Bjarmi - 15.02.1926, Page 16

52
B JARMl
kvenna, 500 kr. isl. frá K. F. U. K. í Rvík
og hilt frá kristniboðsfjelaginu í Rvik.
Við sjómannaguðþjónusturnar i Rvík
komu til Sjómannastofunnar í Rvik 934,70
kr. i dómkirkjunni og 284 kr. í fríkirkj-
unni.
Elliheimilið í Rvík. Kvartað hefir
verið yfir þvi, að gamla fólkið yrði æði
oft hart úti. Fátt mundi þyngri raun en
verða vinasnauður »sveitar ómagi« i elli
sinni, og jafnvel mörg bjargálna »börn«
væru gleymin þegar örvasa foreldrar ættu
hlut að máli. — En því ánægjulegra er
að verða var við hvað margir hugsa og
breyta á alt annan veg, og beinlínis þreifa
á t. d. að Elliheimilið Grund í Rvík er
einhver allra vinsælasta stofnun í höfuð-
staðnum. Má minna hjer á eitt nýtt dæmi
þess.
f f. m. fiutti Vísir tilmæli um að styðja
gamla konu, til þess að hún gæti verið áfram
á Elliheimilinu, eða styðja svo heimilið, að
það gæti tekið hana meðgjafarlaust. Pá
komu að vörmu spori svo mörg tilboð
um styrk að nóg hefði verið með þremur
gamalmennum, og sumir bættu því við
tilboð sitt, »ef þess þarf ekki til með-
gjafar þá leggið það í byggingarsjóðinn«.
Heimilið er langt um of litið, tekur
eina 24, en verður stækkað eða annað
hús stærra reist, vonandi í sumar. —
Heyrst hefir að einstaka menn utanbæjar
sjeu að hugsa um að gefa heimilinu dán-
argjafir, en vilji jafnframt að þær gætu
komið sveitarfjelagi þeirra að liði; má
koma því vel í kring, ef viðkomendur
vilja ráðfæra sig við heimilisstjórnina í
tíma um þau efni.
Úr brjefi frá Kína 16. okt. f. á.
Jeg hef verið að hugsa um nokkuð,
sem mjer ef til vill ætti að vera óvið-
komandi eða a. m. k. mínu staríi, en get
þess hjer ef Bjarma þætti það umhugs-
unar vert:
Ekki væri órjettlátt að fara nú að krefj-
ast þess, að einn guðfræðiprófessora há-
skóla fslands væri (orthodox) gamalguð-
fræðingur. Eða er skortur á færum manni
í liði okkar bibliutrúarmanna? — Mjer
er þvi miður ókunnugt um hvað gert
hefir verið í því efni, en er hálfhræddur
um að gamalguðfræðingar hafi ekkert
aðhafst.
Annaö er það; íslenska kirkjan ætti að
laka mikinn og sjál/stœðan þátt í þúsund-
ára afmælishátið alþingis, árið 1930. Pess
hljóta allir að æskja, sem ekki fá lifað
þúsund ára afmælishátíð kirkjunnar sjálfr-
ar, árið 2000. En vel á við og er alveg
sjálfsagt að kirkjan taki sjálfstæðan þátt
í haldi þessarar miklu hátíðar. — Jeg
hjelt i sumar fyrirlestur á Haifjalli um
alþingi íslands og þá fór jeg að hugsa
um þetta. Á alþingi var ákveöið aö veita
kristindóminum viðtöku, er það þýðingar
mikið atriði, þó við óskuðum þess að
kristindómurinn hefði til vor komið á
nokkurn annan hátt. Á kirkjan því að
taka sjálfstæöan þátt í hátíöahaldinu,
enda er hennar saga (engu síður en al-
þingis) saga þjóðarinnar, og er tími til
kominn að um það sje rætt og hafinn
undirbúningur. En honum skyldi svo
hagað að þátttakan minni menn fremur
á lif kirkjunnar en musteri hennar og
höfðingja, beri ljósan vott um það að
»Guðs/i«s er söfnuður lifanda Guðs, stólpl
og grundvöllur sannleikans«, öllu fremur
en ljósum skreyttar hallir, eða vísinda
og valda setur.
Hjeðan er ekkert að frjetta. Ágætis
veður og mesta góðæri; enginn skortur
á tækifærum til að vitna ineðal heiðingj-
anna um Krist, og vitnisburðinura viða
veitt móttaka engu síður en áður, þrátt
fyrir að ofsóknir hafa verið óvanalega
miklar upp á siðkastið. Auðvitað eiga
enskir kristniboðar erfiðari aðstöðu en
aðrir útlendir menn. Búist hefur verið
við að hjer skylli á ef til vill mesta borg-
arastyrjöld, sem komið hefur yfir þetta
land. Útlitið var í haust harla ískyggilegl,
en betur rætist úr fiestu en búist er við.
Feng Yi'i-hsiang og Chang Tso-lin standa
á öndverðum meiði og eru báðir nú orðið
voldugir hershöfðingjar; sljórna þcir
landinu. Blöðin ílylja mikinn óhróður
um Feng, en verða þó að geta þess góða
sem hann kemur til leiðar. — Mikið er
beðið fyrir Feng, enda er mikil hætta á
að hann »hel frjósi« nú á stjórnmála-
gaddinum. — Jeg er á einlægum ferða-
lögum, og er nú á förum til amerísku
kristiboðsstöðvanna í Fanching — Hjart-
ans kveðja. Ólafur Ólafsson.
Útgefandi Slgurbjiirn A. Gislaaon.
Prcntsmlðjan Gnlenhcrg.