Heima er bezt - 01.01.1959, Qupperneq 28

Handknattleiksíþróttin er orðin ein af öndvegisíþrótt-
um íslendinga. A undanförnum árum hafa vinsældir
þessarar íþróttar vaxið mjög, sérstaklega í höfuðborg-
inni, og er löngu svo komið, að íþróttahúsið að Háloga-
landi rúmar hvergi nærri alla, er sjá vilja þýðingarmikla
leiki. Handknattleikur innanhúss er íþrótt sem er mjög
hentug fyrir íslendinga. Hinn Iangi vetur, sem er Þránd-
ur í götu frjálsíþróttamanna og knattspyrnumanna,
veldur því, að keppnistímabil handknattleiksmanna er
mun lengra, en tíðkast í nágrannalöndunum, menn hafa
að engu að hverfa utanhúss fyrr en síðla vors og una
því glaðir við handknattleikinn langt fram á vorið.
Þó vinsældir handknattleiksins séu líklega mestar í
Reykjavík, að minnsta kosti ef miðað er við aðsókn að
leikjum, er íþróttin iðkuð víða um land við góðan ár-
angur. Flestum mun kunnugt um ágæti Hafnarfjarðar-
liðsins, sem talið hefur verið bezta handknattleikslið hér
á landi síðustu árin, og Iék árum saman án þess að bíða
ósigur, bæði hér á landi og erlendis, þar til í fyrra, að
K.R.-ingum tókst að næla sér í íslandsmeistaratitilinn á
síðasta augnabliki. Þá hafa næstu nágrannar Reykvík-
inga, Alosfellingar og Kjalnesingar, úr ungmennafélag-
inu Aftureldingu, lengi verið meðal þátttakenda í ís-
landsmótum, við allgóðan orðstír. Til gamans má geta
þess, að formaður Handknattleikssambandsins, Ásbjöm
Sigurjónsson, er einn af máttarstólpum flokksins enn í
dag, en Ásbjörn er sonur hins mikla afreksmanns og
brautryðjanda, Sigurjóns Péturssonar á Álafossi. Nú
hafa fregnir borizt um það, og raunar verið staðfestar
með þátttöku í skyndimóti, að Keflvíkingar og Akur-
nesingar eigi á að skipa þokkalegum flokkum, og hafa
þessir aðilar ákveðið þátttöku í íslandsmótinu, sem hefst
í þessum mánuði. Hér hefur aðallega verið rætt um
meistaraflokk karla, en í kvennaflokkum virðist áhuginn
meiri utan Reykjavíkur, ef dæma má eftir þátttöku í
landsmótum utanhúss. Þar hafa Isfirðingar, Akureyr-
ingar og Vestmannaeyingar o. fl. oft átt ágæta flokka,
sem náð hafa langt.
Tilefni þess, að ég geri handknattleikinn að umræðu-
efni að þessu sinni er það, að íslandsmótið í handknatt-
leik innanhúss hefst í þessum mánuði og verður, eftir
því sem ég hef komizt næst, meiri þátttaka í mótinu en
nokkru sinni áður, þannig að ákveðið mun vera, að
taka upp deildakeppni í meistaraflokki karla, og verður
það áreiðanlega skref í rétta átt. Ég hcf ekki getað aflað
mér upplýsinga um það, hvemig skiptingunni verður
hagað núna í byrjun, en líklegt má tclja, að þeir flokk-
ar, sem urðu nr. 1 til 6 á síðasta íslandsmóti, skipi fyrstu
deild en aðrir flokkar leiki í annarri deild.
Þessi skipting var orðin óumflýjanleg, því að ef að
leikið væri í einni deild, myndi mótið standa langt fram
á sumar. Þrátt fyrir skiptinguna mun mótið standa í
röska þrjá mánuði.
Það er nokkuð síðan handknattleiksmenn felldu nið-
ur kappleiki á virkum dögum en léku á laugardögum
og sunnudögum og notuðu aðra daga til æfinga. Þetta
hefur komið meiri reglu á æfingar og er ekki ólíklegt,
að þetta atriði eigi nokkurn þátt í þeim framförum, sem
handknattleiksmenn hafa sýnt að undanförnu.
Gaman verður að fylgjast með mótinu að þessu sinni.
Einkum mun athygli manna beinast að nýliðunum í
annarri deild, Akurnesingum og Keflvíkingum. Akur-
nesingar eru löngu frægir sem einhverjir fremstu knatt-
spyrnumenn landsins. Nú er það spurningin, hvort þeim
tekst að leika sama leikinn í handknattleik.
I næsta mánuði eru ákveðnir þrír landsleikir í hand-
knattleik karla erlendis. fslendingar hafa boðið út frænd-
þjóðunum þremur á Norðurlöndum, Norðmönnum,
Svíum og Dönum, og hafa frændurnir tekið áskorun-
inni, og verða leikirnir háðir um miðjan febríiar.
Segja má, að forystumenn handknattleiksmála hafi
ekki ráðizt á garðinn, þar sem hann er lægstur, því að
Svíar eru heimsmeistarar f handknattleik. Urðu þeir það
á síðasta ári, er þeir sigruðu Tékka í úrslitaleik heims-
meistarakeppninnar, sem fram fór í Þýzkalandi. Á sama
móti hlutu Danir silfurverðlaunin. — Norðmenn eru
nokkru lakari en Svíar og Danir. Þó er munurinn ekki
ýkja mikill. Þeir töpuðu nýlega fyrir Svíum í landsieik
með aðeins þriggja marka mun. Þess vegna er varlegast
að búast ekki við sigrum íslendinga í viðureignunum,
sem fram undan eru. Hins vegar er ekki út í bláinn að
álíta að íslendingar standi sig sómasamlega í þessum
átökum.
Það kom flestum á óvart, hve vel íslendingum gekk
í heimsmeistarakeppninni. Þeir voru óheppnir með
riðil, en samt munaði litlu, að þeir næ$u til lokaátak-
anna. í heimsmeistarakeppninni hlutu bæði leikmenn og
frömuðir dýrmæta reynslu og er ekki ósennilegt, að
þeim takist enn að koma á óvart, þótt þeir ráðist á garð-
inn, þar sem hann er hæstur.
Fyrir nokkru hafa verið valdir 20 menn til æfinga
undir utanförina. Gengizt hefur verið fyrir ýmiss kon-
ar mótum til undirbúnings undir landsleikina og ekki
er ólíklegt, að Iandsliðið verði valið um það leyti, scm
þetta hefti nær til lesenda. Frímann Gunnlaugsson hef-
ur verið ráðinn þjálfari liðsins, en Hannes Sigurðsson
velur leikmenn ásamt Frímanni. Æfingar hafa verið
mjög vel sóttar og má geta þess til gamans, að á annan
dag jóla mætti hver einasti leikmaður á æfingu hjá lands-
liðsþjálfaranum.
Margir munu bíða árangursins af þessari fyrirhuguðu
utanför með nokkurri óþreyju. Eins og ég sagði er var-
lcgast að búast ekki við miklu. Sumum finnst hér vcra
um að ræða hreina sjálfsmorðstilraun. Nær hefði verið
24 Heima er bezt