Bjarmi - 01.05.1928, Blaðsíða 7

BJARMI
111
»Hrópaðu upp, hrópaðu til Guðs,
hann mun heyra til þín«, svaraði
engillinn.
»Já, hann mun heyra til mín«,
svaraði jeg.
»Ó, Drottinn, hjálpa þeim, — ó,
láttu þau nema staðar áður en það er
um seinan, — ó, jeg bið þig miskunna
þig yfir þau«, hrópaði jeg tii Guðs.
Á samri stundu heyrðist hár hvellur.
— Annað framhjólið á bifreiðinni
hafði sprungið. Maðurinn stöðvaði
vjelina, fór út úr vagninum og taut-
aði blótsyrði um leið. — En það sem
mest var um vert — bifreiðin hafði
stöðvast, — og þá vaknaði jeg.
Þegar jeg kom til sjálfrar mín, sat
jeg uppreist í rúmi mínu, löðrandi
af svita og skjálfandi af hugarhrær-
ingu, — en þó allshugar fegin.
Stúlkan hafði fengið frest, enn þá
var tfmi til þess að snúa við frá
vegi syndarinnar.
Hún hafði ekki heyrt til mín, en
Guð hafði stöðvað hana, enn einu
sinni hafði hann kallað á hana og
gefið henni tækifæri. — Notar hún
nú þetta tækifæri? — Jeg skal halda
áfram að biðja um að svo megi verða,
eins lengi og jeg get.
Ýms svipbrigði höfðu liðið yfir
andlit sra Jóhannesar Birk’s, meðan
hann las draum konu sinnar. Er
hann lauk lestrinum, lagði hann
blöðin í umslagið aftur og reif upp
brjefið til litlu stúlknanna þeirra. —
Brjefið til hans sjálfs ætlaði hann að
geyma þangað til síðast, þá ætlaði
hann að lesa kveðjuorð hennar til hans.
T i 1 k r i s t n i b o ö s : 20 kr. frá Jóni
Björnssyni (frá Bæ). — t Vestm.eyjum
bárust kristniboðanum þessar gjafir í
kristniboðssjóö: Tvær konur 50 kr. hvor,
Tveir menn 5 kr. hvor, N. N. 7 kr., Kona
3 kr., Kona 2 kr., H. V. 5 kr., I. og M. 25 kr.,
0. E. 5 kr., Kona 15 kr., Sigriöur 10 kr.
Síðasta kveðjan.
(Útfararljóð).
Lag: Sjá þann liinn mikla ilokk sem fjöll.
Hjer stiilist sjerhver strengur rótt,
hjer stöðvast lífsins öldur hljótt.
Viö dauðans hlið
um Drottins frið
vjer biðjum bljúgum hug.
Vjer þekkjum dauðans þunga róm —
hinn þögla lífsins skapadóm.
Pví drúpir sveit
við duftsins reit
og harmar horfinn vin.
Pó talar hærra’ en harmsins raust
hið helga mál um von og traust
á kærleik þeim,
sem kom í heim
og lagði lífsins veg.
í ljósi Krists er leiðin skír —
i Ijóma trúar óttinn flýr:
Svo birtir vel,
að brosir Hel
sem gyðja ljóss og lífs.
Sú hugsun þaggar harmsins mál,
Sú huggun friðar þreytta sál.
Sú háleit trú
sem háreist brú
til lífsins landa ris.
Við landamærin ljómar sól,
þar lifnar fræ, sem úti kól.
Hvert vorblóm rís
til vaxtar nýs,
við árdögg æðra lífs.
Par gróa jarðlífs sollin sár
og sefast þrungin harmatár.
Par vinir sjást
í sælli ást
i gleðisölum Guðs.
Ó, svíf þú hjeðan, signuð önd,
í sigurför af dauðans strönd,
um lífsins hlið
í ljóssins frið —
í Drottins dýrðarheim.
Steinn Sigurðsson.