Æskan - 01.10.1914, Page 2

/
Æ S K A M.
74
Sráíur *3ncji6jarcjar.
(MeÖ tnynd ú fremstn siðuj.
» ^ÉÆOMIÐ er haust;
A fj kveða við lirannir ineð ná-
kaldri rausi;
saml mínu hugsiríði hœgir
helzt fram við œgi.
Sal ég og sá
seglið, unz hvarf það mér vestur ísjá.
Indœlt má Eltiða vera
áslvininn bera.
Öxl minni af
augnsnari fullhugi! líttu’ i'd á haf.
Hvernig sem horfum og þráum,
hann við ei sjáum.
Heimti mig hel,
heim fyr en kemur hann, skilaðu vel
lieilsan frá heitmegnni látnu
hetjunni grátnm.
Esaias Tegnév
(þýðing Mallh. .Tocli.).
Hrannir um sjó!
hamist ei svo. Gengur skipið ei nóg?
Ljjsið þér, sljörnur! á legi
leiðina fleyi.
Fagur í vor
Friðþjófur kemur, en heitmeyjar spor
hittir ei heljan í salnum,
liofi né dalnum.
Liðin og köld
liggur hún þá — cða trygðanna gjöld
þolir í helfjötrum harma
harðlyndra barma.
Vængprúðum val
vinur minn gleymdi; þann mala ég
skal,
vandlega varðveila’ og eiga
víkinginn fteyga.
Hann skal á hönd
húsbóndans sitja við dúks þessa rönd;
glilvœng ég gef honnm jríðan,
gullklóm ég prýði’ hann.
Fagurleit jló
Freyja sem valur. um hauður og sjó;
Óðar með hjarlaþrá heita
liún var að leita.
Hamur af þér
hentar ei, valur! þó léðirðu mér;
vœngi svo veili mér Freyja,
verð ég að deyja.

Saga eftir Else Ro bertsen.
(Frnmh.)
(>. kapftnli.
Nú gat það ekki komið til mála,
að þau systkin héldu kyrru fyrir á
sunnudaginn; það urðu þau öll
sammála um. En Jóhanna hafði
enn orð fyrir þeim eins og fyrri:
»Móðir okkar kendi okkur að
halda hvíldardaginn heilagan og
vinna þá enga þá yinnu, sem við
gælum látið híða næsta dags. Þess
vegna höfðurn við fastráðið, að halda
hér kyrru fyrir til mánudags. En
þar sem pabbi er veikur og þarfn-
ast hjúkrunar okkar, þá förum við
að sjálfsögðu af stað aflur á morgun.
Pó getur vel farið svo, að við leggj-
um ekki af stað fyr en seinni part-
inn, því að ef við hvílum okkur
vel, þá getum við gengið miklu
rösklegar á eftir«.
»Já, þið megið nú liafa það eins
og ykkur sýnist«, mælti Ivristján
gamli; »en ég fer snemma í fyrra-
málið. lig á nefnilega annað erindi
um leið, sem ég má til að Ijúka.
En til þess að þið ratið i Úlfadali,
þá skal ég gcra dálítinn uppdrátt
og skýra hann fyrir ykkur«.