Sameining alþýðunnar - 01.05.1938, Qupperneq 19
Sameining aljnjðwnnar
Pétur G. Guðmundsson:
17
Árás, sem verður að afstýra
Fyrir nokkrum tugum; ára var iönað-
ur varla nefndur, þegar talað var um at-
vinnuvegi þjcðarinnar. Nú er iðnaðui'-
inn hiinn þriðji í röðinni sem, aðalatvinnu-
vegur. Hann er sá atvinnuvegurinn, sem
er í, hröðum vexti, þegar hinir, landbún-
aður og sjávarútvegur, fara þverrandi.
Hann er sá af atvinnuvegum þjóðarinn
ar, sem vafalaust á fyrir sér að verða
fyrsfcur í röðinni, þegar stundir líða.
Ríkið veit:r landbúnaðinumi stórfé á
hverju ári til þass að gera honum unnt
að halda í, hoirfinu. Alþingi gerir stór-
feldar ráðstafanir til þess að verja sjáv-
ar'útveginn hruni. Iðnaðurinn fær sama
sem ekkert fé úr ríkissjóði og sáralitla
vernd löggjafarinnar, en er þess í stað
hlífðarlaust hlaðinn sköttum og skyld-
um, beint og óbeint.
Samtök iðnaðarmanna, sem komizt
aiheitstrenginguna, að hefja nú þegar
menningarbaráttuna fyrir ajvöru. Með
félaginu »Mál og menning« er eiginlega
ísinn brotinn. Þar hefir þegar verið unn-
inn glæsilegri sigur en grannþjóðir vor-
ar hafa af að segja. Námshringastarf-
semin æfcti að koma nrst, og s.vo hvað
af öðru.
Islenzkur verkalýður óklofinn, sam-
tiaka um allar hagsmlunakröfur, sam-
stíUtur í því að þroska sjálfan sig, mann-
asfc og menntast -— það er heitstrenging
vor allra í, dag. Enginn má liggja á liði
sínu. Ef vér vinnum sigur á sjálfum oss,
þá verður erfiðara að varna oss sigurs í
hagsmunabaráttunni við auðvald og aft-
urhald.
Pétur G. Guðmundsson.
hafa á síðari árin, sýna, að iðnaðarmönn-
um: er ljóst, hversu ástatt er og hvert
stefnir. Þau sýna, að iðnaðarmenn skilja
það mjög almennt, að þeir verða að sjá
um sinn hag sjálfir, — aðrir gera það
ekki. Þeir verða að beita mætti sam-
takanna til þess að verja hagsmuni sína
og réttindi. Þeir verða að skipa sínum
miálum sjálfir og stjóma þeim sjálfir,
innan þeirra takmarka, að hvergi komi
í bága við þjóðarheill, en verði landi og
lýð til blessunar.
Samtök iðtnaðarmanna eru ung enn,
en þó nógu þroskuð til þess, að þau hafa
séð við pólitískum æfintýramönnum og
ekki léð þeim fangstaðar á sér. Emli
Jónssyni og fleiri hans nótum hefur til
þessa misheppnazt hver einasta tilraun
til þess að koma aðalliði iðnaðarins, iðn-