Muninn - 01.03.1961, Side 15

HIN RIKA ÞJOÐ
í glæstum sölum situr þjóð
með sællegt holdafar.
Og fæðu nóga og fötin góð,
þú finnur ætíð þar,
vínið dýrt og vindlingsglóð
og veizlur dýrlegar.
FAGRA MÆR
f ljósrauðu stefi hins litríka mána
er líf þitt, sem töfraglit,
og langt úti í geimnum við lognskyggða ána
ljær golan því draumsins þyt.
I lárviðarkórónu ljóðrænnar nætur
er líf þitt sem demant skær,
og ástfanginn blærinn því unað lætur
og óm, sem er hreinn og tær.
Minn draumur er andvarp, sem dauðvona líður
eða dunar sem úfinn sær.
Mitt hjarta að eilífu er borg, sem bíður,
bíður þín fagra mær.
Og lífið þar er ljúft og sælt
og laust við hörmungar.
Við siðferðið er dólað dælt
og drepnir tittlingar.
í danshúsunum öli er ælt
og allt til skemmtunar.
En þó er fólksins saga sú
það sorg í hjarta bar,
en blóð og sviti, bjargföst trú
því byggðu hallirnar.
En börnin sorgir bergja nú
af bikar auðlegðar!
Þ. Geirsson.
Þ. Geirsson.
MUNINN 67