Heima er bezt - 01.03.1955, Side 15

Nr. 3
Heima er bezt
79
Þjóðhátíð Skagfirðinga.
Hún fór fram á Reynistað 2.
júlí. Var hún einnig hvort-
tveggja, fundur um héraðsmál
og skemmtihátíð. Hafði undir-
búningsnefnd verið kosin og( var
Eggert Briem sýslumaður á
Reynistað formaður hennar. Lét
hann reisa veizluskála á sinn
kostnað, en fram af honum var
gert tjald mikið fyrir sýslufé.
Um morguninn kl. 11 voru fánar
dregnir að hún og hlýtt guðs-
þjónustu hjá Hjörleifi Einars-
syni presti í Goðdölum. Eftir það
var gengið til fundarskála.
Fundarstjóri var kosinn Ólafur
Sigurðsson umboðsmaður í Ási.
Hafði nefndin lagt til að fjögur
mál yrðu rædd og var það gjört,
en ekki vannst tími til þess, að
þau yrðu að fullu útrædd. Var
hið fyrsta verzlunarmál hér-
aðsins, þá um brúargerðir á
fjórum hættulegustu vatnsföll-
um sýslunnar. Sést af því, að
Skagfirðingar hafa talið það, og
ekki ófyrirsynju, eitt af stórmál-
um sínum að fá yfirstigið þann
geysilega farartálma er stórfljót
þeirra óbrúuð hafa verið. Þriðja
málið var um vinnuvélar, sam-
tök innan hvers hrepps að út-
vega sem flestar vélar og „hæg-
virknistól" til að flýta fyrir
handiðnum. Loks var rætt um
að koma á fót búnaðarfélögum í
sýslunni og sparisjóði.
Að fundi loknum var sezt að
veizlu góðri í skálanum mikla,
en þar voru sæti fyrir 100 manns
og allur búnaður hinn bezti. Svo
vildi til, að Hilmar Finsen lands-
höfðingi var á yfirreið um Norð-
lendingafjórðung um þessar
mundir og var hann heiðursgest-
ur Skagfirðinga á hátíðinni.
Leiddu þeir hann til öndvegis í
salnum og fluttu honum kvæði
að fornum sið, er orkt hafði Jón
Árnason skáld á Víðimýri, en
landshöföingi þakkaði. Fór
veizlan virðulega með ræðuhöld-
um og söng. Að henni lokinni
skemmtu menn sér fram á nótt
með söng, dansi og hljóðfæra-
slætti ásamt fleiru. Var talið að
um 300 manns hafi verið þarna
samankomið.
Þjóðhátlð Snœfellinga.
2. dag júlímánaðar var þús-
und ára afmælis íslandsbyggðar
minnst með veizlu í Stykkis-
hólmi. Hafði verið byggður skáli
mikill í miðjum kaupstaðnum og
búinn prýðilega. Var á honum
reist fánastöng og á henni veifa
blá með hvítum fálka, annars
vegar við hana blakti danski fán-
inn en sá norski til hinnar hlið-
ar, auk þess var skálinn skreytt-
ur fjölmörgum merkjaveifum
meðfram þakbrúnum. Inni í
honum voru hengdar upp lyng-
fléttur og blómsveigar en milli
þeirra var komið fyrir spjöldum
með nöfnum konungs og helztu
landnámsmanna íslands, en
fyrir gafli voru upp hengd sverð,
axir spjót og önnur vopn eins
og fornmenn höfðu notað. Sat
þarna um hálft annað hundrað
manna undir borðum, og voru
mörg minni drukkin. Var flest
veizlugesta úr Stykkishólmi, en
auk þess ýmsir úr héruðunum í
kring, einkum hið heldra fólk.
Stóð hófið allt til nætur með
góðum fagnaði.
Daginn næst eftir áttu nokkr-
ir hinna meiri háttar manna,
er setið höfðu veizluna, fund
með sér í Stykkishólmi. Voru
þar ýmsar tillögur ræddar, er
lutu að velfarnaði lands og hér-
aðs og nefndir kosnar til að beita
sér fyrir framförum í búnaði og
menntun og semja reglur þar að
lútandi.
Þess skal getið, að undir borð-
um í samsætinu voru sungin
kvæði eftir þá síra Helga Sig-
urðsson á Setbergi og Stefán
Daníelsson hreppstjóra Eyrsveit-
inga.
Að Setbergi í Snæfellsnessýslu
hélt presturinn þar, síra Helgi,
með tilhjálp Stefáns hrepp-
stjóra, veizlu allfagra með sókn-
armönnum sínum. Voru þar
sungin kvæði eftir þá báða, ann-
að fyrir minni konungs en hitt
fyrir minni íslands. Var veizlan
haldin undir berum himni, því
veður var hið bezta og skemmtu
allir sér ágæta vel.
Þjóðhátíð Múlasýslubúa.
Báðar Múlasýslur héldu sam-
eiginlega hátíð í Atlavík i Hall-
ormsstaðaskógi við Lagarfljót 2.
júlí. Er þar yndislegur staður og
var fagurlega um búið þar í
skóginum. Var þar reist geysi-
mikið samkomutjald, er Aust-
firðingar áttu og tók 200 manns.
Var það skreytt utan og innan
margvíslegum veifum og blæj-
um, en umhverfis það voru reist
önnur smærri tjöld og við hlið
þess veitingabyrgi. Hátíðin hófst
með guðsþjónustu ,er fram fór í
fögru rjóðri í skóginum. Var
fyrst sunginn sálmur en síðan
hélt Sigurður Gunnarsson pró-
fastur á Hallormsstað ræðu,
eftir það var aftur sunginn
sálmur. Síðan var gengið til
tjaldanna og sezt að veitingum,
en að þeim loknum hófust fjör-
ug ræðuhöld á ný, en á milli
ræðanna voru sungin ýms ljóð,
sum eldri, önnur yngri. Meðal
þeirra var þjóðhátíðarkvæði er
Páll Ólafsson skáld hafði orkt.
Veður var afar óhagstætt um
daginn og dró það mjög úr á-
nægju manna. En þó sóttu sam-
komuna mörg hundruð manna
og er hún talin ein hinna allra
veglegustu og tilkomumestu,
enda stóðu að henni tvær sýslur.
Fjórum dögum síðar, hinn 6.
júlí, héldu Hróarstungumenn
aftur hátíðarsamkomu á Hall-
freðarstöðum, heimili Páls Ól-
afssonar skálds. Við það tæki-
færi orkti hann annað hátíðar-
ljóð og þykir það taka hinu fram
að sumra dómi. í því er þetta
erindi:
Ógn er hvað ég ann þér heitt,
ísafoldin hvita.
Af þér skal mig ekki neitt,
og ekki dauðinn, slíta.
Blessi guð þig öld og ár,
og eins þá móti gengur,
í þúsund sinnum þúsund ár
og þúsund sinnum lengur.
Enn héldu Austfirðingar hátíð
5. júlí að Brekku í Mjóafirði, á
Ormsstaðasandi 11. júlí og stóðu
Norðfirðingar fyrir henni, að
Kolfreyjusstað 2. ágúst og loks
var þjóðhátíð Reyðfirðinga á
Eskifirði 6. ágúst.
Hátíð Grímseyinga.
í Grímsey var haldin „gleði-
samkoma" 13. ágúst, en ekki
hefi ég fundið þess getið, hvað
til skemmtunar var þar. Jafn-
framt var haldinn almennur
fundur og urðu miklar umræð-
ur um, hvert fyrirtæki skyldi
Framh. á bls. 93.