Barnablaðið - 15.02.1902, Blaðsíða 8

6
BARNABLAÐIÐ.
Þetta ætti maður að gera l(ka ! Gamli
Apolló lá enn þá skorpinn og gisinn á höfn-
inni. Gullberg lét gera við hann, og fermdi
hann með tjöru og skinnavöru, og sigldi
svo með son sinn til Stokkhólms til þess
að finna mahognískrín úti á reginhafi.
Öllu átti nú að haga eins og forðum,
þegar Skógbjörn var settur í bátinn á haf-
inu. Gullberg fleygði ónýtri tóbakspípu í
sjóint), og lézt vera mjög reiður við Mósep,
síðan setti hann hann í stóran áttæring út
á spegilsléttan sjóinn. I skipinu var upp-
búið eitt rúm með tveimur dúnsænguin,
einni silkiábreiðu, tveim lökum og þremur
koddum. Svo vóru Mósep fengnar fjórar
stórar hveitikökur, ein smjörkrukka, eitt
steikt kálfslæri, tveirostar, eitt fat af pönnu-
kökum, ein berjamauks krukka, einn ölkút-
ur og sex flöskur af víni. Sjálfur var Mó-
sep klæddur í úlfsskinnskápu og sjóstíg-
vél, og svo lá hann endilangur upp í rúmi
og reykti vindil.
Skipið sigldi nú frá honum, svo Mó-
sep varð aleinn eftir í bátnum. Alt var
kyrt. Mósep fekk sér nú góðan kveldmat,
drakk öl og vín, reykti vindil og þótti
æfintýrið nógu skemtilegt. Þegar fór að
dimma, breiddi hann silkiábreiðuna upp yfir
höfuðið og steinsofnaði. Honum datt ekki
í hug að biðja kvöldbæn. Það þótti hon-
um óþarfi.
Um nóttina laust á ofviðri og vaknaði
Mósep við vondan draum, því öldurnar
fleygðu bátnum til og frá á sjónum. Dauð-
hræddur settist hann upp, en skall aftur
á bak ofan í rúmið. Hann hafði höíuð-
verk, og var allur lurkum laminn í kroppn-
um, eins og hann hefði legið á brenni-
grasi. í þrjá daga rakst báturinn til og
frá um sjóinn, án þess Mósep gæti sezt
upp eða etið; hann gretti sig bara fram-
an í sólina. Nú fór honum ekki að Htast
á blikuna. Éftir þrjá daga fór að Iygna, þá
ætlaði Mósep að fara að gera sér gott af
hveitikökunum. En æ, því miður, þær og
osturinn voru orðnar gegnblautar af sjónum,
smjörkúturinn hafði oltið ofan í sjóinn, og
pönnukökurnar orðið þorskunum fæðu.
Til allrar hamingju var kálfssteikin óskemd
og ölið og vínið. Mósep gæddi sér nú á
því, og hrestist við það. En gat hann nú
trúað sínum eigin augum? Þarna var þá
virkilega reiðalaust skipsflak á skerinu.
Mósep reri þangað, þar var engan niann
að sjá. Alt á skipinu var á tjá og tundri,
þar ægði öllum hlutum saman, sem flutu
í sjónum á skipinu. Mósep hefði getað
bjargað mörgu, en hann leitaði bara að
þremur hlutum: mahognískríni, geit og
brauðköku. Geit fann hann nú enga, held-
ur graan kött, ekkert brauð fann hann
heldur, en dálitla tjörusleikju. Bara að
hann gæti nú fundið skrín. En sú heppnil
Þarna fann hann kringlótta öskju, og þó
hún væri ekki úr mahogní, þá var hún úr
ösp. Með þessa þrjá dýrgripi staulaðist
hann svo ánægður aftur ofan af skips-
skrokknum.
Nú leið að kvöldi. Mósep át sér kálf-
steik, og drakk vín, sofnaði svo, og vissi
ekki hvort bátinn rak á hafinu. Um morg-
uninn, þegar hann vaknaði svangur og
ætlaði að fara að borða af steikinni, þá
var kötturinn búinn með hana. Hann hefði
feginn viljað fleygja henni í sjóinn, en
hann þorði það ekki ; kisa klóraði hann í
framan, og svo átti hann að koma með
þrjá hluti ( land aftur.