Heima er bezt - 01.10.1993, Blaðsíða 19

SURTSEY
JOÁRA
Guðný Þ. Magnúsdóttir
ræðir við
Ævar Jóhannesson um
eftirminnilega ferð hans og
fleira út í Surtsey 1964
Fáir íslendingar þekkja Surtsey jafnvel og
Ævar Jóhannesson úr Kópavogi.
Ekki veit hann fyrir víst hversu oft hann hefur
komið út í eyjuna en telur líklegt að það nálgist
fimmta tuginn.
Hann hefur dvalið þar í lengri eða skemmri
tíma, stundum allt upp í rúma viku í senn og
lent í ýmsum ævintýrum.
Ein ferðin er honum þó minnisstæðari en aðr-
ar meðal annars sökum þess hversu nærri lá að
illa færi. Heima er bezt leitaði til Ævars í tilefni
30 ára afmælis Surtseyjar og bað hann að deila
með okkur reynslu sinni sem og frábærum
myndum hans frá Surtsey en ekki er ólíklegt að
Ævar eigi flestar myndir af eyjunni sem til eru í
einkaeign.
Áhugi á eldgosum
Ég hef frá unga aldri haft áhuga á jarðfræði og
þá sérstaklega eldgosum.
Mér er enn minnisstætt hversu mjög mig langaði
til að sjá Heklugosið árið 1947 með eigin augum og
hversu leitt mér þótti að hafa ekki aðstöðu til þess.
Ég var þá 16 ára gamall og áhugi minn á eldgos-
um þegar orðinn mikill.
Syrtlingur séðurfrá Surtsey í september 1965.
Sem betur fór komst ég þangað ári síðar og
fannst mikið til um.
Sú ferð var farin undir handleiðslu Páls Arasonar
fjallabílstjóra sem var þekktur maður á sínum tíma.
Þarna sá ég Sigurð Þórarinsson jarðfræðing í
fyrsta sinn en hann átti síðar eftir að verða einn af
góðum vinum mínum og samstarfsmönnuum.
Næsta gos hér á landi var í Öskju árið 1961.
I miklum snjó og ófærð braust ég norður ásamt
fleirum og ekki er ofsögum sagt að við höfum vað-
ið snjó upp að höku.
Við komumst þó á áfangastað og þar náði ég
nokkrum myndum.
Surtseyjargosið
í nóvember 1963 hófst gos í Surtsey.
Ég flaug yfir svæðið strax sama dag en náði engum
áhugaverðum myndum að eigin mati.
Mig langaði því mjög til að koniast út í eyjuna og
fór nokkrar ferðir til Vestmannaeyja í þeim tilgangi,
en tókst það ekki fyrr en nokkru síðar.
Ég var þá svo heppinn að gosið var allmikið á nieð-
Heimaerbezt 339