Muninn - 01.03.1961, Síða 14

SOKNUÐUR
Harka heimsins
hlífðarlaus
lýstur mannanna börn.
Ægileg örlög
öfgafull
kvelja huga minn.
Líknleysi lífsins
lymskufullt
rænir ástmey minni.
Líkhjúpi hulinn
hugarbrími
þrælkar draumasál.
Villa vonarinnar
vermir
mitt hrjáða líf.
Um ástfund eilífra
elskenda.
Lífs að vori.
k. s.
OSK
Yfir ættjörð vorri
ætíð megi hvíla
blessun bezt frá hæðum
og börnum hennar skýla.
Allir megi eiga
eitthvað þarft að starfa
og viti, að þeir vinni
verk til landsins þarfa.
Það rætast allar óskir,
ef með góðum huga
og sönnum eru sagðar.
Svo mun þessi duga.
— y-
66 M U N 1 N N