Bjarmi - 01.01.1984, Blaðsíða 3

Nýtt
náðarár
Sálm. 103, 13-18.
Hugleiðing eftir Qunnar J. Qunnarsson
Mýtt ár er runnið upp og við höfum óskað hvert
öðru farsældar og blessunar Quðs á nýju ári. En
þrátt fyrir að nýársóskirnar haR verið svipaðar hjá
okkur flestum er líklegt að mismunandi tiIRnn-
ingar bærist með okkur þegar við stöndum
frammi fyrir nýju ári. Sumir eru fullir eftir-
væntingar og gleði og horfa með von og djörfung
fram á enn eittár lífssíns. Aðrireru daprirog fylltir
vonleysi. Ýmsar aðstæður, svo sem erfiðleikar,
sorgir o.fl. valda því að þeir eiga erfitt með að
horfast í augu við nýja árið.
Hverjar svo sem tilfinningar okkar eru nú í
upphafi árs er tvennt víst. í fyrsta lagi: Hvert ár
sem við lifum er náðarár — gjöf Quðs til okkar.
-Dagar mannsins eru sem grasið, hann blómgast
sem blómið á mörkinni; þegar vindur blæs á hann
er hann horfinn." Dag hvern þiggjum við líf okkar
úr hendi Quðs og okkur er ætlað að nota það til
að þjóna honum og náunga okkar. Hyggjum því
vel að hvernig við notum hverja stund.
í öðru lagi: Quð á erindi við okkur á þessu ári
eins og öll önnur ár og það erindi hefur hann birt
okkur í syni sínum Jesú Kristi. Þetta erindi kemur
hann með til okkar hvernig sem okkur líður og
hverjar sem aðstæður okkar eru. Mafnið Jesús
þýðir „Drottinn frelsar". Það er erindið — Quð vill
frelsa.
Um áramót horfum við gjarna til baka og þá
rifjast upp fyrir okkur ótal margt sem miður fór á
liðnu ári — mistök á mistök ofan og hlutir sem
voru öðruvísi en við hefðum óskað. Slíkt hlýturað
vekja með okkur sorg og leiða og sýnir okkur
jafnframt raunverulegt ástand okkar — það er
eitthvað að!
Biblían talar í þessu sambandi um synd og segir
okkuraðviðséumávaldi hinsilla. „Hiðgóða, sem
ég vil, gjöri ég ekki, en hið vonda, sem ég ekki vil,
það gjöri ég," segir Páll postuli (Róm. 7, 19). Hér
eru á ferðinni fjötrar sem við getum ekki leyst sjálf
— Qötrar illskunnar. Við gætum reynt að vinna
nýársheit og ætlað að varpa þessum fjötrum af
okkur á þessu ári, en um næstu áramót kæmi í
Ijós að það hefði mistekist. Það er alltaf dæmt til
að mistakast. Þess vegna er þörf á frelsun og það
gildir um sérhvert okkar, hvort sem okkur líður vel
eða illa, erum fyllt von eða vonleysi. Án frelsunar
er engin raunveruleg von.
Þessa frelsun býður Quð okkur í Jesú Kristi. Hún
er erindi hans við okkur í ár —já, á hverju ári og j
hverjum degi. Við erum ætíð í stöðu þiggjandans
og þurfum að leyfa honum að leysa fjötrana og
frelsa.
Þetta veganesti skulum við taka með okkur er
við byrjum enn nýtt ár. Aðstæður okkar eru
misjafnar og tilfinningar okkar og hugarástand
ólíkt. En hvernig, sem þeim málum er háttað á
hverjum tíma, verður því ekki breytt að miskunn
Quðs er óhagganleg. Hann kemur ætíð til okkar í
Jesú Kristi og mætir okkur sem frelsari í þeim
aðstæðum sem við búum við — aðstæðum sem
hann þekkir sjálfur og hefur gertað sínum, vegna
þess að hann gekk inn í kjör okkar. Og hvern dag
ársins kallar hann okkur undan valdi hins illa til
þjónustu við sig. „Fagnið með fagnendum, grátið
með grátendum," segir Páll (Róm. 12,15). Sá sem
Jesús Kristur hefur leyst úr Qötrum syndarinnar er
frelsaður til að lifa lífi hans á jörðinni, sem limur
á líkama hans.
Quð gefi okkur náð til þess að lifa þannig hvern
dag sem hann gefur okkur að lifa.