Sameining alþýðunnar - 01.05.1938, Síða 22
20
Swmeming alþýðumnar
an og börn Kennar eiga við að búa, fái að
ráða,
Það dugar ekki að hrópa hátt tii
þeirra, sem við uppeldi íást, meðan van-
rækt er að veita, bæði börnum og upp-
alendum hin nauðsynlegustu starfsskil-
yrði.
Mönnum hættir vfð að taka ekki ai-
variega virðingu þess op'nbera. fyrir
bættu uppeldi og menningu, meðan flest-
ir kennarar, jafnt við æðri skóla sem
lægrþ lifa við sultarkjör og börnunum,
fjöreggi framtíðarinnar, er í mörgum
tjlfellum gleymt.
Alþýðan finnur bezt, hva,r skórinn
kreppir. Það eru börn alþýðunnar sem
fyrsb og fremst líða, fyrir vanrækslu
jjeirra, sem völdin hafa, það er framtíð
alþýðubarnanna og lífshamingja, sem er
í veði. Alþýðan verður því sjálf að skilja
köllun sína og vaka yfir velferð sinna
eigin barna.
Nægir og góðir lejkvellir fyrir börn
í kaupstöðum, landsins eru einn áfang-
inn í þeirri baráttu, sem íslenzk alþýða
verður að heyja til þessi að varðveita
menningu þjóðarinnar, frelsi og fram-
tíðargæfu. Því betri uppeldisskilyrða
sem börnjn njóta, þeimi mun hæfari
verða þau fullorðin, til að skapa það þjóð-
félag, sem býður þegnum sínum jafnan
rétt til lífsins.
Hví e'ga giftar konur að fá að taka
atvinnu frá karlmönnum?
Brot úr svari: Giítum konum í at-
vinnu fer hér varla fjölgandi hlutfalh-
lega. (Af konurn, sem stunduðu atvinnu
í Noregi 1891 voru 19 ógiftar móti 1
giftri, en 1930 21—22 móti einni giftri).
— Ihaldið á líka emokunarrétt, á skraf-
inu um »konunnar náttúrlega hlutverk«
og pláss í eldhúsinu.
ísleifur Högnason:
Alþýðuheimilin verða íyrst
og tremst að bera sig. Til
þess verður alþýðan að efla
alia þætti samtaka sinna og
þá ekki sízt verzlnnarsam-
tök sín, kaupfélögin
Barátta alþýðunnar til verndar og við-
re'snar hag sinum er margþætt. Á vett-
vangi þjóðmálanna berst alþýðan fyrir
réttarkröfum. sínum, með flokk sinn sem
tæki til sóknar og varnar, fyrir bættr
um, launum og vinnuskilyrðum í verk-
lýðsfélögunum og gegn því, að launin
verði rýrð af stórkaupmannar og hringa-
gróða, í verzlunarsamitökum sínum,
kaupfélögunum. Alla þessa þætti sa,m-
taka sinna verður alþýðan að treysta,
ef hún á ekki með öllu að vera ofurseld
þeim;, sem yfir auðnum ráða.
Kaupfélögin eru yngsti og óreyndast.i
þátturinn í samtakakerfi kaupstaða-
alþýðunnar. Vöxtur kaupfélaganna í