Heima er bezt - 01.01.1966, Blaðsíða 12

Gísli Magnússon.
fé hans var þrautræktað úrvalsfé af eigin fjárstofni.
Taldi Halldór Pálsson, búnaðarmálastjóri, sauðféð í
Eyhildarholti vera eitt hið bezt ræktaða á landi hér, áð-
ur en fjárskipti fóru fram.
Um störf Gísla í þágu sveitar hans og héraðs skal hið
helzta talið. Lengi var hann oddviti sveitar sinnar og
sýslunefndarmaður. Á hann enn sæti i sýslunefnd. Einn-
ig var hann um áratugi í yfirskattanefnd Skagafjarðar-
sýslu. f stjórn Kaupfélags Skagfirðinga hefur hann ver-
ið nær þrem tugum ára. Gísli er heilhuga og vökull
samvinnumaður og hefur jafnan snúizt öruggur til varn-
ar, þá er Kaupfélag Skagfirðinga hefur mætt aðkasti á
opinberum vettvangi. Þar myndu aðrir naumast hafa
gert honum betur. Hin síðustu ár hefur Gísli átt sæti á
Búnaðarþingi.
Enn er ótalið það, sem mér þykir einkenna hann mest:
hver töframaður hann er um meðferð talaðs og ritaðs
máls. Hann er, eins og allir slíkir menn, elskur að fögr-
um orðum og snjöllu orðavali, svo að jafnvel getur orð-
ið um of. Fagurt mál er honum sem hreinn helgidóm-
ur, er hann telur óhæfu að misbjóða, heldur beri að sýna
fyllstu lotningu. Hann er málhagur með ágætum og
jafnvígur, hvort sem hann velur sér ræðustólinn eða rit-
vöilinn. Gísli stendur aldrei upp til þess að tala, nema
hann hafi eitthvað markvert að segja. Og þegar hann
hefur sagt það, þá lætur hann máli sínu lokið. Elann
kveður sér aldrei hljóðs til að mæla staðlausa stafi. Og
hann gleymir aldrei leiðinni ofan úr ræðustólnum. Ég
Frostastaðir.
Gísli Magnusson og Guðrún Sveinsdóttir.
hef oft hlustað á Gísla, er hann heldur ræðu, og aldrei
séð hann hafa nokkra minnispunkta. Þess þarf hann ekki.
Svo er ræða hans jafnan örugg um byggingu og orða-
val, að líkast er því, að hún væri skrifuð áður og leið-
rétt af málglöggum og vandlátum manni. Setningarnar
svífa fram viðstöðulaust, frjálsar og léttstígar eða þung-
stígar, eftir því sem efni hæfir, og hvika þó hvergi frá
marki.
Það má ljóst vera, að svo gáfaður maður og orðsnjall
sem Gísli er, muni geta verið samræðusnillingur. Þó vil
ég geta þess hér, því að það lýsir skaplyndi hans að
nokkru, að sé hann staddur, þar sem nokkrir menn ræð-
ast við með frjálsum hætti og gerast örorðir, þá leggur
hann fátt til mála eða ekki, en hlustar þeim mun betur.
Ritað mál frá hans hendi hlítir líkum lögum og ræð-
ur hans. Það er minna að vöxtum en vera mætti, þó allt
með glæsibrag. Hér hef ég í huga blaðagreinar hans,
aðallega af tvenns konar gerð: Minningargreinar um
látna vini hans og nágranna, allar skrifaðar af lífglögg-
um manni og nærgætnum, sumar hreinustu perlur, sem
hljóma við hjartastreng hljóðnæmra manna líkt og fög-
ur „músik“ frá strengjahljóðfæri. í öðru lagi má nefna
greinar um deilumál dagsins. Mat á slíkum greinum fer
oft nokkuð eftir því, hverja skoðun menn hafa á þeim
málum, sem um er deilt. Þó munu flestir eða allir telja,
að hann sé þar rökfastur og bragðvís, og sjáist honum
lítt yfir að beita köldu skopskyni, ef hann vill það við
hafa. Getur hann orðið þunghöggur, en aldrei níð-
höggur.
Enn er ótalin sú ritsmíð Gísla, sem hann hefur varið
til mesturn tíma, en það er saga Kaupfélags Skagfirð-
inga frá stofnun þess fram til síðustu ára. Er sú ritsmíð
í handriti.
Þótt Gísli sé umfram annað bóndi, sem ann firðinum
sínum, gróðurmoldinni og búsmalanum, þá hefur hann
átt ýmis önnur áhugamál en þau, sem tengd eru land-
búnaði — og þá miklu fleiri hugðarefni. Ekki hefur
hann lagt stund á auðsöfnun, enda of fjölgefinn og víð-
sýnn til þess, að svo hafi mátt verða. Þeir, sem hafa
kynnzt honum bezt, munu gerst vita, að hann er góð-
ur drengur, sem sífellt hefur aukið næmleika sinn og
frjóan skilning af skapandi starfi.
8 Heima er bezt