Muninn - 20.01.1972, Side 1

LITLI-
IUUNIIMIM
7. TBL. - FIMMTUDAG 20. JAN. 1972.
Heimavistarmál
Aðfararorð
Mikið annríki er nú á
meðal vor skólanema. Hol-
skelfa prófa ríður yfir okk-
ur með öllu sínu umstangi.
Það var því með nokkrum
ugg að við réðumst í þetta
7. tbl. Litla Munins. Það
kom lílca á daginn að lítið
varð úr próflestri meðan á
vinnu þið það stóð. (Þegar
þetta er skrifað var verið að
reka smiðshöggið).
Óánægjuraddir hafa kom-
ið fram, vegna seinkunnar
á útgáfu Feita-Munins. Er
því til að svara, að prentara-
verkfall kom í veg fyrir út-
gáfu fyrir jól, en hins vegar
hið stórkostlega annríki eftir
jól. Gera má ráð fyrir að á-
lag verði frekar farið að
minnka um næstu mánaða-
mót og verður þá farið að
vinna af fullum krafti við
hann.
Vinna við Feita-Muninn
er geysilega mikil og því
vart að búast við að hann
komi út fyrr en um eða upp
úr miðjum febrúar. Búast
má við að hann verði mikill
að efni til sökum þess að
þetta verður fyrsta útgáfa
bókmenntaverka MAinga á
þessum vetri.
Helztu aðstandendur þessa
blaðs, auk mín eru: Maggi
Snædal, f.h. halls, Tóti Matt,
Stebbi Stef, Bjössi Garð og
Einsi Pjakkur. Ábyrgðar-
menn eru Hermann Óskars-
son og f.h. halls.
S.R.Í.
PS. Ég týndi spanjólunni
minni um helgina og er ekki
nema hálfur maður síðan.
Ó, sjáið aumur á mér aum-
um. og reynið að útvega mér
nýja.
Summi.
- - HVAÐ ER HEIMA-
VIST OG HVER
ER TILGANGUR
HENNAR?
Eins og aðstæður eru í dag,
er heimavist bæði heimili og
vinnustaður þeirra, sem þar
búa. Heimavistin er rekin af
ríkinu til þess að hinn mikli
fjöldi nemenda, sem utan af
landi kemur, geti fengið hús-
næði hér meðan á námi stend-
ur. Leigan fyrir herbergi er
mjög lág yfir veturinn, og ætti
því heimavistin að vera eftir-
sóknarverðari en herbergi úti
í bæ. En er það svo? NEI! —
Það er staðreynd, að allflestir,
sem eiga þess kost, búa úti í
bæ, kjósa það heldur, þrátt
fyrir verðmismun. Einnig er
það eftirtektarvert, að þrátt
fyrir stöðuga fjölgun í skól-
anum, fer þeim stöðugt fækk-
andi, sem æskja þess að búa
á vist og er heimavistin alls
ekki fullskipuð nú.
- - HVERJAR ERU
ÁSTÆÐURNAR?
Þar sem heimavist er bæði
heimili og vinnustaður þeirra,
sem þar búa, hljóta allar regl-
ur vistarinnar og framfylgd
þeirra að miðast við þetta
tvennt. Að vísu skal það viður
kennt, að sumar reglur vist-
arinnar eru miðaðar við áður-
greint, en það skiptir í sjálfu
sér engu máli, sé framfylgd
þeirra jafnslæleg og á sér stað
á Heimavist Menntaskólans á
Akureyri. Sífellt ónæði ríkir
allan þann tíma, sem ætlaður
er til lestrar, og eiga vistar-
búar að sjálfsögðu sök á því.
En hitt er öllu einkennilegra,
að húsbóndi lætur sjaldan eða
aldrei sjá sig innan veggja
heimavistar á þessum tíma.
Enn sem komið er er heima
vistinni lokað kl. 11.30 á
hverju kvöldi, og eftir það er
tekið fyrir öll samskipti kynj-
anna. Helztu rök skólameist-
ara, hæstráðanda heimavist-
ar, fyrir þessum aðskilnaði
eru þau, að með því að fjar-
Framhald á bls. 10.
Hvar var
húsbóndi
heimavistar?
Ul\l VISTARRÁÐ
I fyrravetur var mikil óá-
nægja ríkjandi meðal nem-
enda varðandi stjórnun vist-
arinnar, en eins og öllum er
kunnugt mega vistarbúar ekki
sofa saman í herbergi séu hlut
aðeigandi af gagnstæðu kyni.
Þessi óánægja var einnig uppi
fyrir tveimur árum og nægir
að nefna það, að stolið var
hurðinni að Miðgarði, en þá
bjuggu þar stúlkur.
í fyrra gerðist það, að tveir
eða þrír menn gengu á fund
skólameistara og vistarvarðar
og greindu frá óánægju vistar-
búa og lögðu fram tillögur,
sem verða kynnu til úrbóta.
