Morgunblaðið - 06.01.1962, Side 3

taugardairur 6. jan. 1962
MORGUNBLAÐIÐ
3
MBNN Landhelgisgæzlunnar
þurfa að hljóta margvíslega
þjálfun, til þess að geta brugð
izt rétt við hverjum vanda,
sem að höndum kann að bera.
Eins og alþjóð veit, reynir oft
á, að þeir þurfa að gæta rétt
inda íslands við erfiðar kring
umstæður, og því ríður á, að
þjálfun þeirra sé góð og al-
hliða.
Nýlega er lokið námskeiði,
sem 7 landhelgisgæzlumenn
tóku þátt í, og haldið var á
vegum lögreglunnar í Rvik.
Landhelgisgæzlumennirnir sjö á æfingu. Frá vinstri: Bjarni llelgason, Helgi Hallvarðsson,
Benedikt Guðmundsson, Róbert Dan Jensson, Höskuldur Skarphéðinsson, Hrafnkell Guðjóns
son og Sigurjón Hannesson. Til hliðar stendur þjálfarinn, Sigurður M. Þorsteinsson, lögr.þj.
Þjálfun landhelg-
isgæzlumanna
Þjálfarinn, Sigurður M. Þorst einsson, athugar árangur skot-
mannanna við markskííurnar. — Frá vinstri sjást Benedikt,
Höskuldur og Sigurjón.
Æfingarnar fóru fram í og við
skála lögreglumanna á Suður-
nesi, yztu tá Seltjarnarness.
Námjskeiðinu stjórnaði Siguið
ur M. Þorsteinsson, lögreglu-
þjónn. Varðskipsmennirnir
vom þjálfaðir í leikfimi og
gönguæfingum. f>á var þeim
kennt að stjórna liði, bæði til
sóknar og varnar, og að beita
kylfum. Einnig lærðu þeir með
ferð skotvopna og voru æfðir
í að skjóta bæði af rifflum og
skammbyssum.
Hér á síðunni eru nokkrar
myndir frá æfingunum.
Landhelgisgæzlumennirnir æfa hnakkalyftingar. Fremst lyft-
ir Benedikt Bjarna og aftar lyftir Hrafnkell Róberti.

SílJarbátarnir
AKRANESI 5. des. — Vélbátur-
inn Ólafur Magnússon er búinn
að láta beita línuna. Hér var for-
áttubriim í morgun, svo að vél-
bóturinn Ver komst ekki út úr
Lambhúsasundi því að brim-
garðurinn lokaði sundinu. Síð-
degis hefur gert blíðuveður og
kl. 7.30 voru átta hringnótabátar
farnir út á veiðar. Sennilega
fara fieiri. — Oddur.
Skemmtun á
Akranesi
AKRANESI 5. des. — Kl. 3 síð-
degis í dag var skemmtun haldin
í Bíóhöllinni til ágóða fyxir hús-
byggingarsjóð Dagheimilis Akur
inesinga. Til skemmtunar var
kvikmyndasýning, dans o. fl. Svo
iéku fjórir drengir úr barna-
hljómsveitinni prýðilega á lúðra,
bræðurnir Björgvin og Birgir
Guðmrmdssynir, Atli Guðmunds-
son og Karl Sighvatsson. For-
maður dagheimilisstjórnar er Ey-
gló GamalíeLsdóttir. — Oddur.
Hér eru fjórir varðskipsmanna að æfa sig í að sjóta í mark með skammbyssu. Næstur er
Helgi Hallvarðsson, þá Hrafnkell Guðjónsson, Bjarni Helgason og Róbert Dan Jensson. Til
hliðar Sig. M. Þorsteinsson. Skipanirnar, sem hann gaf þeim, voru i þessari röð: Byssu opn-
ið! Byssu hlaðið! Byssu lokið! Takið ykkur stöðu! Byssu fram! Dragið upp! Skjótið!
