Sameining alþýðunnar - 01.05.1938, Side 21

Sameinmg alþý&wnnar
10
anna og annarra þeirra, sem starfað
hafa í sama anda.
Samhliða baráttunni fyrir vinnu og
dag-legu brauði, hlýtur því baráttan fyr-
ir aukinni menning og bættum uppeldis-
skilyrðum að verða einn aóalþátturinn
í félagslegu starfi alþýðunnar í fram-
tíðinni.
★
Eg vil að þessu sinni benda á eitt
verkefni uppeldislegs eðlis, sem alþýðu-
samtökin hér í Reykjavík verða að taka
á sína arma og berjast fyrir á næstunni
ákveðnar en hingað til: það eru nægir
og góðir leikvellir fyrir börnin. Hér í
sjálfum höfuðstað landsins á fjöldi
barna ekki annars úrkosta en að svala
leikþörf sinni á forugum götunum í
vondum félagsskap og stöðugri hættu
fyrir bílum og öðrum farartækjum. Þau
eiga hvergi friðland við sín störf og á-
hugamál. Allir, sem við uppeldismál
fást, virðast sammála um þá hættu,
sem ið'naðarnefndir Alþingis nefna til
þess. Þær hafa ekkert aðhald um það
að nefna til iðnaðarmenn, cg þær hafa
þetta vald, hvoirt sem þar situr nokk-
ur iðnaðarmaður eða enginn.
Hér er ekki um að villast Þessi yfir-
ráð yfir veigamestu málefnum iðnaðar-
mianna eiga að velta á því, hvernig hátt-
að er loddarabrögðum pólitískra æfin-
týramanna á Alþingi á hverjum tíma.
Það er glöggt, hvað þeir vilja, menn-
irnir, sem að þessu frumvarpi standa og
ljá því fylgi. TJr því. að svo tókst til, að
ekki var hægt, að ginna iönaðarmenn
til að afsala sér réttindum sínum. Úr
því að ekki var hægt að fá þá sjálfvilj-
uga til að leggja sig undir ok auð-
sem stafar af þcssu ástandi, en forráða-
m.enn bæjarfélagsins láta það sem vind
um, eyru þjóta.
Það litla, sem( unnizt hefur á þessu
sviði, er fyr,st og fremst fyrir atbeina
áhugasamra einstaklinga og félaga.
Þeir, sem með völdin fara í þessu
borgarfélagi, verða að skilja, að hér er
alvarlegt mál á ferðinni. og þolir enga
bið, og líf og heilsa f jölda barna, er í veði.
Hér er látið afskiptaiaust það ástand,
sem stuðlar að því, að í. höfuðstað lands-
ins vaxi upp líkamlegir og andlegir
krypplingar. Ástandið setur blett á höf-
uðstaðinn og þjóðina í augum erlendra
ferðamanna.
Koistnaðurinn við að koma upp nokkr-
um leikvöllum í bænum er engin afsök-
un. Menn gætu sannfært sig um, það
með því að alhuga lítillega, á hvern hátt
stórum hluta af tekjum bæjarfélagsins
er varið. Hér vantar fyrst og fremst.
skilning og góðan vilja, svo að drengileg
tilfinning fyrir þeim kjörum, sem alþýð-
valdsins, þá var ekki annað fyrir en
beita þá valdi, lagavaldi. Þetta er höfuð-
tilgangur frumvarpsins.
Gegn þessari ósvífnu árás verða iðn-
aðarmenn að rísia, •— allir sem einn
maður. Komi til þess, að þessi óvitur-
legu og skaðvænlegu fantabrögð við iðn-
aðarmenn verði leidd í lög, er þó sá
mótíeikur til, að iðnaðarmenn eíli saim-
tök sín um allan helming cg einbeiti
mætti samtakanna til þess, að heimta
aftur þann rétt, sem af þeim er tekinn,
— og imeiri rétt.
Þennan mótleik verða iðnaðarmenn að
skilja og nota. Þar við liggur hagsæld
þeirra í nútíð og' framtíð. Þar við ligg-
ur þjóðarheill.