Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1897, Blaðsíða 29

—21—
alveg eins og áður, englana, sem komu að
fagna aðkomna fálkinu.
Og engil systir hans sagði við leið-
togann:
„Er bróðir minn kominn?'”
„Ekki sá, sem þú átt við, heldur
annar“.
Og þá sá drengurinn litla engil-bróð-
urinn sinn í örmum hennar og hann kall-
aði hástöfum eins og fvr: „Ó, systir mín,
jeg’ er hjerna! taktu mig með þjer!“ En
hún leit til hans brosandi, og þá sá hann
ekkert nema stjörnuna.
Nú óx drengurinn, og varð að ungum
manni. Eitt sinn, er hann sat sokkinn
niður í bækur sínar, kom til hans gamall
þjónn foreldra hans, og sagði:
„Hún móðir þín er látin. Hún bað
mig að bera hjartfólgna syninum sínuni
beztu blessunaróskir sínar.“
Aptur þá sömu nótt dreymdi hann
stjörnuna og allt hið sama og áður; og
engil-systir hans sagði við leiðtogann:
,,Er bróðir minn kominn?"
En hann svaraði: „Móðir þín’ er
komin.“
Fagnaðaróp kvað við, frá einni
stjörnu til annarrar, út af því, að mððirin