STAKSTEIIMAR
Eysteinn í sjálfheldunni
Frá því hefur oft verið skýrt
af sjálfum þátttakendum í vinstri
stjórninni sálugu, að Framsókn-
armenn hafi á síöustu ævidögum
hennar haft þar uppi tillögur um
nýja gengisskráningu, hækkun
vaxta og fleiri ráðstafanir til sköp
unar jafnvægis í íslenzkum efna-
hagsmáluni, eftir það öngþveiti,
sem stjórnin hafði leitt yfir þjóð-
ina. Þegar Framsóknarflokkur-
inn fór í stjórn-
arandstöðu, varð
raumin hinsvegar
sú, að hann sner-
ist af mikilli
heift gegn öll-
um viðreisnar-
ráðstöfunum
þeirra ríkis-
stjórna, sem við
tóku, og þá ekki
síður þeim, sem voru nákvæm-
lega þær sömu og hann hafði
sjálfur ráðgert innan vinstri
stjórnarininar.
Það má því vissulega segja, að
Framsóknarmenn séu nú staddir
í hinni verstu sjálfheidu. Þeir
hafa snúizt gegn sínum eigin til-
lögum og standa uppi gersamlega
úrræðalausir og stefnulausir í öll-
um helztu vandamálum þjóðar-
innar.
Móðuharðinda-
kenningín
Eysteinn Jónsson ritar í gær
hugleiðingar í Tímann, þar sem
hann svarar áramótagrein og út-
varpsávarpi Bjarna Benediksson-
ar, formanns Sjálfstæðisflokks-
ins. Endurtekur hann þar flestar
staðhæfingar Tímans um skað-
semi viðreisnarinnar. Kemst
hann síðan m. a. að orði á þessa
leið:
„Út úr sjálfheldunni verður
að brjótast með því að leysa þau
öfi úr læðingi á ný, sem stjórnar-
stefnan hefur fært í fjötra, en
þau öfi eru fyrst og remst ís-
lenzkt einstaklingsframtak og
íslenzkt félagsframtak“.
Af þessum ummælum verður
það auðsætt, að Eysteinn Jónsson
rígheldur ennþá í móðuharðinda-
kennángu Karls Kristjánssonar.
Honum er ókunnugt um það, að
íslenzkt atvinnulíf starfar nú
með meira fjöri og þrótti en
nokkru sinoii fyrr. Ástæða þess
er fyrst og fremst sú, að núver-
andi ríkisstjórn hófst handa um
óhjákvæmilegar viðreisnarráð-
stafanir, kom bjargræðisvegun-
um á heilbrigðan grundvöll og
hindraði það hrun, sem yfir vofði,
þegar vinstri stjórnin hrökklað-
ist frá völdum.
Frumkvöðull
skattráusstefnunnar
f fyrrgreindri grein kemst fyrr
verandi fjármálaráðherra Fram-
sókmaflokksins einnig að oði á
þessa leið:
„Ríkisvaldinu verður að beita
hiklaust og skynsamlega til stuðn
ings þeim, sem vilja bjarga sér,
þótt þeir hafi ekki fullar hendur
fjár, svo sem gert var fullum
fetum þangað til hinn „nýi siður“
var innleiddur og slíkur stuðn-
ingur fordæmdur".
Þetta segir Eysteinn Jómsson,
frumkvöðull þeirrar skattráns-
stefnu, sem fyrst og fremst hafði
það markmið að hindra að ein-
staklingarnir eða félagssamtök
þeirra gætu komizt í bjargálnir
með eðlilegum hætti. Þetta segir
maðurinn, sem aldrei hefur séð
j annað bjargráð í íslenzkum efna-
| hagsmálum, em að leggja á nýja
. skatta og tolla, og þyngja út-
gjaldabyrði almennings. Þetta
segir maðurinn, sem á meiri þátt
í því en nokkur annar íslenzkur
stjórnmálamaður að lama ein-
staklings- og félagsframtak með
hóflausri og fyrirhyggjulausri
skattrámsstefnu.