Bjarmi - 01.03.1994, Síða 13

í nýja félagsheimilinu
OG LÆKNAR
ýmis skammarstrik. En samviskan sagði til sín
og ég bað Guð fyrirgefningar. Ég trúði því að
Guð hefði heyrt bæn mína og þá fylltist hjarta
mitt friði og gleði. Þetta varð mér dýrmæt
stund. Ég vildi tilheyra þessum góða Guði.
Seinna fjarlægðist ég Guð. Ég gat ekki tal-
að við neinn um trú mína, fannst mér. Mig
vantaði fyrst og fremst samfélag við trúað
fólk.
En Guð leiddi mig aftur til sín, skref fyrir
skref. Ég þurfti að fara á spítala og las mikið í
Nýja testamentinu sem þar var í náttborðinu
og ég tók að biðja meira en áður. Svo kynntist
ég konunni minni og við fórum að stunda
kristilegar samkomur og þá eignaðist ég sam-
félag við trúað fólk.
Þessi verður moður-
inn minn
Eiginkona Heiðars er
Ragnhildur Hjaltadóttir, dótt-
ir Salóme Óskar Eggertsdótt-
ur og séra Hjalta Guðmunds-
sonar, prests í Dómkirkjunni.
- Já, við Heiðar kynntumst í
„syndinni", reykherberginu
sem svo er kallað, á heilsuhæl-
inu í Hveragerði, vorum þar
eystra okkur til hressingar og
reyktum bæði. Það var eins og
við mig væri sagt að þessi mað-
ur yrði eiginmaður minn þó að
ég væri alls ekki í neinum
hjónabandshugleiðingum. Og
Heiðar á einhverja svipaða
reynslu frá þessum tíma. Við
vorum þarna þrjár vikur en töluð-
um lítið saman fyrr en undir lok-
Nýtt félagsheimili KFUM og KFUK i Reykjavík.
Viku eftir dvölina var Heiðar kominn hing-
að til Reykjavíkur og við fórum að kynnast
nánar. Um reykingarnar er það að segja að við
losnuðum bæði úr þeirri ánauð enda var beðið
fyrir okkur með handayfirlagningu.
- Prestsdótturinni hefur eflaust verið innrætt
guðhræðsla og góðir siðir?
- Foreldrar mínir kenndu mér bænir og ég
var sífellt að hugsa unr Guð. Þegar ég var
fjögurra ára fór ég að biðja pabba að lesa fyrir
mig á kvöldin úr Biblíunni, ég sá að hann las
mikið í henni sjálfur, og ég fékk að heyra einn
kafla úr Nýja testameninu á hverju kvöldi. Ég
man enn hvað ég varð snortin þegar Jesús
sagði „talíta kúmí“ við dánu
Okkur finnsf
líko oð við höf-
um köllun til
oð biðjo með
fólkir segir
Heiðor, - ekki
sísf þeim sem
eru í kristilegu
storfi og mikið
mœðir o.
BJAEMI 13