipp-
úr í Norður-Babýloníu.
Langt er frá því, að hin »mikla
Babel« Nebúkadnesars blasi en þá
öll við sjónum vorum; en vér fáum
hugmynd um hinn ægilega droltins-
dóm, sem gengið hefir yfir þessa
voldugu borg. Það liðu tæp hundr-
að ár frá því er hún hrósaði veg og
sigri þangað lil Kýros Perakonungur
kom og eyddi hana og Iét alt henn-
ar skraut fjúka sem fys fyrir vindi.
Sá dómur guðs er einna mestur af
þeim, sem veraldarsagan segir l'rá.
Ferðamolar.
Eftir S. Á. G i s 1 a s o n.
(Framh.'.
Pað vakti undrun og eftirtekt, bæði i
Danmörku og enda víðar, er nokkrir
menn fóru þess á leit í fyrra-
Árósasýning- vetur við forstöðunefnd Ár-
in og trúar- ósasýningarinnar, að hún
vakningar. léði fundarhús á sýningar-
svæðinu fyrir vakningarsam-
komur á hverju kvöldi einn eða 2 mán-
uði.
»Par er »missíónin« Iifandi komin, al-
drei getur hún séð fólk í friöi;« sögðu
sumir.
»Kapp er bezt með forsjá, til bvers á
að vera að fara með guðs orð við lilið-
ina á öllum þeim skrípaleikjum og ærsla-
gangi, sem verður á sýningunni« sögðu
aðrir.
En Mollerup prestur við Fríhafnarkirkju
í Khöfn var forgöngumaður þeirra, er
báðu um vakningarsamkomur, og liann
er hvorki hörundssár né lnigdeigur, og
svo fór að leyfið tékst. — Mollerup og
Fibiger, sömuleiðis prestur í Khöfn, eru