Bjarmi - 01.11.1909, Blaðsíða 8
176
B J A R M I
skyldu fylla þann flokkinn. »En hcfði
það i'ólk ekjki hjálpað mér, væri eg liklega
komin í gröflna«, sagði hún nú. »Eg varð
tæringarveik og gat ekki unnið lengur
íyrir mér, pabbi var hættur að skrifa
mér, og eg átti engan að í heiminum, hélt
eg, því að islenzku hjónin voru fátæk, en
þá hjálpaði læknirinn mér og fleiri heima-
trúboðsmenn, kornu mér fyrir hér í
sjúkrahúsinu hjá trúuðum hjúkrunarkon-
um, og nú er mér að smábatna bæði á
sál og likama«. — Það var saga hennar,
hún var hætl að brosa að »trúaröfgun-
um«, því að hún hafði reynl að trúin
skapar kærleika, og séð að trúin veitir
írið, sem er e/lirsóknaruerður.
Við urðum 5 landar hjá prestinum um
kvöldið, eilt var ungur námsmaður, sem
kvaðst hlakka lil að koma aftur heirn til
Fróns, en þó kvíða því, ef hann þyrfti að
búa hjá fólki, sem raisskildi lifandi krist-
indóm. »Kært væri mér að geta lilúð að
landinu mínu, en kærara þó að gela hlúð
að einhverjum landa, sem vantrúarkuld-
inn ásækir«, sú var hugsun unga manns-
ins.
Nokkru áður liitti eg unga og duglega
íslenzka stúlku, sem kvaðst þ.égar hafa
kynst flestu kristilegu starfi meðal danskra
kvenna, en ætla til Þýzkalands og enda
Englands, og koma svo heim og taka til
starfa. — Guð blessi hvern íslending, sem
hilcar ekki við að leita heim úr hitanum
og með hitann mcð sér. —- Vorið nálgast
— þótt enn sé vetur. (Fraáihíild),
Sjúlandsbiskup
Thomas Skat Rördam, f. “/2 1832, and-
aðist 25. sept. s. 1. Ilann varð prestur
1869, prófastur 1886 og biskup 1895. Hann
var lærdómsmaður mikill, samdi hann
vandaða þýðingu af nýjatestamentinu með
skýringum, prenLuð fyrsla sinn 1887—92,
og ýms ril um trúfræðileg efni. Itann
þólti og góður kennimaður og ræðusafn
er i>rentað eflir hann. Hann hallaðist
sncmma að stefnu Grundvigs, og var í
tölu »guðsríkis Grundtigssinna«, eins og
Beck sagði stundum i spaugi, og unni
meira lifandi trú en einskorðaðri stefnu.
Hann var siðustu 13 árin formaður
kirkjubyggingafélagsins í Höfn, er hefir
hvgt yfir 30 kirkjur í Höfn síðustu 20 ár-
in og safnað til þess um 3 miljónir króna.
— Eftirtektavert þótti það, að hann am-
aðist aldrei við þvi, þótl llestir prestarn-
ir við þessar nýu kirkjur, væru heitir
»missiónsmenn«. Bað var aðalatriðið í
hans augum, að prestarnir væru áhnga-
samir trúmenn, fúsir til að leita að týnd-
um sauðum. — Danska kirkjan saknar
hans mjög og blessar minningu hans ein-
um rómi.
Eftirmaður Iians á biskupsstóli er Mad-
sen háskólakennari, formaðhr heimatrú-
boðsins í Ilöfn.
Blunie próíastur
(f. "/12 1835), síðast prestur við st. Lúkas-
sjúkrahúsið i Höfn, lézt 4. f. m. Hann
var ritstjóri »Indre missions tíðindaw
siðan Bjarnasen i Gudum dó, er tók við
af Beck, — þau hafa um 16 eða 17 þús.
kaupendur. — Blumc sat mörg ár ístjórn
heimatrúboðsfélagsins, og jafnan hélt
hann skriftaræðuna á þjóðfundum þess,
»það gjörir það enginn betur«, , sögðu
menn. Hann hefir samið vinsælt —
prentað 4 sinnum — ræðusafn út af pistl-
unum. — Ilann var höfðinglegur í sjón
og reynd, mun hafa verið stórbrotinn að
eðlisfari, en var þó hvers manns hugljúíi.
— Bað var hann, sem sagði við mig l'yr-
ir 9 árum eftir »vitnisburðarsamkomu« í
trúboðshúsi lians: »Pað er dýrðlegt að
sjá, livað kristindómurinn lyflir og lægir
og hrindir brott stéttarígnum«. 2 iðnað-
armenn og 2 greifafrúr, — önnur þeirra
í tignustu röð við konungshirðina —
höl'ðu lekið til máls eftir ræðu mína. —
— »Slíkt væri óhugsandi án lifandi krist-
indóms«, sagði Blume, Nú hefir liann
fcngið livíld eftir langt og golt dagsverk.
Frá verkfiillinu miklft
1 Svíþjóð er það sagt, að heldur liall
verkamenn látið konur sínar og börn
svelta heilu hungri, en að þeir pijrðu að
vinna sér og þeim lil uppeldis fyrir harð-
stjórn forgöngumanna verkfallsins. Var
það ekki ókrislilegt lrugleysi? llinsvegar
cr lifslát cða lima.
Útgefandi: Illutafélag í Reykjavík.
Ritstjóri: Bjarni Jónsson kennari, Kárastíg 2, Reykjavik.
Afgreiðslu- og innheimtumaður: Sigurjón Jónsson, Lækjargötu 6.