Good-Templar - 01.03.1901, Blaðsíða 3
31
bóklegum fræðum, lieldur á bað að undirbúa hina vaxandi
kynslóð undir líflð, gera börnin að góðum og nýtum borgurum
í rnannfólaginu. Jr’íl kemst hófsemiskenningin í hinn æðsta
sess; í öilu eiga menn að gæta meðalhófsins. Þetta er aðal-
siðferðisreglan, sem rikir um aldamótin 1800. En þessi stefna
átti sér eigi langan aldur. Hún reyndist yflrleitt ávaxtalítil og
varð brátt að rýma sess fyrir nýjum hugsjónum. Þjóðirnar
tóku hver af annaii að hrista af sér ófrelsis-klafana, sera þær
höfðu verið hneptar í um margar aldir, og af því leiddi, að
réttur og gildi einstaklihganna óx. En þá uxu og jafnframt
skyldurnar, og var því óhjákvæmilegt, að fara að hugsa meira
unr uppehlið, svo að hver einstaklingur gæti lært bæði að
neyta róttar síns og rækja skyldur sínar.
Afleiðingai' læssara breytinga á högum og lmgsanastefnu
þjóðanna hlutu íneðai annars að verða umbætur á siðferðis-
ástandinu eða í öllu íalli tilraunir til að umbæta það. Og i
þessu efni var einmitt og er enn þann dag í dag útrýming
áfengisnautnarinnar eitt aðalatriðið. Þá kemur lika bindindis-
hreyflngin sterkari og víðtækari en nokkru sinni áður. Hún
á upptök sín 1 Ameríku og berst þaðan smátt og smátt út um
alian hinn mentaða lieim, enda þótt htið kveði enn að henni
í ýmsum löndum álfu vorrar. En þegar svo er kornið, að
bindindissstefnan heflr gagntekið tiltölulega mikinn hluta ein-
hverrar þjóðar, þá fyrst er þess að vænta, að veruiegt, tillit
verði tii hennar tekið við uppeldi unglinganna, og sérstök bind-
indisfræðsla veitt í skólunum.
Nokkur af þeim rikjurn, þar sem bindindismálið er lengst
a veg komið, hafa nú bindindisfræði sein sérstaka námsgrein í
barnaskólunum, þannig er það t. d. í ýmsurn ríkjum í Banda-
ríkjunum, Svíþjóð og Noregi. En á meðan almenningur aftur
á móti liflr í þeirri trú, að hófdrykkja só ekki að eins skað-
laus, heldur jafnvel meira verð, meiri dyg'ð en algert bindindi
—, á ineðan svo er ástatt, þarf eigi að búast við bindindis-
fræði senr sórstakri, lögboðinni námsgrein í skólunum. Danir
standa, sem kunnugt er, ofarlega á blaði sem drykkjuþjóð,
enda þekkist engin bindindisfræðsla i skólum þar; en árið 1899
kom áskorun frá nál. 300 kennurum þar o. 11. til stóttar-
bræðrá þéirra um að stemma stigu fyrir vinnautninni með
þeim í'áðum, er þeir kynnu að álíta heppilegust, bæði með