Æskan - 01.02.1936, Blaðsíða 9

ÆSKAN
21
vel af höndum, og það er að svíkja skyldur sínar
gagnvart sjálfum sér og öðrum. Guð liefir gefið
okkur öllmn sál og hæfileika, að vísu misjafnlega
mikla. Þetta guðseðli í okkur eigum við að varð-
veita sem hest og eins og við höfum vit á, og forð-
asl allt, sem getur skaðað það eða kastað skugga á
það. Foreldrar okkar liafa lagt fram krafta sina og
efni til að gera okkur að sem mestum og bestum
mönnum, svo við getum leyst þau verk vel af liönd-
um, sem okkur er trúað fyrir i lífinu, hver i sínum
verkahring. Og föðurland okkar þarfnast áreiðanlega
allra okkar krafta. Það er því skylda okkar að forð-
ast allt, sem veikir okkur og dregur úr starfskröft-
um okkar. En það gerir áfengið, og þess vegna eigum
við aldrei að bragða það, nema eftir læknisráði.“
Egill var búinn að tala sig lieitan, og ákafinn skein
úr augum hans, og þau tindruðu. Björn horfði með
eftirtekt á Egil. Svo mælti hann:
„Já, drengur minn. Heldur þú, að þú brjótir ekki
einhverjar af þessum skyldum, sem þú ert að tala
um, þótt þú verðir bindindismaður ?“
„Ekki viljandi. Það getur vel verið, að eg geri
aldrei mikið. En eg mundi gera enn minna, ef eg
notaði áfengi. Mig langar til þess að verða foreldr-
um mínum til gleði og vinna föðurlandi mínu það
gagn, sem eg hefi hæfileika til. Og eg er sannfærður
um, að mér gengur betur að rækja þessar skyldur,
ef eg bragða ekki áfenga drykki.“
„Við skulum nú hætta þessu tali, Egill minn,“
sagði Björn og stóð upp. „Mér líkar vel við þig, þó
að við séum ekki sammála í þessu efni, og líklega
hefir þú rétt fyrir þér. Þú ert ákveðinn og vilja-
fastur, og það líkar mér vel. Eg ræð þig fyrir sendi-
svein og skal greiða þér golt kaup, ef þú revnist vel,
sem eg vona fastlega að þú gerir. Nú máttu fara. En
komdu á morgun klukkan 10, og þá byrjar þú á
starfi þínu, og við skulum vita, livort okkur semur
ekki í framtíðinni.
Vonir Björns brugðusl ekki í þessu efni. Betri og
trúrri sendisvein en Egil, liafði hann aldrei haft í
þjónustu sinni.
Jóhannes Friðlaugsson frá Fjalli.
Nýjar bækur
MamTna litla,
eftir frú 75. De Pressensé.
Mamma litla segir frá tveimur mun-
aðarlausum systkinum, sem alast upp
í stórborgiuni Paris. Saga þessi er
þannig úr garði gerð, að eg tel hana
með allra bestu barnasögum, sem eg
liefi iesið. Hún er lílca, eins og Kak-
bækurnar, valin úr úrvali, sem Al-
þjóðaskrifstofa uppeldismála hefir
gert úr æskulýðsbókmenntum allra
þjóða. Þýðendur eru þeir sömu, Sig-
urður Thorlacius og Jóhannes úr
Kötlum. Þið skuluð lesa „Mömmu
litlu“, og ykkur mun ekki iðra þess
— og svo er von á framhaldinu siðar.
Olafur Jóh. Sigurðsson:
Um sumarkvöld.
Ólafur Jóhaiin Sigurðsson mun
vera yngsti rithöfundur á íslandi, sem
bækur hafa komið út eftir. „Við
Álftavatn“ hét fyrsta bókin lians.
Sú bók er orðin mjög vinsæl meðal
barnanna. Þessi nýja bók, „Um sumar-
kvöld“ liefir inni að halda níu sögur
og æfintýri. Lengsta sagan lieitir:
Góðir drengir. Sögurnar eru ótrúlega
vel ritaðar af svo ungum manni.
Hann er enn ekki nema 17 ára gamall.
Eg er viss um, að ykkur þykir gaman
að lesa sögurnar hans Ólafs, og við
skulum vona, að hann eigi eftir að
skrifa margar og góðar bækur, eins
og hann hefir farið vel af stað. í næsta
blaði Æslumnar birtist ef til vill saga
eftir þenna unga höfund.
Egill Porláksson: Bernskumál.
Egill Þorláksson, kennari á Ilúsa-
vík, hefir áður gefið út Stafrófskver.
Bernskumál er framliald af Stafrófs-
kverinu og ætluð litlum börnum. Bók-
in er ágætlega samin og óhætt að
mæla með henni sem lesbók handa
byrjendum.
L. Gottfried Sjöholm: Andri litli á
vetrarferðalagi.
Þetta er einnig góð og fróðleg
barnabók. Lýsir hún lífi og lifnaðar-
háttujn Lapplendinga. Annarhvor
kafli er jafnan í samtalsformi, og það
veit eg að ykkur þykir skemmtilegt.
ísak Jónssón, kennari, hefir íslenskað
bókina. Hann hefir áður þýtt t. d.
„Drengirnir mínir“ og „Litla drottn-
ingin“, hvorttveggja vinsælar barna-
bækur.
Betra er berfættum en bókarlausum
að vera.
(fsl. málsháttur).
Dægradvöl
Skrítlur
— Af hverju ertu svona daufur i
dálkinn?
— Eg þarf að fá skipt finnn króna
seðli.
— Nú, þú. þarft líklega ekki að vera
i vandræðum með það.
—■ Jú, mig vantar nefnilega seðilinn.
Læknir var að skoða mann, sem
hafði slasast við það, að bíll ók yfir
hann. — Hann deyr fljótlega af þessu
sári, sagði hann við hjúkrunarkon-
una, en liin eru bara smáskeinur, sem
batna strax.
Tvær rosknar konur voru að stiga
upp i flugvél i fyrsta sinni, og var
ekki laust við að þær væru smeykar,
sem von var.
— Þér lofið þvi að skila okkur aft-
ur niður heilum á húfi, sagði önnur
— Ekki er eg vanur að skilja neinn
eftir uppi, svaraði flugmaðurinn.
Kennari: Veistu það, Kalli, að þeg-
ar Georg Washington var á þinum
aldri, var hann alltaf efstur í sínum
bekk í skólanum?
Kalli: Já, og þegar hann var á yðar
aldri, var hann orðinn forseti Banda-
ríkjanna.