Æskan - 01.01.1908, Blaðsíða 7

ÆSKAN
5
Ingólfur landnámsmaður.
Ingólfur Arnarson er frægastur allra
landnámsmanna, því að hann kom
hér að óbygðu landi og bygði fyrstur
landið; en svo fóru aðrir landnáms-
menn að dæmi hans.
Ingólfur var heiðinn, eins og flestir
landnámsmenn; en hann var trúmað-
ur mikill á sinn hátt og færði guðun-
um fórnir sér til heilla.
Og í þetta skifti færði hann þeim
meiri fórn en nokkru sinni áður.
í goðahofi sínu, þar sem hann dýrk-
aði guðina, átti hann sér veglegt heið-
urssæti, eins ogaðrir höfðingjar. Það
sæti var kallað öndvegi og stóðu tvær
trésúlur, sín hvoru megin við það. Á
þessar súlur voru ristar rúnir, letur
fornmanna, og myndir af guðunum
markaðar á þær, einkum helstu goð-
unum. sem hétu: Óðinn, æðstur guð-
anna, Þór, sterkastur guðanna og hag-
sældarguðinn Freyr, sem réð fyrir regni
og skini sólar og öllum ávexti jarðar
og Njörður, sem réð fyrir öllum auð-
æfum sjávarins og gat gefið þau hverj-
um sem hann vildi og gert þá vell-
auðuga.
Þegar Ingólfur sá fyrst til lands, þá
varpaði hann súlunum fyrir horð sér
til heilla og mælti svo fyrir, að hann
skyldi þar hæ reisa og bygð nema,
sem þær kæmi á land. Hann trúði
því, að guðinn eða guðirnir, sem mark-
aðir voru á súlurnar og réðu þvi, hvar
súlurnar kæmu að landi og svo vísuðu
þeir honum með þeim hætti á hól-
staðinn.
Súlurnar fundust fyrst eftir þrjá vet-
ur reknar undir Arnarhóli og þar tók
Ingólfur sér hústað með fullu trausti
til þess, að guðirnir ætluðu honum
þar að búa. Að sjálfs síns ráðum vildi
hann ekki fara í svo áríðandi máli.
Og honum varð að trú sinni. Hann
varð auðugur maður og mikill höfð-
ingi og niðjar hans eftir hann.
Myndin af líkneski Ingólfs, sem hér
fylgir. eftir hinn unga íslenzka lista-
mann, Einar Jónsson frá Galtafelli,