Æskan - 17.03.1902, Síða 1

ÆSKAN.
V. ARG,
Eignarrétt hefir
Stér-StAkH fnlnnda (I. 0. G. T.)
17. MARZ 1902.
Blt.tjérl:
Hj tlmar Sigurðsson.
12,—13.
Fyrir því að sjái’ eg þau í synd,
Ötuð spiliing úti’ á lasta vegi,
Alblind fyrir þinnar náðar degi,
Gleyf|^|m hreinleik, glatað þinni mynd.
fað e§A vandi oft að hafa anð,
Auður t&erður alloft gæfu hylling;
Örtairgð leiðir marga’ í freistni’ og spilling.
Drottinn guð minn! Daglegt gef þeim brauð.
Hugrakkur piltur.
Alheim stýrir almáttk höndin þin,
Svo að má í settum skorðum standa
Sandkorn hvert af verkum þinna handa;
Eg er örugg eins fyr’ börnin mín.
Móðurbæn.
X_vjóssins faðir! Leiddu hópinn minn,
Geym min börn fyr’ grandi’ á alla végu,
Gef þeim þína blessun föðurlegu,
Ljá þeim styrk. ef lokkar heimurinn.
I3ú, sem telur tímans æðaslátt!
Pú sem reisir stráin eftir storminn,
Styrkir, leiðir blindan jarðar-orminn,'
Veittu þessuin v'esalingum inátt.
Sé þér ijúft að lengja þeirra ár,
Lát þau hrein í heimsins freisting standa,
Helguð þinum föðurlega anda;
Hlífðu mér við höfug sorgar tár.
Herforingi einn, sem var í þrælastríðinu
í Norður-Ameríku (1861—64), segir svo
frá:
Vér áttum mjög erfitt, urðum að byggja
virki, vaka og berjast, og stöðugt áttum
vér á hættu að verða fyrir kúluin og
sprengikúlum óvinanna eða veikjast sakir
iils aðbúnaðar og loftslags. En liðsmenn
vorir voru þrekmiklir, hugaðir og áræðnir
karlar; það var enginn skræfa meðal þeirra.
Þessu tii sönnunar ætla eg að segja dá-
iitla sögu af einum, sem var í herdeildinni
minni.
Hann var ekki fullra 15 ára gamall,
hermaðurinn þessi, sem sagan er um, en