Bjarmi - 15.06.1910, Blaðsíða 7

B J A R M I
95
í dngr er dýrmtot tíð. í söfnuði nokkrum
í Johnstown ( Pensylvaniu var stofnsett bibl-
íulestrarfélag með 60 manns, en viku síðar
voru 18 einir eftir, hinir allir dánir. Þeir
höfðu farist með fjölda mörgum öðrum í
vatnagangi. —
Hefðu þeir vitað fyrir, hvað fresturinn var
stuttur, þá hefðu fleiri viljað hlusta á guðsorð
og enginn verið eftirtektalaus.
Það er gullvæg regla við kyrkjuferðir að
bæði prestur og söfnuður hafi það hugfast,
að vel má svo fara að nú sé síðasta tæki-
færið.
Prestur nokkur bað byskup sinn að heim-
sækja sig ( vikunni fyrir páska og taka þátt
( „kyrlátri guðsþjónustu". Byskup hafnaði
boðinu, en bætti við: „söfnuður yðar þarf
ekki meiri kyrð, heldur þarf hann jarðskjálfta".
Biblíufélagið danska seldi árið sem leið
60 þús. biblíur, og 36 þús. nýjatestamenti en
árið áður 48 og 19 þús. af hvoru. Utgjöld
voru um 88 þús. kr. en tekjur voru meðal
annars 50 þús. kr. bókaandvirði og 21 þús.
kr. gjafir í kyrkjunni á nýársdag.
Heimsspekingurinn þýzki A. Dreus, sern
fer um land alt til að „sanna fólki að Jesús
Kristur liafi aldrei verið til“, hefir vakið all-
mikla eftirtekt um endilangt Þýzkaland.
Alvörugefnir kristnir rnenn halda fjölmenna
mótmælafundi, ekki aðeins gegn lionum,
heldur og stefnunni, sem kom honum af stað.
Búið var í maí að halda 55 slíka fundi í
Berlín einni og var þar skorað á kyrkju-
stjórnina „að koma í veg fyrir það hneyksli
er prestar og guðfræðiskennarar höfnuðu
hjálpræðisstaðhöfnum, og að varðveita sögu-
leg og stjórnarfarsleg réttindi kyrkjunnar".
Krigtniboðið á Grœnlandi. í fyrra komu
fyrst kristniboðar til heiðingjanna við Kap
York, sem er langt fyrir norðan alla aðra bygð
á vesturströnd Grænlands. Kristniboðarnir
Gustaf Olsen og Rosbach, voru báðir græn-
lenskir að ætterni, en höfðu mentun s(na og
uppeldi frá Danmörku. — Þeir láta vel yfir
viðtökunum og segja fólkið námfúst, enda
þótt enginn hafi enn beðið um skfrn.
Heiinatriiboðið daiiskn hafði árið sem leið
187 prédikara og 105 umferðabóksala. Sam-
komuhús þess voru orðin 478. Blöðin 6,
sem það gefur út, höfðu 2300 til 48200
kaupendur. Blöðin heita: Indre Missions
Tidende, Annexet, Et Ord med paa Vejen,
De Unges Blad, Indre Missions Börneblad
og Raadgiveren.
Síðnstn 75 árin eru um 300 eyjar í Kyrra-
hafinu orðnar alkristnar. Víða hvar sjá eyja-
skeggjar sjálfir um allar safnaðarþarfir og
styðja rækilega kristniboð hjá nágrönnum
sfnum.
1 Fœreyjum eru alls 43 kyrkjur, eða kyrkja
( öðru hvoru hverfi að meðaltali, en prest-
arnir eru ekki nema 7 og eru því sjaldséðir
gestir í sumurn kyrkjunum. Að vísu sækja
Færeyingar kyrkju og lesa þar lesturinn að
jafnaði á helgum dögum, þótt ekki »beri að
messa«. Og heimatrúboðið danska styrkir
tvo menn til starfs í eyjunum, annar þeirra
prestvígður, Moe að nafni. En samt er
kvartað ( »Færisk Kirketidende« um prest-
leysið, enda er ekki við þv! að búast, að 7
prestar geti vakið og stutt blómlegt safnaðar-
líf meðal 17 þús. manna, þar sem samgöngur
eru jafn erfiðar mikinn hluta árs og á Fær-
eyjum. — í sumar á að halda fjölmennan
æskumannafund ( Þórshöfn og bjóða frjáls-
lyndu félögunum norsku að senda þangað
fulltrúa. — Verður enginn frá Islandi?
Heimilisprestiir páfnns, Giobbio að nafni
hefir gjörst evangeliskrar trúar, og hefir það
vakið eftirtekt. Hann var háskólakennari í
lögfræði við merkann skóla ( Róm fyrir guð-
fræðinga af aðalsættum, hafði samið ýmsar
fræðibækur og var í svo miklu áliti hjá kardin-
álunum, að hann var sendur nýlega með
„postula umboð« til Sikileyjar. Svo er mælt
að vinátta hans við merkan Valdensa prest,
dr. Bostoli, sem sömuleiðis var áður kaþólsk-
ur, hafi átt mikinn þátt í þessu. Róm syrgir
en Wittenberg fagnar.
Dr. F. (I. K. v. Bodelsclnvliig', nafnkunnur
prestur þýzkur er nýlátinn nærri áttræður að
aldri (f. % 1831). Faðir hans var ráðherra
um hríð, og sonur lians leikbróðir og æsku-
vinur Friðriks keisara, föður Vilhjálms, sem
nú er Þýzkalandskeisari. Bodelschwing stund-
aði heimspeki, náttúruvísindi og guðfræðisnám
við ýmsa háskóla, varð fyrst presturí París fyrir
Þjóðverja, síðar herprestur og loks prestur
við nýstofnað geðveikrahæli og hjúkrunarhælii
við Bulefeld árið 1871. Þar hefir hann starf-
að síðan, með framúrskarandi dugnaði og
hjálpfýsi. — Geðveikrahælin tóku afarmiklum
framförum, rúma hátt á annað þúsund manns,
og sömuleiðis hjúkrunarkvenna stofnanirnar.
Bodelschwing stofnaði jafnframt fyrirmyndar
verkmannaþorp, björgunarheimili fyrir drykkju-
menn og fleiri vesalinga. Hann stýrði öllu
þessu mannúðarstarfi, sem 1000 manns hafði