Bjarmi - 01.03.1998, Blaðsíða 21

Bænin hans Nehemía
Til glöggvunar er hægt að skipta bæninni
niður á eftirfarandi hátt:
- trúaijátning (v. 5}
- syndajátning (v. 6-7)
- Guð minntur á íyrirheit sín (v. 8-10)
og
-beiðni (v. 11).
Neh. 1.5. Nehemía hefur bæn sína á
því að bera fram játningu til Drottins
Guðs himnanna. Hér er ekki um dæmi-
gert ávarp að ræða heldur auðmjúka en
um leið hressilega játningu þess sem sér
að mennirnir mega sín fjarska lítils fyrir
þeim sem hefur öll ráð í hendi sér. Sumir
líkja upphafinu á bæn Nehemía við
upphaf Faðirvorsins en ljóst er að
Nehemía biður þó á allt öðrum nótum.
Hann beinir ekki orðum sínum að ljúfum
föður á himnum, heldur miklum og
ógurlegum Guði sem umfram allt er
fullkomlega réttlátur og miskunnsamur.
Margir hefja bænir sínar yfirleitt á
styttri ávörpum, svo sem „góði Guð“ sem
er vissulega gott ávarp. En játning, sem
byggð er á vitnisburði Ritningarinnar um
verk Guðs í upphafi, er óneitanlega fyllri
og kjötmeiri. Ekki svo að skilja að Guð
falli eitthvað frekar fyrir slikum ávörpum,
heldur eru þau fyrst og fremst hjálpleg
þeim sem biður til að „stilla sig inn á
bylgjulengd Guðs”.
Neh. 1.6-7. í syndajátningu Nehemía,
sem hann ber fram fyrir sína hönd,
ættmenna sinna og allrar ísraelsþjóðar-
innar, kemur hann með tvær hendur
tómar til Guðs sem hann veit að er ríkur
af miskunn.
Neh.1.8-10. Þótt Nehemía sé tómhentur
þá veit hann sig velkominn. Hann veit að
Guð er trúfastur og langlyndur Guð, sem
ótal sinnum hefur miskunnað sínum
vanþakkláta lýð, og styður það með til-
vitnunum í frásögur og íyrirheit, einkum
úr 5 Mósebók (5. Mós. 28.63-64, 30.1-4
og 9.29).
Neh. 1.11. Bænin fær snöggan og
raunar óvæntan endi þegar í ljós kemur
hver beiðni biðjandans er. Hann biður
Guð um að hann (Nehemía) mætti mögu-
lega finna „meðaumkvun hjá manni
þessum”, en þessi maður, sem hann ræðir
um, er að sjálfsögðu Antarxerxes kon-
ungur. Þannig lætur Nehemía Drottin
leiða hvert einasta skref í því mikla verki
sem fram undan var. Um leið kennir
hann okkur að treysta Drottni fyrir mark-
miðum okkar og ganga með honum hvert
hænufet á lífsleiðinni.
En í stuttu máli er það annars að segja
af Nehemía að hann fékk sig lausan úr
vistinni og er frásagan af því hvernig
Drottinn notaði hann til viðreisnar múrum
og borgarhliðum Jerúsalem afar fögur og
lífleg. Hafir þú, lesandi góður, ekki þegar
lesið hana, hvet ég þig til þess.
Sr. Guðmundur Karl Brynjarsson er skólaprestur.