Heima er bezt - 01.09.1952, Qupperneq 2

258
Heima er bezt
Nr. 9
Jón í Möðrudal og
Bur starf ells-Blesi
Jón í Möðrudal á Burstafells-Blesa.
Jón í Möðrudal er lands-
kunnur maður. Og „Jón
Aðalsteinn“ er kær og
kunnur öllum sínum vin-
um. Og þeir eru margir. Jón
Aðalsteinn er einn þeirra
manna, sem verður gott til
vina. Ber margt til þess.
Hann er höfðingi heim að
sækja og sem til þess skap-
aður að búa um þjóðbraut
þvera, eins og áður var í
Möðrudal, á öllum tímum
árs, en nú aðallega á sumr-
um, og meðan bílfært er
fram eftir hausti. Hefur
löngum þótt gott að leita
til Jóns í Möðrudal. Hann
hefur ráð undir hverju rifi
og veit því ráð við öllu, jafnvel
ráðaleysi, enda aldrei ráðalaus
sjálfur. Og greiðvikinn er hann
og hjálpsamur fram í fremstu
góma sinna fjölfróðu fingra.
Starfshæfni hans og starfsgleði
er frábær, slungin magnaðri
listrænni þrá og hæfileikum, sem
vart verður við ráðið, en aldrei
hafa hlotið þann þroska, sem
þeim bar, í óslitinni önn dags-
ins. Söngvari, tónskáld eða list-
málari myndi Jón orðið hafa,
eitt eða allt í senn, hefði hann
sprottið upp úr þeirri fáskrúð-
ugu möl síðari áratuga, sem
blæs upp hverja hæfileikatýru
sína, unz slokknar sjálfkrafa á
skarinu. En Jón hefur hvorki
leitað á náðir malarinnar né Al -
þingis. Og því er hann allt þetta
i dag, sér til hugarhægðar, upp
á eigin spýtur, algerlega staf-
laust! — Og víðsýni Möðrudals
á Fjalli er honum fegurra lista-
safn og fjölskrúðugra heldur en
nokkur malarborg hefur upp á
að bjóða. —
Það er eins konar forlaga-
glettni, að Jón í Möðrudal skuli
hafa náð í snilli-villinginn
Burstarfells-Blesa, þennan af-
burðafagra fák, sem er svo
þrunginn fjörmögnuðum hæfi-
leikum, að hann tekur ekki
tamningu og er því flestum ó-
viðráðanlegur. En einmitt þess
vegna var hann við hæfi Jóns í
Möðrudal og að hans skapi! Á
hann þó nóga hesta aðra. En
Blesa varð hann að eignast! —
Það eru því góðir ferðafélagar og
skemmtilegir um öræfi íslands,
þeir Jón og Blesi, og hef ég dáðst
að þeim báðum. — Óþreytandi
og óarepandi, jafn fjörugir að
kvöldi dags eftir 10—12 stunda
reið, eins og að morgni. Minning
þeirra beggja mun lengi lifa
Haustið er í nánd. Göngur og
réttir fara senn að hefjast víð-
ast hvar, þar sem enn er ekki
með öllu fjárlaust vegna fjár-
skiptanna. Réttadagurinn hefur
um aldaraðir verið einn mesti
gleðidagur sveitafólksins, enda
þjóðlegasti hátíðisdagur ársins,
og svo mun enn verða um lang-
an aldur.
Glöggir menn og langminnug-
ir úr öllum sveitum landsins
hafa rifjað upp endurminningar
sínar um göngur og réttir, sagt
frá svaðilförum, ævintýrum og
meðal ferðamanna á Fjalls-
slóðum! — Og ljósið úr turni
Jóns-kirkju — sem honum tekst
eflaust að koma fyrir, áður en
yfir lýkur, — kirkjunni sem
hann hefur sjálfur byggt með
eigin höndum, — það ljós mun
um langan aldur senda blik sitt
út um Fjall til leiðbeiningar
ferðamönnum í haustmyrkri og
hríðum!
Helgi Valtýsson.
á forsíðu
margvíslegum gleðistundum. Hið
mikla ritsafn „Göngur og réttir“
geymir þessar minningar. Þang-
að munu komandi kynslóðir
sækja auðæfi í sjóð sagna um
hætti forfeðra sinna, er snerta
þennan stórmerka þátt íslenzks
þjóðlífs.
Réttamyndirnar eru teknar í
Skaftholtsréttum í Gnúpverja-
hreppi, en hinar tvær eru tákn-
myndir um þjóðlífshætti, er
fylgja önnum haustsins til sjáv-
ar og sveita í kjölfar gangna og
rétta.
HEIMA ER BEZT • Heimilisblað með myndum • Kemur út mánaðarlega ■ Áskriftagj.
kr. 67.00 ■ Utgef.: Bókaútgáfan Norðri • Ábyrgðarm.: Albert J. Finnbogason • Ritstjóri:
Jón Björnsson • Ileimilisfang blaðsins: Pósthólf 101 Reykjavík • Prentsm. Edda h.f.
Myndirnar