Heimilisblaðið - 02.12.1935, Qupperneq 6

188
HEIMILISBLAÐIÐ
«•
JÓLAGLEÐI
Vér f 'ógnum þér nú,
þú frelsarinn góði, í lifandi trú.
Þú komst til að vera oss kraftur og lif,
þú komst til að gefa’ oss hið eilífa líf,
því enginn fær gefið þá gjöf, nema þú.
Ö, gleð þú oss nú!
Ö. gef þú oss jól,
þú Guðs lamb, þú eilífa miskunnarsól!
Vér biðjum þig: Ver þíi vor líkn og vort líf.
í lífi og dauða vor einasta hlíf.
Já, gef oss í sannleika gleðileg jól,
þú gœzkunnar sól.
Vor f riður, vort lif,
vor frelsari, vertu- vor kraftur og hlíf.
Þú veizt, að vér getum ei verið án þín,
vér villumst, ef Ijósið þitt eigi oss skín.
ö, láttu nú anda þinn lifga oss nú
með lifandi trú!
B. J.
Þetta er dýrðin mikla, sem birtist og
engillinn boð'aði hirðunum: »Verið óhrædd
ir! Sjá ég boða yður mikinn fögnuð, sem
veitast mun lýðnum, því að yður er í dag
Frelsari fæddur, sem er Drottinn Kristur,
í borg- Davíðs«.
Við fæðingu barnsins í jötunni í Betle-
hem rann mannkyninu upp nýr dagur.
Bænir hinna trúuðu áttu að ná sælli full-
nægingu. Fyrirheit þeirra, sem gengu í
myrkri og bjuggu í dauðans-skuggadal
»Réttlætissólin með græðslu undir vængj-
um sínum« rann upp yfir börn jarðar.
Signuð skín réttlætissólin frá Israelsfjöllum,
só’stafir kærleikans ljóma frá Betlehemsvöllum.
Blessuð um jól
börnunum Guðs þessi sól
flytur ljós frelsisins öllum.
Hér hverfur lítilmótleiki jötunnar og
dýrðin ljómar í móti oss. Umhverfið breyt-
ist og vér sjáum dýrð sem eingetins Sonai
fr|á Föður.
1 þessu dýrðlega ljósi óskum vér og biðj-
um, að öllum lesendum Heimilisblaðsins
mætti auðnast að sjá undrið mikla í Betle-
hems-jötunni á þessari jólahátíð. Þar hvílir
hann, sem er ljómi dýrðar Guðs og ímynd
veru hans, — liann, sem ber alt með orði
máttar síns, — hann, sem með holdtekju
sinni flutti oss fyllingu náðar og sannleika.

ó, Guðs hinn sanni Son,
sigur líf og von
rís með þér og rætist,
þú réttlætisins sól.
Alt mitt angur bætist,
þú ert mitt ljós og skjól.
Ég held glaður jól!
fyrirsagt af spámönnunum, boðað af engl-
inum Gabríel og sungið af hersveitum engl-
anna á Betlehemsvöllum.
Þetta er hinn mikli leyndardómur guð-
hræðslunnar: »Hann, sem opinberaðist í
holdi, var réttlættur í anda, birtist engl-
un>, boðaður með þjóðum, var trúað í heimi,
hafinn upp í dýrð.«
Þá fyrst blasir dýrðin við oss í fullri
fegurð, er vér hugleiðum komu Sonarins í
þennan heim. Jóhannes segir: »Vér sáum
dýrð hans, dýrð sem eingetins Sonar frá
Föður« — og hann var fulliir náðar og
sannleikaa.
Á hæstri hátíð nú
hjartafólgin trú
honum fagni’ og hneigi,
af himni er kominn er;
sál og tunga segi
með sælum englaher:
Dýrð sé, Drottinn, þér!
Gleðileg jól — í Jesú nafni!
Á. Jóh,
»Julottan«.
n