Almanak um/fyrir árið 1900-1905 - 01.01.1901, Blaðsíða 42

0g stryk við stryk svo ristast ekru-reitir,
en rumskast tekur blómstra móðir frjóa,
og margfætt lierfi moldar hrjóstuin breytir
í mjíikan beð, þar hveitistangir gróa.
Og þungstíg sáðvél þrýstir kornum niður,
á þeirra hvllu moldar-voð svo breiðir;
en grát-frjótt ský, með geislum sínum styður
að gróða magni, fram sem jörðin leiðir.
Þá vorið sigrar vetrarfrostin hörðu,
og vaxa blóm af huldum jurta rótum,
minn hugur lyftist himins til frá jörðu
og lierra lífsins krýpur þar að fótum.
Mör bendir vorið vafið nýjum blóma,
að verðasjálfur nýr og betri maður;
en allt niig kringum heimsins ráddir hljóma,
að liér sö til þess hvorki tíð nö staður.
övo lirjáist ög á liörðum æfi vetri,
og hrekst þá jeið er gjarnan forðast vildi,
Eg þrái sumar, þrái tíðir betri,
ög þrái Jíf, sem hefur æðra gildi.
Og mildum varpa mundi aftanroða
á minnar æfi vetrar kólgur harðar,
að fá í sumar fögur blóm að skoða,
og fnlla svo í haust, með stráum jarðar.