Almanak um/fyrir árið 1900-1905 - 01.01.1901, Blaðsíða 57

har blómlíkín fól lágu' á írosinni gl'uild,
framar þeim sveið ei né blæddi nein und)
þau rothuðu’ í sameining rótunum hjá,
og risu’ ekki upp þaðan lífið að sjá.
Um þúsundir ára á þessari fold
á þcnna liátt myndaðist gróðuraæl mold
af fölnuðum iaufum, til farsældar inör,
sem iinn þó litt til þess hvað dýrðlegt það er.
En lífsefnin smáu sein leyndust þeim í,
þau lifðu af dauðann og fölnuðu’ ei, þvi
það voru sálirnar sjúkar af þrá
að sjást c n n í Iftufskrúði björkunum á.
Veturinn endaði’ og Yorið kam blítt
með vermandi sólgeisla. lífsaflð nýtti
frost var nú hvergi að finna’ eður sjá,
frjó-öflin titrnndi knúðUst fram þá.
Nú stoða ei lengur in sterklegu bötld,
ið starfandi líf hefur ahnættis höndj
nú bjarkirnar skreyta sig hlómskrúði’ á ný
og*bifftst ei framar við haustdauðans gný.
S, J. Backel,