Heima er bezt - 01.02.1961, Blaðsíða 4

PÁT.T, GÍSLASON:
Ingibjörg á
Ingibjörg Jónsdóttir ci' fædd að Tunguhaga í Valla-
hreppi 10. marz 1901 og var yngsta barn hjónanna
Jóhönnu Stefánsdóttur og Jóns Péturssonar, sem
þar bjuggu allan sinn búskap, sem raunar varð ekki
langur, því að Jón bóndi dó á bezta aldri, um fertugt,
úr lungnabólgu og var jarðsettur á afmælisdag Ingi-
bjargar þegar hún varð 4 ára.
Þau hjónin voru af fátæku foreldri komin og höfðu
ekki safnað auði í búskap sínum, enda alltaf leiguliðar
með mörg börn. Brá ekkjan því búi. Elzti sonurinn
Stefán var þá svo úr grasi vaxinn, að hann réðst í vinnu-
mennsku og hafði móður sína hjá sér og 2 yngstu böm-
in í húsmennsku svokallaðri. Mun húsmennskuvist þessi
Ingibjörg á Vaðbrekku.
Vaðbrekku
hafa verið lægsta þrepið í þjóðfélagsstiganum og þeir
sem þar voru staddir átt færri kosta völ en allir aðrir,
að hreppsómögum undanskildum, sem venjulega voru
frekar taldir með dýrum en mönnum. Fór þessu fram
um hríð, að þau dvöldust við þessi kjör á ýmsum bæj-
um á Völlum og í Skriðdal unz Stefán dó — einnig úr
lungnabólgu. Fluttist Jóhanna þá með hala sinn til Eski-
fjarðar og tók að sér húshald fyrir Kristján son sinn,
sem þangað var fluttur nokkru áður og stundaði sjó.
Þegar hér var komið sögu var Ingibjörg orðin 12
ára og hafði þá enga fræðslu hlotið nema þá sem greind
og fróð móðir hafði veitt henni sem öðrum börnum
sínum. Hins vegar mun henni hafa veitzt hlutdeild í
öllum venjulegum sveitastörfum og án þess henni væri
reiknað það til tekna. Á Eskifirði mun í þann tíð hafa
þekkzt stofnun með nafninu barnaskóli og fékk hún
þar sína fyrstu og einu skólagöngu. Geta má þó þess,
að um þessar mundir dvaldi á Eskifirði, einn vetur,
Riohard Beck, nú háskólakennari í Ameríku, þá ný-
bakaður stúdent. Tók hann unglinga í tímakennslu og
naut Ingibjörg þar góðs af.
Um það leyti sem Ingibjörg kom til Eskifjarðar voru
þar búsett hjónin Guðlaug Einarsdóttir og Guðmund-
ur Jóhannesson. Guðmundur rak verzlun og var heimili
þeirra hjóna rómað fyrir gestrisni og mvndarbrag. Um
16 ára aldur réðist Ingibjörg til þessara hjóna og var í
þeirra þjónustu að mestu óslitið þar til hún stofnaði
sitt eigið heimili. Vann hún sér hylli og traust þessara
heiðurshjóna, sem urðu henni sem beztu foreldrar og
héldu tryggð við hana þó leiðir skildu. Minnist Ingi-
björg þeirra með þakklæti og virðingu.
Árið 1922 giftist Ingibjörg Aðalsteini Jónssyni frá
Fossvöllum og hófu þau þá um vorið búskap á Vað-
brekku í Hrafnkelsdal. Aðalsteinn var þá búinn að
kaupa þá jörð og búpening með. Var þar í stórt ráðizt
af efnalausum manni og mun meira hafa ráðið bjart-
sýni og trú á landkosti, sem heldur ekki brugðust.
Næstu ár urðu gömlum og grónum bændum þung í
skauti, hvað þá frumbýlingum með þunga skuldabyrði.
Verðbólgualda hafði risið á styrjaldarárunum, nú
hjaðnaði hún niður og miklu meira en það. Verð land-
búnaðarvara hélt áfram niður á við þar til það nálg-
aðist núllið og kreppan sálaða gekk í garð. Samtímis
þessu varð sauðfénaður haldinn sjúkdómum óskiljan-
legum svo hann mátti trautt rísa, enda þótt árgæzka
væri hin mesta. Þetta vandamál hafði bóndinn mest
40 Heima er bezt -