Bjarmi - 01.01.1934, Síða 11

BJARMI
9
Að lokum vil jeg svo þakka öllum þeim,
sem hjer hafa lagt hond að verki, hvort
sem verið hefir með fyrirbænum, vinnu,
fjárframlögum eða annari hjálp. Og jeg
vona það og bið þess, að allir þeir, sem
hjer hafa til hjálpað, fái að reyna það,
að það sem hjer hefir verið gert, verði
þeim til gleði, og að þeir fái að komast
að raun um fyrirheit Guðs: Aístaðar þar
sem jeg læt minnast nafns míns, mun jeg
koma til þín og blessa þig. Jeg vona og'
bið þess, að þetta hús og' allt það starf,
sem hjer fer fram, verði trúarlífi þessa
bæjar til blessunar og' ríki Guðs til efl-
ingar, og hans andi megi vera hjer yfir
öllum athöfnum, sem hjer fara fram.
1 umboði embættis míns vígi jeg' svo
þetta hús, Zíon, í nafni Guðs, föður, son-
ar og heilags anda. Jeg helga þennan sal,
svo að hann sje heimkynni Guðs, og til
þess eins notaður, sem honum og hans ríki
má til eflingar verða.
Blessaður sje þessi bústaður Guðs; bless-
un fylgi þeim lofsöngvum, sem hjer verða
sungnir, Guði til dýrðar, þeim bænum, sem
hjeðan stíga til Guðs í hæðirnar, því lífs-
ins orði, sem hjer verður boðað, svo að það
geti vakið hina andvaralausu, huggað hin
harmþrungnu hjörtu og' lyft sálunum upp
frá mæðu þessa lífs til hins eilífa friðar.
Blessun, náð og friður sje með hverjum
þeim, sem leitar hjer sálu sinn styi-ks,
hvíldar og endurnæringar, hvort sem það
er í sorg eða gleði, meðlæti eða mótlæti.
Friður sje með oss öllum í Jesú nafni.
Amen.
II.
Tíundi desember s. 1. var gleðidagur fyr-
ir konurnar í kristniboðsfjelaginu á Ak-
ureyri og alla vini fjelagsins. Konurnar
höfðu unnið að því að reisa sjer samkomu-
hús með óvenjulegri fórnfýsi og trúar-
trausti. Fjeleysi og úrtölur voru erfiðir
farartálmar, einkum fyrst í stað, — en eft-
ir því sem húsbyggingunni miðaði áfram
fjölgaði vinum og stuðningsmönnum, bæði
stórum og smáum. Sumir gáfu vinnu, t. d.
sína með byggingunni, aðrir g'áfu »aura«,
gaf byggingarmeistarinn, alveg' umsjón
t. d. gaf barnafjelagið »Frækornið« ljósa-
krónu — um 200 kr. virði, og' þótti mynd-
arlega gjort af ársgomlu smámeyjafjelagi.
Bjarma hefur verið sagt frá miklu fleiri
gefendum, sem oflangt yrði að telja.
Vígsludag'ur hússins var hátíðisdagur.
Fólk streymdi að, fyllti salinn og þótti
hann prýðilegur. Blá hvelfing, skift í smá-
reiti með listum, og stjarna í öðrum hvor-
um reit. Á austurstafni (við ræðustólinn)
er stjarna, sem sendir geisla út undir
veggi beggja meg'in og' í-ekur frá skýin.
Undir stjörnunni er kross og neðan við
hann er oííumáluð mynd af Kristi í Getse-
manegarði. Jóhannes Sigurðsson málaði
hana, en Jón Þór málari hafði umsjón
með allri málningu hússins. Á vesturstafni
er mynd af uppstigningunni.
Ræðumenn voru 5: Sóknarpresturinn,
sem flutti ræðuna hjer að framan, sr. Sig'-
urður Stefánsson á Mcðruvöllum, Jóhann-
es Sigurðsson, starfsmaður fjelagsins,
Gook, formaður Sjónarhæðarsafnaðar, og
forstjóri Hjálpræðishersins á Akureyri. -
Sennilega hafa margir viðstaddir, sem sáu
salinn og vissu eitthvað um fyrirbænirnar
og fórnfýsina við bygginguna, hugsað:
»D)-ag skó þína af fótum þjer, því að stað-
urinn, sem þú stendur á, er heilög jörð,«
- alveg eins og eini utanbæjar-ræðumað-
urinn sagði við húsvígsluna.
En þótt húsið sje komið upp, þá eru
skuldir á því talsverðar og fullerfiðar fá-
mennu fjelagi, einkum þar sem það jafn-
hliða tekur að sjer að launa fastan starfs-
mann. Ætti öllum ísl. kristindómsvinum að
vera ljúft að styðja fjelagið, og þó eink-
um á Norðurlandi. Því að það mun sann-
ast, að mörgum verður til blessunar, ef
Jóhannes Sigurðsson getur ferðast um
nyrðra, til að flytja Guðs orð. Væri harla
æskilegt, að áhugasamir prestar nyrðra