Æskan - 01.06.1905, Blaðsíða 4

68
»Hann siglir á kopp yfir saurforarpollinn
meö snúðugu drambi og reigist meö kollinn,
líkt og hann segði: »Nær litu menn pó
slikl línuskip áöur á veraldar sjó«.
Haldið hann Itlygðist sín eigi fyrir
montið og gikksháttinn? Mjög líklegt.
Nú höfum við að eins talað um Ijöð
Steingríms, en það er meira, sem hann
hefur gjört fyrir okkur en aðeins að
yrkja fögur kvæði.
Hann liefur þýtt »Þúsund og eina
nótt«. ))Púsund og ein nólt<(, það er
stórt saín af austurlanda æfintýrum,
ákaflega fallegum og skemtilegum að
lesa.
Hann hefur þýtt Róbinson Krúsóe,
sem öllum börnum þykir svo undur
gaman að, og' öll hörn vilja eiga.
Hann liefur þýtt hin heimsfrægu
æfmtýri danska skáldsins H. C. Ander-
sens. Jeg vona að öll börn á landinu,
sem eru orðin lesandi verði húin að
lesa þau, áður en þetta ár er liðið.
Hann hefur þýtt miklu rneira, sem
hjer yrði oflangt upp að telja, og sumt
verðið þið helst að geyma að lesa,
þangað !il þið eruð orðin fullorðin,
því það er of þungskilið fyrir ykkur
nú. Um allar j)ýðingar hans ætla jeg
að segja þetta eitt: Steingrímur kann
að velja j)að, sem fallegast er, og hann
kann líka að j)ýða það með hinni
mestu snild.
Að endingu megum við ekki gleyma
því, hvað hann hefur verið góður við
Æskuna, með því að gefa okkur i
hana ljómandi fallegar sögur og kvæði.
Það er líka auðsjeð að börnin hafa
kunnað að meta það, því kaupendum
Æskunnar hefur fjölgað að miklum
mun, siðan hann fór að gefa- okkur
efni í hana. I haust verður að stækka
upplagið að mun fyrir hragðið.
Nú viljið þið efalaust fá að vita eilt-
hvað um æfi hans. Jeg skal með fám
orðum verða við þeirri hón ykkar:
í dag er jeg rita þetta er þjóðskáld-
ið okkar 74 ára að aldri, en hann er
enn svo ungur i anda, eins og j)ið get-
ið sjeð á þýðingu lians á æflntýrum
H. C. Andersens. Það er enginn þreytu-
blær á málinu á þeim.
Steingrímur er fæddur á Arnarstapa
á Snæfellsnesi 19. maí 1831. Hann
varð stúdent árið 1851 og tók próf í
málfræði við háskólann í Kaupmanna-
höfn. Hann átli svo heima þar þang-
að til árið 1872. Þá kom hann heim
og varð kennari við latínuskólann.
Arið 1895 varð hann yflrkennari, og
rektor árið 1904.
Og nú á afmælisdaginn hans, j)egar
»vorgyðjan« er að svífa »úr suðrænum
geim á sólgeisla vængjunum breiðum,
til Isalands fannþöktu fjallanna heim
að fossum og dimmhláum heiðum«,
J)á sendir Æskan hinu góða skáldi
voru hinar bestu heillaóskir, og' jeg'
veit að öll góð börn taka undir með
J)eirri ósk: að hann meg'i ennþá lifa
mörg blessunarrík ár til söma og gleði
fyrir J)jóð vora.
Skrifað 19. maí 1905
Fr. Friðriksson.