Æskan - 01.04.1936, Blaðsíða 12

48
ÆSK.AN

VALUR VÆNGFRÁI 9. Illt í efni
Naumast hafði gamli lávarðurinn gefið upp andann fyr en
Auðmundur kom inn. „Eg veit, hvaða sögur þið segið um mig
út af hvarfi Ríkarðar", sagði hann. „En varið ykkur, nú er
eg húsbóndi hér á Ljásasetri".
Nú ])oldi Grani grænstakkur ekki lengur mátið. „Varaðu þig
sjálfur, uppskafningurinn ])inn“, hrópaði liann með þrumurödd.
„Við sjáumst síðar, og þá m& mikið vera, ef þú rekst ekki á
hnefana á mér“.
Svo ruku þeir félagar á dyr, og varð fátt um kveðjur. En
Allan gamli beið eftir þeim úti i garðinum. „Blessaðir reynið
þið að finna Rikarð“, sagði hann. „Eg skal liafa gietur á Auð-
mundi“. Sv» kvaddi kaaa þA með aaestu vináttu.
hegar ]>eir komu niður að höfninni, var ])ar uppi fótur og fit.
Frétt var komin um, að ófriður hefði brotist út, og að frönsk
herskip væru á leiðinni til bæjarins. Búit var að slökkva öll
ljós viS höfuina.
Elias gamli Brands hafði farið á fund Danivalds liðsfor-
ingja yfir herdeildinni i Ontario. Þar frétti hann, að Frakk-
ar hefðu gert bandalag við Hnron, Srokes og Senekai IndiAna
& móti Englendikgum.
betta voru alvarleg tiðindi. Hver vissi nema Indíánarnir hefðu
nú ]iegar ráðist á hæ þeirra feðga. har var Maria litla, átján
ára telpan, bústýra meðan þeir voru í burtu. Og nú voru óvina-
skip á sveimi nm vatnið, eg verín þei* keimleiðina.