Æskan - 01.03.1987, Síða 7

eftir Önnu Pétursdóttur, 13 ára
f'^veskinu. Hún hafði gert það í
^andssöguprófi í 6. bekk. Kennarinn
D m.st að því og hún varð að taka
v °, !ð aftur með þeim sem höfðu verið
l 1 lr‘ það hefði sennilega ekki
sig.
o°rgað
Hvernig verða hæðir til?
tti hún að skila þessu svona eða
>'na að svara? Sumir voru búnir og
rn’r, þar á meðal Sigga.
"Korter eftir af tímanum,“ tilkynnti
kennarinn.
var farin að teikna karla á
r 'ö sitt. Hún teiknaði stóra skrípa-
an;ð af Halldóri, landafræðikennar-
m’ °g gleymdi hvorki þykkum
haraUgUm né örlitlu hökuskeggi sem
le n° ^ °8 gerði hann svo tónskálda-
ej®an 1 útliti. Hún gleymdi hæðunum
^ augnablik, teiknaði Jónínu söng-
, nnara við hliðina á Halldóri og stórt
Jarta utan um.
Hvi
ernig verða hæðir til?
Or-,PUrntngin ofsótti Hildu. Það var
j||n’ð Heitt inni í stofunni. Henni leið
v ' Hún var sveitt og hafði höfuð-
ngr ^un strokaði allt út af borðinu
nta Halldór og Jónínu. Gerði enn
St$rra hjarta.
”Margrét!“ heyrði hún kennarann
segja. „Hvernig dettur þér í hug að ég
geti lesið þetta hrafnaspark? Þú veist
að ég vil að þið skrifið skrifstafi.“
Hvernig verða hæðir til?
Hilda lokaði augunum og reyndi að
sjá fyrir sér það sem stóð í bókinni.
Hæðir..hæðir. Hvernig gat hún gleymt
því? Ennþá heitara.
Stafirnir runnu saman í móðu fyrir
augunum á Hildu.
Hvernig verða hæðir til?
Rödd kennarans í órafjarlægð:
„Hilda og Andri, eruð þið að verða
búin?“
Hilda leit upp. Voru þau Andri í
rauninni ein eftir? Einu sinni hafði
hún verið hrifin af Andra. Hvert
skyldi hann vera kominn? Kannski var
hann með sömu spurningu og hún.
Bjallan hringdi. Æ, hvernig verða
eiginlega hæðir til? Hilda leit á kenn-
arann. Brún hans þyngdist og seig.
Þyngdist og seig? Þyngist og sígur?
Hilda sá þetta allt í einu fyrir sér í
landafræðibókinni, blaðsíðu 11. „Þeg-
ar loft kólnar minnkar rúmmál þess,
það þyngist og sígur. Loftþrýstingur
eykst og háþrýstisvæði eða hæðir
verða til yfir köldum svæðum á jörð-
inni.“
Hilda flýtti sér að skrifa þetta á
blaðið, skilaði því og fór svo út síðust
- en þó ánægð.
Þessi saga hlaut aukaverðlaun í smá-
sagnasamkeppni Æskunnar og Rásar 2
1986.
7