Þessar fundarsetur urðu til
nokkurra úrbóta, því að vist-
arbúum, sem var ófrelsið
helzti þyrnir í augum, fengu
því framgengt að mega dvelja
utan vistar eftir skóladansleiki
án sérlegs leyfis toppanna. —
Gegn þessu urðu menn að
draga niður í öllum hljóðflutn
ingstækjum á tímabilinu
16.30 — 19.00 dag hvern, einn
ig samþykkti nefndin, sem
sennilega var valin af skóla-
meistara, fyrir hönd vistar-
búa, að ekki yrði um fleiri
leyfisveitingar að ræða. Þetta
ákvæði er nú reyndar marg-
hrotið eins og öllum er kunn-
ugt. Rúsínan í pylsuendanum
var síðan sú, að stofnað var
svokallað vistarráð, sem
skyldi vera ráðgefandi stofn-
un til aðstoðar vistarverði við
mat og dómsúrskurði í aga-
brotamálum vistarbúa. Þetta
vistarráð kynni í sumum til-
fellum að vera hliðhollt nem-
endum og ætti að geta litið
eftir því að öll mál fengju
Framhald á bls. 9.
Sá óhugnanlegi atburður
átti sér stað aðfaranótt mánu-
dagsins 17. janúar síðastliðinn
á Heimavist MA, að einn vist-
arbúa af Miðgarði var beittur
þvílíku ofbeldi, af syni hús-
bónda heimavistar, að vistar-
búar fara eflaust að verða ugg
andi um öryggi sitt þar innan
veggja.
Aðdragandi þessa máls var
sá, að eftir kl. ellefu, en þá
skal næði ríkja skv. vistarregl
um, voru Miðgarðsormar og
Jötunuxar eitthvað órólegri en
gengur og gerist á þessum
tíma sólarhrings. Ástæðurnar
voru sumpart þær, að vistar-
vörður framkvæmdi ekki
manntal þetta kvöld, eins og
venja er til, heldur gerði það
6. bekkingur nokkur, sem býr
á vist. Sonur vistarvarðar og
6. bekkingurinn komu niður,
til að þagga niður í áðurgreind
um aðilum, en tókst ekki sem
bezt upp og virtist hvorugur
aðilinn sætta sig við aðgerðir
VIÐTÖL Á VIST
Þar sem ákveðið hefur ver-
ið að taka vistina til ræki-
legrar athugunar, datt okkur
í hug að fara af stað með
segulbandið, og hér er er ár-
angurinn:
Þórður Þorkelsson:
Sp.: Hvers vegna er þú á
vist?
Svar: Ég hélt að dvölin hér
á vistinni yrði ágæt og þess
vegna fannst mér heillaráð að
búa á vist.
Sp.: Nú ertu búinn að vera
á vist í þrjá mánuði, hvernig
líkar þér dvölin hérna? Vild-
irðu heldur fara út í bæ eða
viltu vera hér áfram?
Svar: Ég vildi heldur fara
út í bæ. Hér er næstum ógern-
ingur að læra, en það sem
heldur manni hér er félags-
skapurinn.
Sp.: Finnst þér næðið ekki
nóg hér til dærdóms og ann-
ars slíks?
Svar: Það er varla neitt.
Maður verður helzt að fara
niður á Amt, það er varla
hægt að læra hér á bókasafn-
inu.
Næst hittum við að máli
Sigurð Marteinsson:
Sp.: Hvað finnst þér um
útivistarleyfin?
Svar: Mér finnst þau nægi-
lega mörg, en það mætti hafa
næturvörð þær nætur, sem úti
vistarleyfi eru gefin, þannig
að hægt væri að komast inn
á vist, ef maður væri húsnæð-
islaus.
Sp.: Hvernig finnst þér næð
ið hér?
Svar: Það er ekkert næði
hér. Maður getur ekki lært,
nema þegar aðrir læra, og mað
ur getur ekki farið að sofa
fyrr en aðrir fara að sofa.
Sp.: Hvað finnst þér um
persónulegt öryggi hérna á vist
inni?
Svar: Það hefur að vísu
ekki komið mér illa, að vist-
arvörður geti gengið hér um
að vild, en mér finnst það
mjög óheppilegt.
Framhald á bls. 2.
Húsbóndinn á heimilinu.
hins. Smám sajna.n tíndust
-menn þó í herbergi sín og er
sonur vistarvarðar birtist
skömmu seinna, var síðasti
maðurinn að loka herbergis-
hurð sinni. Skipti þá engum
togum, að margnefndur sonur
vistarvarðar ruddist inn í her-
bergi og jafnframt heimili
þessa aðila, sem aldrei hefur
gerst brotlegur við vistarregl-
ur, þreif til hans, grýtti honum
á handlaug, síðan út úr her-
berginu og færði hann með
valdi og hinum ferlegustu
fantabrögðum upp í íbúð vist-
arvarðar, þar sem hann sat
undir yfirheyrslu tæpa klukku
stund. Athyglisvert er, að hús
bóndi heimavistar var ekki
viðstaddur þessa yfirheyrslu,
og mátti skilja á sumum, að
hann væri vart í ástandi til
þess.
Hvar var húshóndi heima-
vistar, er þetta átti sér stað?
Hafði sonur hans umboð til
að fara með vald hans?
Er réttlætanlegt að beita í-
búa heimavistar slíku ofbeldi
á heimili þeirra?
Einar Steingrímsson.
Björn Garðarsson.