Æskan - 01.01.1976, Side 13

TAMETONAR
þessu nýbyrjaða ári 1976, horfir æska ís-
lands björtum augum fram á veginn, eins
og litla stúlkan hér á myndinni gerir. Besta vega-
nestið er líka áreiðanlega bjartsýni.
Eins og alltaf í ársbyrjun munum við öll eftir að
strengja góð heit — og vitanlega munum við ennþá
betur eftir að efna þau heit.
Góða æskufólk! ef þið eruð svo óheppin að reykja,
ættuð þið að láta eina aðalákvörðun ykkar vera þá,
að hætta reykingum, sjálfra ykkar vegna og annarra.
Þeirra, sem verða að sitja í svælunni, sem aðrir púa
út úr sér. Það er kominn tími til, að þeir láti meira
að sér kveða!
Ef við lítum til baka, er hræðilegt að hugsa um
öll þau slys og allt það tjón á eignum og heilsu
manna, sem sígarettan olli á árinu sem leið. Það
ætti að vera stolt allra að stuðla að því, að slíkt
verði úr sögunni.
Það færist nú sífellt í aukana a. m. k. erlendis,
að ungt fólk, sem ekki reykir er látið ganga fyrir,
þegar ráðið er i góðar stöður.
Ef þið eruð svo dugleg að geta hætt reykingum ei
tilvalið að halda áfram að leggja til hliðar þa upp-
hæð, sem áður fór í sígarettur. Hjá flestum, sem á
annað borð hafa reykt eitthvað að ráði, verður það
dágóð upphæð eftir árið. Þeirri upphæð getið þið
svo ráðstafað á margan hátt.
Þótt ekki beri að ýta undir hið marg umtalaða
kynslóðabil, skipti ég samt lokaorðum þessarar ára-
mótahugleiðingar I tvennt:
Eldri kynslóðina bið ég að hugleiða orð hins
ameríska dulspekings O’Malley: „Gættu þess vel, áð-
ur en þú hegnir barninu, að þú eigir ekki sjálfur sök
á yfirsjón þess.“
En yngri kynslóðina bið ég að muna hið ágæta
boðorð: „Heiðra skaltu föður þinn og móður."
Um leið og ég þakka gamla árið, óska ég að þetta
nýja ár verði gott ár, að það færi okkur frið og
farsæld, gæfu og gengi.
GLEÐILEGT ÁR,
Ingibjörg.
Á bæ nálægt Reykjavík var kisa
úti með kettling sinn. Hann var að
leika sér, en fyrir óaðgætni varð
hann fyrir því óhappi að detta niður
f hlandfor, sem var við bæinn, og
voru svo háir veggir, að hann
komst ekki upp aftur.
Vinnukona var þar nálægt, sem
sá þetta. Hún náði kettlingnum upp
úr forinni, þvoði hann vel hreinan,
og fékk svo kisu kettlinginn. Svo
fór hún inn og settist við vinnu á
rúmi sínu, en að lítilli stundu lið-
inni kom kisa með lifandi smáfugl
og lagði hann í kjöltu vinnukon-
unnar, sýnilega í þakklætisskyni
fyrir hjálpina við kettlinginn. Þetta
sýnir að kettir geta verið þakklát-
ir og hafa vilja til að borga það,
sem vel er gjört til þeirra.
11