Æskan - 01.08.1905, Blaðsíða 1

T* ' _5?L'^fef'iiiii^-i;,*j
VTTT áro- Eignarrétt hofir:
»• Sfc-Stúka íslands (I.O.G.T.)
Rvík. Agúst. 1905.
Ritstj óri:
séra Friðrík Friðriksson.
21-22. tbl.
Móður-lof.
(Ungverskt kvæði).
Það var um nótt og tungl í himinheiði, »Eg smábjörk var á veiku hernsku-skeiði;
Við hátt og fagurt Iinditré stóð eg; Eitt vindkast sviplegt jörðu sló mig að;
Þá sveií' til þín mín sál á munarvængjum Þá kom þín móðil' hlíð og hatt mig fallna
í sælum draumi, móðir elskuleg ! Og hjörg mér veitti—himinn launi það!«
Og þakkargjörð eg glaður vildi syngja Og heyr! Þá kvað á kvisti næturgali:
Til guðs, er lét mig þig að móður fá; »Mig knapar grimmir veiddu' á þessum
I3á hreyfði tréð sinn topp og eg nam stað;
þagna Þín ljúfa móðir lausan tekk mig aftur
Og talað hejn'ðist hifðum greinum frá: Og líflð gaf mér— himinn launi það!«
Og fiðrildin og fuglar, tré og hlómin
Mér fundust, móðir! lof þitt vera að tjá
Og eg—þitt harn, sem hezt þér átti að
þakka
Með bundna tungu stóð og hlýddi á.
Stgr. Th.