Heima er bezt - 01.07.1960, Blaðsíða 5

legan hátt. Þarf eigi lengi að skyggnast um í ritum
Björns til að finna hversu djúp spor foreldramissirinn
hefur markað í tilfinninganæman hug hans. Hefur
hann dregið upp rnargar hugþekkar myndir af foreldr-
um sínum, sem seint munu gleymast þeim, sem les.
Æskuheimili Björns í Stafholtsey var um margt ein-
stakt og vel fallið til að þroska gáfur hins unga sveins.
Þar var bókakostur góður, menntaðir húsbændur og
gestkvæmt bæði af erlendum mönnum og innlendum.
Jón Blöndal læknir var listunnandi gáfumaður, veiði-
maður með ágætum, náttúrufróður og glöggskyggn á
fegurð hennar og leyndardóma. Hefur þetta gengið í
erfðir til Björns sonar hans. Bræður Björns voru fjórir.
Var mjög kært rneð þeim, einkum þó Birni og Þor-
valdi, sem einnig var skáldmæltur vel og efni í gott
tónskáld. Allir voru þeir bræður atgervismenn. Vönd-
ust þeir snemma veiðiskap og íþróttum, og voru urn
skeið rneðal snjöllustu íþróttamanna Borgarfjarðar-
héraðs og þótt víðar væri leitað. Lifa nú einungis tveir
þeirra, Björn og Páll bóndi í Stafholtsey. Þannig hafa
skipzt á skin og skuggar, alvara lífsins og vinamissir
sífellt verið á næsta leiti.
Um skeið stóð hugur Björns til skólanáms, einkurn
mun náttúrufræðinám hafa verið honum mjög í muna.
En eigi voru kringumstæður til þess að hann fengi hlýtt
þeirri þrá sinni. Varð því eigi af annarri skólagöngu en
búfræðinámi á Hvanneyri, og lauk hann prófi þaðan
1923. Starfaði hann síðan að búinu heima í Stafholtsey
og stundaði veiðiskap hin næstu árin þar á eftir. Árið
1930 kvæntist hann Jórunni Sveinbjarnardóttur frá
Efstabæ í Skorradal. Reistu þau skömmu síðar nýbýlið
Laugarholt og hófu þar búskap. Hefur Jórunn verið
samhent bónda sínum að skapa þá heimilishlýju, sem
yljar hverjum gesti sem að garði ber, en löngum hefur
verið gestkvæmt á heimili þeirra. Hefur hún og tekið
drjúgan þátt í hugðarefnum bónda síns. Er ánægjulegt
að heimsækja þau hjón og ræða við þau. Eiga þau tvo
syni uppkomna. í Laugarholti er jarðhiti allmikill, hef-
ur Björn gert þar nýræktir miklar, og reist gróðurhús
og stundar hann garðyrkju jöfnum höndum með öðr-
um búskap. Laxveiði hefur hann og löngum stundað,
en minna þó nú síðari árin. Munu þeir fáir vera hér-
lendis, sem betur kunna íþrótt stangveiðinnar eða
þekkja háttu laxins en Björn Blöndal. Um allmörg ár
hefur Björn og stundað barnakennslu á vetrum í sveit
sinni. Þannig er saga hans á ytra borðinu lítt frábrugð-
in margra annarra íslenzkra bænda, sem jörðina yrkja.
En Björn hefur ort annan reit og skapað aðra sögu í
hugarheimum sínum, og hefur hún að nokkru orðið
alþjóð kunnug af ritum hans.
Eins og fyrr getur á Björn til skálda að telja, og
mjög mun skáldskapur hafa verið í hávegum hafður
þegar á æskuheimili hans í Stafholtsey. Snemma báru
þeir bræður við að yrkja ljóð, og segir hann skemmti-
lega frá þeim fyrstu tilraunum í einni bóka sinna. En
lítið þótti Elínu ömmu hans koma til skáldskapar þeirra
bræðra um norðurljósin, enda mun hún hafa verið
vandlát á þá hluti gamla konan, svo sem sæmdi dóttur
Jóns Thoroddsens. Hefur hún naumast viljað að blett-
ur félli á skáldheiður ættarinnar. En Björn hélt áfram
að yrkja eftir því sem hann þroskaðist, og hugði um
skeið að leggja út á skáldabrautina. Sýndi hann vini
sínum einum ljóð sín og leitaði ráða hans og dóms.
Fékk hann þann úrskurð: „að þú verður aldrei skáld,
Björn“. Vel má vera, að ekki hafi verið mikið bragð
að þessum æskuljóðum Björns, en undarlega hefur dóm-
arinn samt verið óskyggn á, hvað í hinum unga manni
bjó, nema hann hafi einungis viljað forða honum frá
Veiðihus Björns við Svarthöfða.
Heima er bezt 221